Ιβάν Σβιτάιλο: Ευτυχισμένος στη ζωή και στη σκηνή
Συμμετέχοντας σε ένα νέο σίριαλ και μια θεατρική παράσταση που συζητιούνται ήδη, αυτή η σεζόν βρίσκει τον χαρισματικό χορευτή και ηθοποιό σε μια ολοκαίνουρια φάση της πραγματικής ζωής του, όπου απολαμβάνει τον ρόλο του πατέρα.
Το να καταφέρεις να μιλήσεις με έναν τόσο πολυάσχολο ηθοποιό στις αρχές της σεζόν χρειάζεται και λίγη τύχη. Ο Ιβάν Σβιτάιλο, που φέτος πατάει σε δύο βάρκες, μια της τηλεοπτικής σειράς «Άγρια γη» στον ΣΚΑΪ και * μια του θεατρικού έργου «Ζορμπάς» που ανεβαίνει σε λίγες ημέρες στο «Θέατρον του Κέντρου Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος», είναι μονίμως στο τρέξιμο.
«Ας αρχίσουμε από τα θετικά. Έχουμε ξεπεράσει τον αρχικό φόβο της πανδημίας που έπληξε εμάς τους ηθοποιούς και γενικότερα τον κόσμο του θεάματος. Γίνονται ξανά ωραίες τηλεοπτικές δουλειές και ανεβαίνουν αξιόλογες παραστάσεις», μου λέει όταν καταφέρνουμε τελικά να συναντηθούμε.
Προβληματίστηκε άραγε για το μέλλον του εκείνη την περίοδο; «Ζω είκοσι χρόνια από αυτή τη δουλειά και έτσι δεν χρειάστηκε να προβληματιστώ για το αν θα έπρεπε να αλλάξω αντικείμενο εργασίας. Επίσης συνέβαλε θετικά στο ότι μέσα σε όλη αυτή την τρέλα εγώ βίωσα και τον ρόλο του πατέρα, αφού απέκτησα μια κόρη. Τα lockdowns πρόσφεραν χρόνο τόσο σ εμένα όσο και στη σύζυγό μου να ασχοληθούμε με το παιδί μας και να δούμε τα πράγματα πιο ουσιαστικά. Όπως και να μάθουμε να ζούμε με λιγότερο, ένα σημαντικό και χρήσιμο μάθημα ζωής που δεν πρέπει να το υποτιμούμε. Επίσης, αυτό το διάστημα με έκανε να πάρω την απόφαση να ανοίξω ένα δικό μου καλλιτεχνικό στέκι στον Νέο Κόσμο όπου και μένω. Ο πολυχώρος μου θα είναι έτοιμος τον επόμενο μήνα. Τον ονόμασα “Φοίνικα” από τους δύο μεγάλους φοίνικες που βρίσκονται στον εξωτερικό χώρο του και θα είναι ένα καλλιτεχνικό εργαστήρι με μαθήματα σύγχρονων και παραδοσιακών χορών για ενηλίκους και παιδιά και μαθήματα υποκριτικής. Ήταν ένα όνειρο που είχα εδώ και χρόνια».
Ο Ιβάν Σβιτάιλο ξεκίνησε την καριέρα του ως χορευτής παίρνοντας υποτροφία από το Ίδρυμα Ωνάση και σπουδάζοντας στις ΗΠΑ. Από τους πρώτους που διέκριναν το ταλέντο του ήταν ο σκηνοθέτης Γιάννης Κακλέας, που έσπευσε να τον αξιοποιήσει ως μέλος του χορού σε διάφορες θεατρικές παραστάσεις. Η μετάβαση από τον χορό στην υποκριτική έκρυβε τις δικές της δυσκολίες.
«Το γεγονός ότι δεν είχα τελειώσει κάποια υποκριτική σχολή σήμαινε ότι έπρεπε να διεκδικήσω πράγματα από μόνος μου. Όποιος ασχολείται με τον χορό, όμως, είναι μαθημένος στη σκληρή δουλειά, οπότε δεν φοβήθηκα, διέθετα την υπομονή που χρειάζεται για να κάνω σιγά-σιγά τα βήματα».
Πηγή: Gala
Διαβάστε επίσης: