Η αναπάντεχη αποκάλυψη της Ελένης στον Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη! «Δεν ντρέπομαι να το πω»
Στην εκπομπή της Ελένης Μενεγάκη φιλοξενήθηκε το μεσημέρι της Πέμπτης (29-09) ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης.
«Επειδή είχαμε καιρό να βρεθούμε, η παρουσία μου εδώ λειτουργεί σαν βαρόμετρο. Θυμάμαι την κάθε φορά που συζητάμε και σε βρίσκω απαράλλακτη και καλύτερη!», είπε ο ηθοποιός στην Ελένη Μενεγάκη
Η παρουσιάστρια κατά τη διάρκεια της συζήτησης τους, δεν δίστασε να του αποκαλύψει πως κάθε φορά που πήγαινε καλεσμένος στην εκπομπή της, την έπιανε ταχυπαλμία και ζητούσε από τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο να τη βοηθήσει.
«Έμπαινες με το πλατύ σου χαμόγελο, εγώ γιατί είχα ταχυπαλμία και έλεγα «Θοδωρή, κάτσε μαζί μου, μην τα κάνω σαλάτα και δεν ξανάρθει ποτέ!». Δεν ντρέπομαι να το πω», είπε η παρουσιάστρια.
Ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης αναφέρθηκε στην ωριμότητα των 50, αλλά και την πορεία αναστοχασμού που ακολούθησε.
«Αλίμονο αν μεγαλώνοντας δεν βελτιωνόμαστε, δεν γινόμαστε καλύτεροι. Εάν έχεις επαφή με τον εαυτό σου μπορείς να δεις τα λάθη σου, εάν είσαι αρκετά τίμιος με τον εαυτό σου να δεις που χωλαίνεις και ναι, μπορείς να το βελτιώσεις. Νομίζω ότι οι άνθρωποι στη σύγχρονη εποχή ενηλικιωνόμαστε όλο και αργότερα, ειδικά δε αν κάνεις δουλειές δημιουργικές ή πράγματα που σε απασχολούν ή πάρα πολύ, σχεδόν δεν προλαβαίνεις να κοιτάξεις προς τα μέσα. Έχω υπερβεί τα 50, παρόλα αυτά καταλαβαίνω πράγματα για τον εαυτό μου των 40 και λέω “καλά, είναι δυνατόν να ήμουν τόσο ανώριμος και να είχα αυτή τη συμπεριφορά;”. Κατάλαβα φέτος ότι εγώ, που γενικά είμαι καλοσυνάτη ιδιοσυγκρασία, ότι πολλές φορές είμαι νευρικός ή να έχω ένα ξέσπασμα θυμού ή εκνευρισμού καλύτερα, που μπορεί να κρατάει λίγο, αλλά να είναι πολύ έντονο», δήλωσε.
Στη συνέχεια ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης μίλησε για το δημιουργικό άγχος που έχει στις παραστάσεις.
«Σφίγγεται πάντα η καρδιά μου, γιατί όταν έχεις επιτυχία δημιουργείταθ το περίφημα σύμπλεγμα της επιτυχίας. Σφίγγεται η καρδιά μου και για λόγο αμιγώς δημιουργικό, πιο βαθύ και εσωτερικό. Αισθάνομαι συνέχεια ότι υπολείπεται αυτό που είχα φτιάξει από αυτό που θα ήθελα να μπορώ να έχω φτιάξει. Ποτέ δεν είμαι πραγματικά ευχαριστημένος με το τελικό μου αποτέλεσμα. Ακόμα και αυτά που αγαπάω και είναι προσωπικά για εμένα, αισθάνομαι ότι εάν τα είχα δουλέψει κι άλλο θα ήταν πολύ καλύτερα. Αυτό ποτέ δεν τελειώνει».