Χάρις Αλεξίου: «Το τραγούδι είναι «μάνα» μου. Και θα μου λείπει πάντα»
Η Χάρις Αλεξίου ως καλλιτέχνιδα, μπορεί να απαρνήθηκε το τραγούδι, ανακοινώνοντας μάλιστα επίσημα πως δεν θα ξαναεργαστεί ως ερμηνεύτρια, όμως το DNA της ξεχειλίζει από δημιουργικότητα και τέχνη.
Έχει βρει δημιουργικούς τρόπους και υπέροχες συνεργασίες για να εκφράζεται καλλιτεχνικά με πιο πρόσφατη την απόφασή της να «συναντηθεί» με τον Χριστόφορο Παπακαλιάτη μέσα από τη νέα του σειρά Maestro που θα προβληθεί στο Mega.
H Χάρις Αλεξίου παραδέχεται ότι το τραγούδι, πάντα θα της λείπει. Δείτε τι είπε σε πρόσφατη συνέντευξή της:
Η επόμενη «συνάντηση» συμμετέχετε στη σειρά «Maestro», που σκηνοθετεί ο Χριστόφορου Παπακαλιάτης για το Mega. Πώς ήταν αυτή η εμπειρία;
Το ευχαριστήθηκα πάρα πολύ. Θαύμασα τη δουλειά του Χριστόφορου, την αγάπησα. Είναι ένα έξυπνο και πολιτισμένο παιδί, γεγονός που εξηγεί ότι τίποτε δεν γίνεται τυχαία. Ήταν πολύ «καθαρός» σ’ αυτό που μου ζήτησε να κάνω - και να μη μας παρεξηγήσει ο κόσμος: δεν είμαι πρωταγωνίστρια στο σίριαλ, μέλος της ομάδας είμαι.
Η άλλη πρόσφατη συνεργασία ήταν με τον Γιώργο Νανούρη, όπου συμμετείχατε ως Αθηνά στην «Ιφιγένεια εν Αυλίδι». Πώς συνεργάζεστε με τους νέους δημιουργούς; Αφήνεστε πλέον στις δικές τους «εντολές»;
Ακριβώς. Δεν έχει νόημα να συνεχίσω κάτι εγώ με τον τρόπο που θα ήθελα να το κάνω, ενώ μπαίνω στα δικά τους χωράφια. Εγώ είμαι σαν το παλιό δάσος, το οποίο επισκέπτονται οι νεότεροι για να πάρουν κάτι από εμένα κι εγώ από εκείνους. Να με γνωρίσουν και να τους γνωρίσω. Νομίζω ότι έχω κάνει ωραίες συνεργασίες και συνεχίζω να κάνω. Το χαίρομαι γιατί ανακαλύπτω νέους ανθρώπους, με την έννοια των νέων πεδίων.
Έχετε αναφερθεί σ’ αυτή τη μετάβαση από το τραγούδι στο θέαμα ως περίοδο φυσιολογικού πένθους. Ολοκληρώθηκε μέσα σας αυτή η περίοδος;
Νομίζω ότι αυτά δεν τα ξέρει κανείς. Αν χάσεις κάποια στιγμή τον πατέρα ή τη μάνα σου, θα περάσει ο χρόνος και κάποια στιγμή μπορεί να μονολογήσεις: «Δεν είμαι σε πένθος πια». Αλλά είναι όντως έτσι; Με δεδομένο ότι για μένα το τραγούδι είναι «μάνα» μού. Και θα μου λείπει πάντα. Μου έδωσε πολλές χαρές, ακόμη και τώρα μου δίνει, όταν κάθομαι στο πιάνο αι προσπαθώ να «στήσω» μια μελωδία.
Πηγή: Πρόσωπα ΤΑ ΝΕΑ