Νένα Μεντή: «Δεν μπορούσες να καταλάβεις τι έκανε αυτή η γυναίκα στη σκηνή και σε μάγευε»
Η Νένα Μεντή παραχώρησε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη και μίλησε για όλους και για όλα.
Η ηθοποιός μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στους «Βρικόλακες» του Ιψεν που ανεβαίνουν στο Εθνικό Θέατρο σε σκηνοθεσία Σταμάτη Φασουλή.
Κυρία Μεντή, έπειτα από ένα σερί ελληνικών έργων την τελευταία 15ετία γιατί είπατε «ναι» στους «Βρικόλακες» του Ιψεν;
Πράγματι εδώ και 15 χρόνια μετά τον μονόλογο της “Ευτυχίας Παπαγιανοπούλου” κάνω κατά 99% ελληνικό έργο. Έχει καθαρίσει κάπως μέσα μου ότι αυτό είναι που αγαπώ, σε αυτή τη γλώσσα θέλω να μιλήσω. Τώρα οι “Βρικόλακες” του Ιψεν για εμένα είναι ένα έργο φοβερό, πολύ σπουδαίο - πώς να το πω, είναι ένα ορόσημο ειδικά τώρα που ανεβαίνει στην αντιπνευματική εποχή που ζούμε. Γιατί σκέφτομαι ότι ο πολύς κόσμος, χαμένος μέσα στο Διαδίκτυο, θα ακούσει “Βρικόλακες” και θα σκεφτεί ότι πρόκειται για κάποιο θρίλερ ή έργο μυστηρίου. Εν πάση περιπτώσει. Ας μη γίνομαι αφοριστική. Το καλοκαίρι, για παράδειγμα, έκανα ένα γκάλοπ και με εξέπληξε το γεγονός ότι δύο νέοι άνθρωποι ήξεραν όχι μόνο τους “Βρικόλακες” αλλά και τον Ιψεν»
Το αγαπάτε λοιπόν αυτό το έργο;
Πολύ. Κουβαλά μια σύνδεση με τα νεανικά μου χρόνια. Είχα δει την παράσταση με την Παξινού στους “Βρικόλακες” 62 φορές, 62 φορές μετρημένες. Ήταν κάτι το συνταρακτικό. Δεν μπορούσες να καταλάβεις τι έκανε αυτή η γυναίκα στη σκηνή και σε μάγευε. Έπειτα είδα αυτό το έργο πολλές φορές και με άλλες ηθοποιούς. Συγγνώμη που θα το πω, αλλά δεν έχω κρατήσει τίποτα από αυτές τις παραστάσεις. Και για να μην παρεξηγηθώ, ούτε η δική μας ξέρω πώς θα είναι. Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι ο Σταμάτης προσπαθεί να κάνουμε μια παράσταση κανονική και όταν λέω κανονική, εννοώ να μιλάμε και να καταλαβαίνει το κοινό τι λέμε, όχι μοντερνιές. Γιατί με σταματούν άνθρωποι στον δρόμο και μου λένε “Αμάν, κυρία Μεντή. Βλέπουμε παραστάσεις που δεν βλέπονται, που δεν καταλαβαίνουμε τι στο καλό κάνουν οι ηθοποιοί στη σκηνή”. Ελπίζω η δική μας παράσταση λοιπόν να βλέπεται».
Είπατε ότι είδατε την παράσταση της Παξινού 62 φορές μετρημένες. Γιατί;
Γιατί σε αυτό το έργο έπαιζε ο πρώτος μου άνδρας, ο Κώστας Στυλιάρης, μεγάλο ταλέντο στο θέατρο, ο οποίος έφυγε από τη ζωή 34 ετών. Ήμασταν λοιπόν στη Θεσσαλονίκη, εκείνος έπαιζε στους “Βρικόλακες” και εγώ ήμουν στον “Πατέρα” του Στρίντμπεργκ με τον Μινωτή. Θυμάμαι, πήγαινα λοιπόν να τον πάρω από το θέατρο για να φάμε και καθόμουν και έβλεπα την παράσταση. Πότε την τρίτη πράξη, πότε τη δεύτερη. Ήταν μάθημα να βλέπεις την Παξινού στη σκηνή.
Πηγή: docville
Διαβάστε επίσης:
