Ιωάννα Βλάχου:«Θα ευγνωμονώ πάντα την ''Άγνωστη'' μητέρα που έδωσε το μόσχευμα στην κόρη μου»
Στις 16 Σεπτέμβρη στο Παλέρμο της Ιταλίας θα ερμηνεύσει μερικούς από τους μεγαλύτερους Έλληνες δημιουργούς στα πλαίσια του 5ου Διεθνούς συνεδρίου Δημιουργικής γραφής.
Η Ιωάννα Βλάχου σε μία εξομολόγηση καρδιάς ξετυλίγει την ιστορία ζωής της, μιλά για τους σπουδαίους ανθρώπους του χώρου της τέχνης που συνεργάστηκε και αναφέρεται στο τεράστιο θαύμα της νίκης της ζωής μέσω της πενταετούς σκληρής δοκιμασίας υγείας που βίωσε η κόρη της.
Στις 16 Σεπτεμβρίου θα μεταφέρεις τους ήχους σπουδαίων Ελλήνων συνθετών στο Παλέρμο της Ιταλίας σε μία μοναδική συναυλία με τη συμφωνική ορχήστρα του μουσικού σχολείου Κέρκυρας, στα πλαίσια του πέμπτου διεθνούς συνεδρίου δημιουργικής γραφής. Μίλησέ μου γι’ αυτό το τόσο ιδιαίτερο project;
Είναι η τέταρτη φορά που συνεργάζομαι με το μεταπτυχιακό δημιουργικής γραφής στο πλαίσιο ενός διεθνούς συνεδρίου. Έχει ετοιμαστεί ένα πρόγραμμα που θα παιχτεί από δύο συμφωνικές ορχήστρες, του μουσικού σχολείου Κέρκυρας αλλά και του ωδείου Κέρκυρας. Περιλαμβάνει τραγούδια Ελλήνων συνθετών και δυο δικά μου τραγούδια σε στίχους Τριαντάφυλλου Η. Κωτόπουλου και μουσική Όλγας Κουτσόυκαλη και Γιάννη Γουδέλη αντίστοιχα. Τις ενορχηστρώσει έχει κάνει ο Κίμωνας Κουλούρης και ο Μάριος Δαπέργολας, στο πιάνο συνοδεύει ο Σπύρος Κοντζιάλης και διευθύνει ο Σπύρος Ράλλης. Σκοπός μας είναι να ταξιδέψουμε με τα παιδιά μέσω της παιδείας, του πολιτισμού και της κουλτούρας που έχουμε ωςνησί σε άλλα μέρη και να μοιραστούμε μοναδικές εμπειρίες. Ευχαριστώ πολύ τον πρόεδρο του συνεδρίου καθηγητή Νεοελληνικής λογοτεχνίας και δημιουργικής γραφής Τριαντάφύλλο Η. Κωτόπουλο για τη συνεργασία χρονών και βεβαίως του Δήμο κεντρικής Κέρκυρας που με αφορμή την συνδιοργάνωση του συνεδρίου αυτού, θα παρουσιάσουμε κι εμείς τη μουσική εκδήλωση Luna Rossa.
Πώς αισθάνεσαι κάθε φορά που τραγουδάς στο εξωτερικό;
Είμαι περήφανη. Η ανταπόκριση του κόσμου για την ελληνική μουσική και τα ελληνικά τραγούδια είναι κάτι το ιδιαίτερο και μοναδικό.
