Τόλης Παπαδημητρίου: «Είμαι τρελός, αλλά, όχι τόσο όσο ο ρόλος μου»
Σίγουρα κάπου τον έχει πάρει το μάτι σας, έχετε γελάσει με τα αστεία και τις τηλεοπτικές γκάφες του, έχετε θαυμάσει τη σπιρτάδα του. Ο λόγος για τον Τόλη Παπαδημητρίου.
Τίποτα επάνω του δεν είναι συμβατικό, ούτε μονοδιάστατο και αυτό αποδεικνύεται εύκολα από τις επιλογές του. Ο Τόλης Παπαδημητρίου αποτελεί όχι μόνο έναν από τους πιο ταλαντούχους ηθοποιούς και σκηνοθέτες της γενιάς του, αλλά είναι ένας κωμικός-ελβετικός σουγιάς, έτοιμος για όλα και ακόμα παραπάνω. Τον ξεχωρίσαμε από τη σειρά «Μην Ψαρώνεις», ενώ το guest του στη «Μουρμούρα» στον Alpha τον έχρισε ίσως τον πιο καλτ χαρακτήρα ελληνικής σειράς των τελευταίων ετών. Καθημερινά συνεργάζεται με τον Νίκο Μουτσινά, αφού είναι ο κειμενογράφος της εκπομπής «Καλό Μεσημεράκι» στον ΣΚΑΪ, ενώ για πέμπτη χρονιά πίνει «Μαύρη Σαμπούκα» στο θέατρο «Ζίνα» με τεράστια επιτυχία, κερνώντας αυτό που τόσο έχουμε ανάγκη: εκατό λυτρωτικά λεπτά με γέλιο μέχρι δακρύων.
Ποιος είναι τελικά ο Τόλης, πίσω από τον «Κανάτη», τον «Κουρούπα» και τα τσιτάτα του Μουτσινά;
«Το καλλιτεχνικό μου ταξίδι ξεκίνησε σε πολύ μικρή ηλικία, στο Δημοτικό. Μ’ άρεσε να γράφω ιστορίες, χαρακτήρες, διαλόγους... Βασικά, ό,τι έβλεπα -σινεμά, θέατρο, τηλεόραση- και μου άρεσε, πήγαινα σπίτι κι έγραφα κάτι σαν κι αυτό. Μετά, στο Γυμνάσιο, έβαζα και τους συμμαθητές μου να τα παίζουν κι εγώ τους σκηνοθετούσα, τους έλεγα δηλαδή τι να κάνουν. Καημένα παιδιά κι αυτά! Και μάλιστα έπαιζα κι εγώ κιόλας. Το απολάμβανα από τότε κι ας μην ήξερα ακριβώς περί τίνος πρόκειται. Ήταν κάτι που με εξέφραζε και είχα τρομερή κλίση σε αυτό. Αλλά και σύγχυση παράλληλα», λέει.
Με καταγωγή από την Άρτα και την Καρδίτσα και μεγαλωμένος στη Χαλκίδα, στα 31 του έχει ήδη μια μεγάλη και πολυδιάστατη επιτυχημένη πορεία στον καλλιτεχνικό χώρο. Αγχώνεται με τη σκέψη ότι πρέπει να είναι πάντα καλός, αστείος και αποδοτικός;
«Με αγχώνει κάθε project που αναλαμβάνω, σε οποιοδήποτε πόστο. Είμαι αγχώδης κι ας μη μου φαίνεται. Θέλω να είμαι καλός, γιατί λογοδοτώ στο κοινό και στον εαυτό μου -και στη μαμά μου, απ’ ό,τι λέει η ψυχολόγος- και προσπαθώ πολύ γι’ αυτό». Είναι ηθοποιός, σκηνοθέτης, κειμενογράφος, σεναριογράφος και πολλά ακόμα.
Ποια ιδιότητα απ’ όλες αυτές είναι η αγαπημένη του; «Κάθε φορά απαντάω διαφορετικά σ’ αυτή την ερώτηση. Κι αυτό γιατί κάθε φορά μία ιδιότητα ξεπηδά λίγο παραπάνω απ’ τις άλλες.
Και μου δίνει πιο πολύ. Αυτή την περίοδο μ’ αρέσει περισσότερο να είμαι ηθοποιός. Να είμαι μπροστά. Ίσως το έχω περισσότερο ανάγκη», λέει με ειλικρίνεια. Τι κρύβει όμως πίσω από αυτή την εκκεντρική παρουσία; «Πολλά. Αλλά δεν θα τα πω. Γιατί αν τα πω, τότε γιατί τα κρύβω; Μικρός έλεγα στη μαμά μου για όλα “Μόνο Τόλης, μόνο Τόλης!”. Ήθελα να τα κάνω όλα μόνος μου και φώναζα αυτή τη φράση εκνευριστικά -μου έχουν πει- για να μη με πλησιάζει κανείς. Να κάτι που ίσως δεν ξέρετε για μένα», απαντά αφοπλιστικά ο πολύ αγαπητός ηθοποιός στο κοινό, στα μικρά, αλλά και στα «κακά» παιδιά.
Τον σταματάνε στον δρόμο; Και είναι τόσο τρελός όσο φαίνεται; «Ναι, με σταματάει ο κόσμος στον δρόμο. Με χαιρετάει πάντα με χαμόγελο και μια εξαιρετική αμεσότητα που με κάνει πολύ χαρούμενο. Με νιφθούν δικό τους άνθρωπο και είμαι τυχερός γι' αυτό. Σημαίνει ότι αυτό που κάνω περνάει. Κάπου ακουμπάει και πάει και κάθεται στους ανθρώπους και μας φέρνει μ’ έναν τρόπο πιο κοντά. Μου λένε ότι τους κάνω να γελάνε πολύ και μ’ ευχαριστούν γι’ αυτό. Τι πιο ωραίο. Επίσης, ναι, είμαι τρελός. Αλλά, όχι τόσο όσο ο ρόλος μου. Πώς θα μπορούσα άλλωστε; Φρενάρω πολύ την τρέλα μου για να μπορώ να λειτουργώ στη ζωή. Και όταν εργάζομαι την απελευθερώνω. Είναι λυτρωτικό αυτό όταν συμβαίνει».
Πηγή: Gala
Διαβάστε επίσης: