Βάνα Πεφάνη: «Δυστυχώς μέχρι σήμερα κανείς δεν θεωρεί την τέχνη απαραίτητη στη ζωή του»

Η ηθοποιός μίλησε για τα σχέδια, για το θέατρο και για τους ρόλους που την σημάδεψαν.

• Ποιος είναι ο θεατρικός ρόλος ο οποίος έχει αφήσει το πιο βαθύ αποτύπωμά του, μέσα σας;

Στα τριάντα χρόνια πορείας, είχα ευτυχείς συναντήσει με ρόλους. Αν θα έπρεπε να ξεχωρίσω κάποιους, θα ήταν η «Ειρήνη» από το «Διαμάντια και μπλουζ» της Αναγνωστάκη σε σκηνοθεσία Βασίλη Παπαβασιλείου, η «Ισμήνη» του Ρίτσου σε σκηνοθεσία Γιάννη Ρήγα, ο «Μπράντον» από τη διασκευή του «Boys don’t cry» σε σκηνοθεσία Νίκου Καραγέωργου, η «Κατερίνα» από το «Η στρίγκλα που έγινε αρνάκι» του Σαίξπηρ σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα και φέτος η «Ελισάβετ» από την «Πόλη» της Αναγνωστάκη σε σκηνοθεσία Ένκε Φεζολλάρι. Για διαφορετικούς λόγους όλες αυτές οι ηρωίδες, έγραψαν πολύ μέσα μου.

• Ποιον ρόλο θα θέλατε να ερμηνεύσετε και δεν έχετε, μέχρι στιγμής;

Δεν ονειρεύομαι ρόλους, επιδιώκω συνεργασίες που με προχωράνε σαν ηθοποιό και με ξεβολεύουν απ’ τις ευκολίες μου.

• Μπορεί το θέατρο να αποκτήσει στιβαρότητα και γίνει βιώσιμο για την πλειοψηφία των ηθοποιών και των σκηνοθετών, με τις σχεδόν 300 θεατρικές σκηνές στην Αθήνα και τα εκατοντάδες παιδιά που βγαίνουν ετησίως από τις θεατρικές σχολές;

Όλα ξεκινούν από την κατάλληλη παιδεία. Αν ριζωθεί στην αντίληψη των ανθρώπων από μικρή ηλικία, ότι το θέατρο και οι τέχνες γενικότερα είναι απαραίτητες στη ζωή τους, τότε εξασφαλίζεται περισσότερη συμμετοχή κοινού και άρα περισσότερα χρήματα για την βιωσιμότητα του θεάτρου. Πίστη και αισιοδοξία πως με ενεργούς πολίτες και εμπνευσμένους τρόπους μπορούμε να στηρίξουμε το θέατρο και τους καλλιτέχνες. Δυστυχώς μέχρι σήμερα κανείς δεν θεωρεί την τέχνη απαραίτητη στη ζωή του και αυτό είναι κάτι που οφείλει να το στηρίξει το κράτος ξεκινώντας από την εκπαίδευση.

• Έχετε βιώσει ποτέ τη μέθεξη; Υπάρχουν λόγια ώστε να ορίσει αυτήν την αίσθηση ο ηθοποιός;

Η λέξη μέθεξη ακούγεται ίσως λίγο υπερβολική ψυχική συμμετοχή επιδιώκω σε όλους τους ρόλους μου. Σε κάποιους το κατορθώνω, σε κάποιους όχι. Νομίζω όμως ότι πραγματοποίησα κατακόρυφη βουτιά στο βυθό του Μπραντον σε μία μόνο παράσταση. Κάπως έτσι μπορώ να ορίσω τη λέξη, κατακόρυφη βουτιά και η υψηλή αδρεναλίνη που την συντροφεύει, είπε η Βάνα Πεφάνη στο Λοιπόν.