Είσαι μία γυναίκα ιδιαιτέρως δυνατή. Πριν από αρκετά χρόνια αντιμετώπισες με σθένος την ασθένεια της κόρης σου, που απαιτήθηκε να διαμείνει επί πέντε χρόνια σε νοσοκομείο του Παρισιού. Τι κρατάς από εκείνη την περίοδο στη ζωή σου;
Κρατάω πάντα τα θετικά και πορεύομαι από τα αρνητικά που με έκαναν πιο δυνατή. Την περίοδο που διέμεινα στο Παρίσι δοκιμάστηκαν οι αντοχές μου. Άξιζε όμως τον κόπο στο ένα εκατομμύριο της εκατό. Η κόρη μου κέρδισε τη μάχη με τη ζωή της και επιστρέψαμε πίσω στην Ελλάδα. Είδα το αληθινό πρόσωπο των ανθρώπων. Διαπίστωσα πολλά πράγματα για τον χαρακτήρα τους. Πολλοί δεν στάθηκαν δίπλα μου, όμως υπήρχαν άλλοι τόσοι που με συγκίνησαν βαθιά και θα τους κρατώ κοντά μου σε όλη μου τη ζωή. θα ευγνωμονώ για πάντα την «Άγνωστη» σε μένα μητέρα που έδωσε το μόσχευμα για τη μεταμόσχευση της κόρης μου και τους ανθρώπους που με βοήθησαν να δραστηριοποιηθώ επαγγελματικά στη Γαλλία.
Τι θεωρείς πως τότε σου έδινε δύναμη και πώς διαχειρίζεται γενικότερα κάθε δύσκολη στιγμή;
Η κόρη μου φυσικά. Είχαμε και έχουμε μία πολύ δυνατή σχέση. Την έβλεπα να μεγαλώνει, να αγωνίζεται, να πηγαίνει στο σχολείο του νοσοκομείου και να μην χάνει μάθημα, να ‘χει όρεξη και θάρρος για την επόμενη μέρα. Αυτό μου έδινε καθημερινά δύναμη. Γενικότερα η ζωή μου δεν ήτανε πάντα εύκολη από την ενηλικίωση μου και έπειτα. Γρήγορά ήρθε ο πρώτος μου γάμος, γρήγορα ήρθε το παιδί, παράλληλα με τις σπουδές και τις επαγγελματικές δραστηριότητες. Με πρότυπο τη δραστήρια και ακούραστη μητέρα μου και βάση την πορεία της ζωής μου έμαθα να διαχειρίζομαι τις δύσκολες ώρες με χαμόγελο και πάντα θετική ενέργεια. Μέσω της ασθένειας της κόρης μου αντιλήφθηκα ότι ο άνθρωπος μπορεί να ξαναγεννηθεί από τις στάχτες του.
Τελικά οι άνθρωποι είμαστε περισσότερο δυνατοί απ’ όσο πιστεύουμε;
Κρύβουμε μέσα μας μία απίστευτη δύναμη ούτε ξέρουμε κι εμείς οι ίδιοι από πού την λαμβάνουμε. Νομίζω τότε καταλαβαίνουμε πόσο δυνατοί είμαστε. Από τις δυσκολίες και από την αντιμετώπισή τους.
Πιστεύεις στον Θεό;
Ακράδαντα. Πάντα πίστευα στον θεό μα στην πορεία ήρθαν μεγάλα θαύματα στη ζωή μου. Η πίστη μου δυνάμωσε και δυναμώνει κάθε μέρα.
Ποιο είναι το μεγαλύτερο θαύμα που θεωρείς ότι έχεις βιώσει στην προσωπική διαδρομή σου;
Το μεγαλύτερο θαύμα της ζωής μου είναι η κόρη μου, η Ραφαέλα. Το πώς γεννήθηκε, το πώς πήρε το όνομά της από τον Άγιο Ραφαήλ, το πώς κέρδισε μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή της. Στην πορεία ακολούθησαν κι άλλα και είναι οι άνθρωποι που έχω και κρατώ δίπλα μου και είμαι ευγνώμων γι’ αυτό.
