Γιωργής Τσουρής: «Έχω το μουστάκι τέσσερα χρόνια, αλλά το σιχαίνομαι»
Το ευρύ κοινό γνώρισε τον Γιωργή Τσουρή πριν από λίγα χρόνια ως Θοδωρή στο πολύ επιτυχημένο σίριαλ της ΕΡΤ «Χαιρέτα μου τον Πλάτανο», στο οποίο υποδύεται έναν καλόκαρδο νεαρό πατέρα δύο παιδιών...
Η καλλιτεχνική διαδρομή του, όμως, ξεκινάει πολλά χρόνια πίσω, όταν στα 18 του έφυγε από τη Λευκωσία, τον τόπο καταγωγής του, για να έρθει στην Ελλάδα και να ακολουθήσει το όνειρό του.
«Η σκηνή είναι π κινητήριος δύναμή μου και το καύσιμό μου. Ουσιαστικά οτιδήποτε φτιάχνω και οτιδήποτε έχω σπουδάσει ή συλλέξει ως εμπειρία προορίζεται για τη σκηνή», αναφέρει ο ίδιος στο Secret.
Το μεράκι του είναι να αφηγείται ιστορίες, κάτι που -όπως λέει- ήξερε να κάνει από παιδάκι. «Η ενασχόλησή μου με το θέατρο και τη μουσική ήταν πάντα το όνειρό μου. Υπήρχε ένα στοιχείο που είχα πάντα: Έλεγα ωραίες ιστορίες από πολύ μικρή ηλικία. Τα καταφέρνω με τα λόγια. Και τα καταφέρνω και με τις μελωδίες, με τη μουσική. Ο μηχανισμός να μαζεύω ανθρώπους για να τους ψυχαγωγήσω ήταν σαν παιδικό παιχνίδι για εμένα.
Το επιζητούσα από μικρός, γιατί μου έδινε πολλή χαρά. Ήξερα πολλά έργα, επειδή ο πατέρας μου, ο παππούς μου και ο προπάππους μου ήταν ηθοποιοί. Πήγαινα στις πρόβες του πατέρα μου και έβλεπα ένα έργο δέκα και είκοσι φορές, επειδή έπρεπε κάποιος να με κρατήσει, να μου κάνει babysitting. Μάθαινα απέξω πάντα το στόρι κάθε παράστασης. Κι αυτό ήταν πάντα μια πρώτη ύλη των ιστοριών που έφτιαχνα για να μεταφέρω στους φίλους μου», αποκαλύπτει.
Στις 9 Οκτωβρίου και για τρίτη χρονιά ξεκινάει στο Θέατρο Ιλίσια - Βολανάκης το έργο του «170 τετραγωνικά (Moonwalk)», μια ιστορία με πολλή αγωνία, χιούμορ και σκληρό ρεαλισμό, που συνδυάζει έντονες κωμικές και δραματικές στιγμές ανάμεσα σε δύο αδερφές, διαφορετικά μεγαλωμένες, από χωρισμένους γονείς.
«Το πεδίο της διεκδίκησης, που είναι το σπίτι, αποτελεί στην ουσία το πεδίο της συναισθηματικής διεκδίκησης για το ποια έχει δίκιο. Κάτι που συμβαίνει πολύ συχνά στα αδέρφια. Το έργο έχει εκκωφαντικές ανατροπές. Αποκαλύπτονται πολύ σοκαριστικά πράγματα. Αλλά αυτό που έχει σημασία είναι το πώς μια πρακτική σύγκρουση είναι τελικά μια καθαρά συναισθηματική σύγκρουση. Και πώς δύο αδέρφια που τσακώνονται μπορούν ίσως να φτάσουν σε μια αγκαλιά, που φαίνεται πολύ δύσκολη. Εγώ υποδύομαι έναν χαρακτήρα που πάντα είναι σκιά στη ζωή, που δεν θέλουμε να τον βλέπουμε, αλλά πρέπει να ακούσουμε κάποια στιγμή και τη δική του ιστορία.
Ένα από τα κύρια εξωτερικά χαρακτηριστικά του Γιώργη είναι το παχύ, μαύρο μουστάκι του, κάτι όμως που δεν ήταν δική του επιλογή. «Το έχω τέσσερα χρόνια, αλλά το σιχαίνομαι. Το άφησα το 2018 για τον ρόλο μου στα “170 τετραγωνικά”, που υποτίθεται ότι θα ήταν για μόνο 20 παραστάσεις. Αλλά το έργο έχει ξεπεράσει τις διακόσιες. Και από τότε έγινα μια περσόνα με μουστάκι. Όμως, όταν έχω κενό μερικές ημέρες, αμέσως το γυρνάω στα μούσια, που τόσο αγαπάω. Και το μουστάκι θα φύγει με την πρώτη ευκαιρία. Ελπίζω να συνεχίσει ο κόσμος να με αγαπάει και χωρίς αυτό», τονίζει.
Διαβάστε επίσης: