Μιχαήλ Ταμπακάκης: Η ζωγραφική, τα μαθήματα κεραμικής και το dating app
Ο Μιχαήλ Ταμπακάκης πέρα από την υποκριτική τού αρέσει να ζωγραφίζει, ενώ έχει κάνει και μαθήματα κεραμικής. Την ίδια στιγμή, στην καραντίνα έγραψε το πρώτο του σενάριο.
«Ήταν μία δύσκολη περίοδος για όλους μας τότε. Τα θέατρα είχαν κλείσει, η ζωή ήταν σταματημένη, γύρω μας η φρίκη. Ήθελα να κάνω κάτι να νιώσω δημιουργικός. Εκείνη την εποχή είχα δει λοιπόν άπειρες ξένες σειρές στις συνδρομητικές πλατφόρμες. Έτσι μου γεννήθηκε η επιθυμία να γράψω ένα σενάριο δικό μου, με ένα θέμα που θεωρώ ότι λείπει από την ελληνική μυθοπλασία. Κάπως έτσι άρχισα να διαβάζω βιβλία για το σενάριο, να βλέπω κάποια βίντεο και ξεκίνησα να γράφω. Με ενδιαφέρει αυτό το κομμάτι. Αργότερα ίσως κάνω ένα μεταπτυχιακό πάνω στο σενάριο».
Για το σενάριο αυτό άντλησε κομμάτια από την εφηβεία του. «Η εφηβεία μου κύλησε ως μια εποχή με πολλή αναζήτηση και πολλές φιλοσοφικές ανησυχίες» εξομολογείται. «Όμως μη φανταστείτε εξάρσεις και ξεσπάσματα. Ήταν μια περίοδος απλά καθοριστική για εμένα». Δεκαεπτά ετών άλλωστε ξεκίνησε να κάνει ψυχοθεραπεία. «Ήταν μια ανάγκη μου» παρατηρεί. «Με βοήθησε πάρα πολύ να δω πράγματα για εμένα. Με βοήθησε να συγχωρώ, να δω πιο συνειδητοποιημένα τους ανθρώπους γύρω μου, να φιλτράρω τις καταστάσεις».
Ολοκληρώθηκε το σενάριό του; «Ναι» απαντά σχεδόν ντροπαλά. Πρόκειται άραγε να το δούμε να υλοποιείται; «Δεν είναι ακόμη κάτι ανακοινώσιμο, αλλά είμαστε σε καλό δρόμο». Ο ίδιος είναι ένα παιδί της εποχής του. Του αρέσει να εν ημερώνεται, να έχει γνώμη για τα πράγματα. «Πολλοί είναι εκείνοι που κατηγορούν πάντως τη γενιά σου ως απολιτίκ, ως μία γενιά που καταναλώνει την ενέργειά της σε stories στο Instagram» παρατηρώ. «Το γεγονός ότι δεν ανεβάζω τις πολιτικές μου πεποιθήσεις στο Instagram ή δεν σχολιάζω την εκάστοτε επικαιρότητα με ένα post ή ένα story δεν με κάνει απολιτίκ. Δεν σημαίνει ότι δεν έχω άποψη» απαντά.
«Με κάνει απλώς έναν άνθρωπο που επιλέγει να χρησιμοποιεί τα social media με άλλον σκοπό. Ξέρετε, με απασχολεί αυτή η περιρρέουσα ατμόσφαιρα γύρω από τα social media, ενώ και εγώ ο ίδιος είμαι κομμάτι αυτού του πράγμα[1]τος. Τι εννοώ; Πλέον αν δεν ανεβάσεις κάτι στο Instagram, είναι ως μη γενόμενο. Πήγες, για παράδειγμα, θερινό σινεμά και δεν έκανες post; Ε, τότε είναι σαν να μην πήγες καθόλου. Αυτό είναι τρομακτικό». Όσο για τον έρωτα, ερωτεύεται η γενιά του δυνατά; «Ερωτευόμαστε, απλώς ίσως ο έρωτας διαρκεί λιγότερο» απαντά. «Φταίνε μήπως τα social media για αυτό;» τον ρωτώ. «Δεν ξέρω» αναφέρει. «Προσωπικά, δεν μου αρέσει ο έρωτας να περνά μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Νομίζω ότι είμαι μάλλον πιο ρομαντικός» απαντά.
Το να ανοίξει λοιπόν προφίλ σε ένα dating app, για παράδειγμα, δεν θα ήταν κάτι που θα τον κέρδιζε, όπως εξομολογείται. «Φαντάζομαι είναι και πιο δύσκολο όταν είσαι και δημόσιο πρόσωπο» παρατηρώ. «Όχι. Δεν είναι αυτός ο λόγος» σπεύδει να ξεκαθαρίσει. «Εδώ λογαριασμό στο Tinder έφτιαξε ο Ελιοτ Πέιτζ. Σε εμένα θα κολλήσουμε; Όλα είναι επιλογές. Μπορεί και στο μέλλον να το κάνω. Ποιος ξέρει; Οχι, δεν έχω τέτοια στεγανά...»
Πηγή: Βημαmagazino
Διαβάστε επίσης:
.jpg?t=7unWxyUSwBQJuc_k3qtIHA)
.jpg?t=3Az_OsF6vGatRRTDYeaHBA)