Κατά τη διάρκεια της επαγγελματικής σου πορείας έχεις συνεργαστεί με τις κορυφές των Ελλήνων συνθετών και τραγουδιστών. Παρ’ όλα αυτά επέλεξες συνειδητά να διαμένεις μόνιμα στην Κέρκυρα και να μην έρθεις ουσιαστικά ποτέ στην Αθήνα, θεωρείς ότι αυτό πιθανώς σου στέρησε μία μεγαλύτερη ευκαιρία στην καριέρα σου;
Ίσως το να ζεις σε ένα νησί και να δημιουργείς μεγάλα και ουσιαστικά πράγματα έχει μία γοητεία και ένα προσωπικό στοίχημα, θεωρώ ότι αν ήμουν σε μια μεγάλη πόλη όταν πρωτοξεκίνησα ίσως είχα κάποιες μεγαλύτερες ευκαιρίες στο να ξεκινήσω την συνεργασία μου νωρίτερα με σπουδαίους ανθρώπους του χώρου. Οι γονείς μου όμως και ιδιαίτερα ο πατέρας μου δεν ήθελαν να φύγω για την Αθήνα, παρότι είχα κερδίσει και το πρώτο βραβείο σε διαγωνισμό τραγουδιού, θεωρώ όμως ότι το να ζεις σε μία επαρχιακή πόλη, να ξεκινάς μεγάλα πράγματα και να ταξιδεύεις παντού, είναι πιο σπουδαίο. Και βεβαίως το πιο σημαντικό είναι, ότι λατρεύω την Κέρκυρα και τους ανθρώπους της.
Ποιοι ήταν οι λόγοι που σε κράτησαν στην Κέρκυρα;
Οι λόγοι ήταν καθαρά οικογενειακοί.
Πέρασες οικονομικές στενωπούς κατά τη διάρκεια της πορείας σου;
Είμαι ένας αυτοδημιούργητος άνθρωπος που απ’ όσο θυμάμαι τον εαυτό μου δούλευα και σπούδαζα μαζί. Ήδη από το γυμνάσιο είχα ξεκινήσει τις πρώτες μου δουλειές. Βεβαίως και πέρασα δύσκολα οικονομικά. Η δουλειά του μουσικού και του ελεύθερου επαγγελματία πάντα έχει μεγάλο βαθμό δυσκολίας γιατί δεν ξέρεις τι σε περιμένει αύριο. Ποτέ δε με τρόμαξε η δουλειά όμως, όποια κι αν ήταν αυτή. Έχω εργαστεί ως υπάλληλος, ως σερβιτόρα. Έχω κάνει ότι δουλειά μπορείς να φανταστείς στις αρχές. Ευτυχώς έπειτα από το πρώτο διάστημα και ως σήμερα το τραγούδι μου έχει προσφέρει μία άνετη και αξιοπρεπή ζωή.
Πώς αντιμετώπιζες τις δυσκολίες;
Με ψυχραιμία θα έλεγα, όσο δύσκολο κι αν ακούγεται αυτό. Τα δύο τελευταία χρόνια στην περίοδο εγκλεισμού λόγω κορονοϊού πραγματικά ήταν μια περίοδος για γερά νεύρα. Το επάγγελμα μας πέρασε μεγάλη κρίση και λέω πέρασε γιατί πραγματικά έχουμε ήδη αρχίσει να μπαίνουμε στην κανονικότητα και μακάρι να παραμείνουμε έτσι.
Πώς ονειρεύεσαι τα επόμενα χρόνια σου;
Τα επόμενα μου χρόνια τα ονειρεύομαι μαζί με τους αγαπημένους μου. Θέλω να καμαρώσω την κόρη μου να παίρνει το πτυχίο της. Επίσης ετοιμάζω καινούργια τραγούδια. Ανυπομονώ να μπω στο στούντιο να τα ηχογραφήσω. Ονειρεύομαι ως τα βαθιά γεράματα ατελείωτες βόλτες στα καντούνια της Κέρκυρας ακούγοντας τις καμπάνες του Αγίου Σπυρίδωνα.
Κλείνοντας ποια θεωρείς ότι είναι η μεγαλύτερη ευκαιρία που άφησες κατά τη διάρκεια της διαδρομής σου και ποια κυνήγησες ολοκληρωτικά;
Ποτέ δεν μετάνιωσα για ό,τι έχω κάνει μέχρι τώρα. Έδωσα μεγαλύτερη βαρύτητα στην οικογένεια και στη μοναχοκόρη μου την Ραφαέλα, από το να κοιτάξω νωρίτερα την καριέρα μου. Ίσως εκείνη την περίοδο κάποιες ευκαιρίες να χάθηκαν. Ωριμάζοντας έκανα προσωπικές και επαγγελματικές επιλογές που τις στηρίζω και με στηρίζουν μέχρι και τώρα.
Πηγή: Λοιπον
Διαβάστε επίσης: