Ο Αμούτζας αποκαλύπτει ποιο ρόλο ήταν να πάρει στις Άγριες Μέλισσες και τελικά δεν τα κατάφερε

Ο νεαρός ηθοποιός σε συνέντευξή του μίλησε για το ρόλο που δεν πήρε στις «Άγριες μέλισσες» λόγω της δυσλεξίας.

Έχεις πει ότι έχεις δυσλεξία;

Ναι, από μικρός. Κάπως στην αρχή. Αλλά πλέον δεν ξέρω. Τι να σου πω; Το μόνο ότι είμαι κακός στην ορθογραφία. Δηλαδή ίσως να ήταν πιο δύσκολο στην αρχή να αποστηθίσω κείμενα, αλλά δεν είναι πια, το δούλεψα πάρα πολύ. Κάνω καθημερινή σειρά σχεδόν δύο χρόνια πλέον.

Είμαστε φωτοτυπικό μηχάνημα. Παίρνεις τη σκηνή, κάνεις ένα γρήγορο διάβασμα στο κείμενο και λες «εντάξει, έτοιμος είμαι, πάμε». Είχα χάσει ένα ρόλο στις Άγριες μέλισσες. Δυσκολεύτηκα λίγο, ήταν άγνωστο το κείμενο, πολλές σκηνές μαζί και ήταν μέτριο το αποτέλεσμα. Ήταν για τον ρόλο του γιου του κλαριτζή του Βαμβακά, τον Μπάμπη που τα είχε με την Ασημίνα λίγο στη αρχή. Τον πήρε τελικά ο Γιάννης Βασιλώττος.

Είσαι ανταγωνιστικός γενικά;

Στη ζωή πολύ. Στο επάγγελμά μου δεν είμαι. Εκεί πιστεύω ότι ο ανταγωνισμός σε πάει πολύ πίσω, σου κάνει μεγάλο κακό, σε βγάζει από την αναζήτηση του πραγματικού στόχου και χάνεις πολύ έδαφος. Αλλά στην τελική είναι ομαδικό άθλημα η υποκριτική.

Εντάξει, αλλά πάντα έχει πρωταθλητή.

Αλλά και ο πρωταθλητής αυτός δεν μπορεί να έφτασε εκεί χωρίς να έχει κάνει συνεργασίες πριν. Δεν γίνεται να ήταν πάντα ο απόλυτος ατομιστής. Και μετά όταν πήρε το πρωτάθλημα και σήκωσε το κύπελλο, έπεσε σύντομα, νομίζω, από εκεί. Το έχω παρατηρήσει. Δεν βοηθάει το να καβαλάμε καμιά φορά καλάμι στον χώρο μας.

Είναι σαν τιμωρία όλο αυτό;

Ναι, τιμωρείται. Και αλλάζει κάπως ο χαρακτήρας του.

Μου έρχεται στο μυαλό ο Δημήτρης Λιγνάδης, τον είχα δει νεαρό να παίζει κι εκείνος τον Νεοπτόλεμο, με Φιλοκτήτη τον Νίκο Κούρκουλο στην Επίδαυρο. Του δόθηκαν κι εκείνου πολύ γρήγορα και εύκολα πολλές ευκαιρίες και προνόμια στο θέατρο.

Δεν έχω παρακολουθήσει τόσο πολύ την καριέρα του και την εξέλιξή του. Και λόγω ηλικίας κιόλας, δεν τον θυμάμαι από την πρώτη του μέρα μέχρι την κορυφή. Αυτός έκανε κάτι τελείως διαφορετικό που, μάλιστα, δεν είχε σχέση με το επάγγελμά μας. Δεν αναφέρομαι σε τέτοια περιστατικά.

Αναφέρομαι σε εκείνον που όταν έρχεται η επιτυχία, η αναγνωρισιμότητα, τα οικονομικά, αλλάζει τελείως ο χαρακτήρας του, γίνεται ένας χειρότερος άνθρωπος. Είναι κάτι που δεν με αφορά καθόλου. Δεν ξέρω, ίσως μεγάλωσα μέσα σε μια δραματική σχολή και έμαθα ότι το επάγγελμα γίνεται μόνο έτσι.

Διδάχτηκα από παλιούς ανθρώπους στον χώρο που ήταν σεμνοί, ταπεινοί, χαμηλών τόνων. Σε πάω πάλι στην αρχή που μου είπες για τον πρωταγωνιστικό ρόλο και τις δεύτερες σκέψεις. Ναι, αλλά από την άλλη μεριά, είμαι και ο άνθρωπος που οδηγεί το βανάκι με τους ηθοποιούς σε όλη την περιοδεία.

Είμαι αυτός που θα τρέξει Κυριακή απόγευμα κάπου στις Φέρες, στα σύνορα του Έβρου, να βρει μια μοδίστρα γιατί σκίστηκε το κοστούμι κάποιου άλλου ηθοποιού. Είμαι κι ο άνθρωπος που υπογράφω χειρουργημένος από το νοσοκομείο να βγω να πάω να κάνω την παράσταση.

Πηγή:ΟΚ