Τάσος Γιαννόπουλος: Ο τηλεοπτικός «Ηλίας Βανδώρος» αποκαλύπτει τα πάντα για τον ρόλο του!
Ο Τάσος Γιαννόπουλος, σε συνέντευξη που παραχώρησε, μίλησε για τον ρόλο του Ηλία Βανδώρου, τον οποίο και υποδύεται στην τηλεοπτική σειρά της ΕΡΤ1 "Κάνε ότι κοιμάσαι", λέγοντας πώς είναι ένας ανθρωπος σκοτεινός, αλλά στο τέλος θα καταφέρει να βρει τα πατήματά του.
Είναι από τους ηθοποιούς που «αντέχουν» το βάρος των ρόλων που υποδύονται και υποστηρίζει με όλο του το «είναι» κάθε χαρακτήρα που καλείται να
ενσαρκώσει.
Ο Τάσος Γιαννόπουλος, που έχει καταγράψει σημαντική καλλιτεχνική πορεία, τη φετινή σεζόν έκανε την έκπληξη πρωταγωνιστώντας στην αστυνομική δραματική σειρά ms EPT1 «Κάνε ό,τι κοιμάσαι» με έναν ρόλο στον οποίο ακροβατεί υποκριτικά, κσταφέρνοντας να ισορροπεί στα δύσκολα.
Οι τηλεοπτικές σειρές στις οποίες σας έχουμε απολαύσει είναι κατά κύριο ρόλο κωμικές. Ηταν μεγάλη η έκπληξή μας όταν είδαμε το όνομά σας στη διανομή των ρόλων.
«Και για μένα και μάλιστα πολύ ευχάριστη. Οταν μου έγινε επίσημα η πρόταση με ξάφνιασε ευχάριστα. Εχω παίξει δραματικούς ρόλους στο θέατρο, αλλά στην τηλεόραση είναι η πρώτη φορά που υποδύομαι έναν τέτοιο χαρακτήρα. Πρόκειται για έναν ιδιαίτερο και παραβατικό ήρωα. Είναι τοκογλύφος που έχει κάνει φυλακή, έχει ένα κέντρο διασκέδασης αλλά και πάρε-δώσε με την αστυνομία καθώς τον εμπλέκουν με τον θάνατο της Ευαγγελίας. Ο ήρωάς μου. ο Ηλίας Βανδώρος, δεν είναι ο κλασικός κακός. Είναι ένας κανονικός άνθρωπος με ρωγμές που διάλεξε έναν άλλο δρόμο. Εχει χάσει τη γυναίκα του από ναρκωτικά. έχει έναν γιο στην εφηβεία που φοιτά στο λύκειο
που διδάσκει ο Νικόλας με προβλήματα συμπεριφοράς. Επίσης δεν έχει καμία ψυχραιμία, είναι θερμοκέφαλος και δύσκολα συγκρατείται».
Η σειρά θίγει έντονα και το φαινόμενο της παιδικής εγκληματικότητας.
«Είναι ένα φαινόμενο σε έξαρση τα τελευταία χρόνια. Οχι ότι δεν υπήρχε και στη δική μου εποχή. Ομως ό,τι συνέβαινε ήταν έξω από το σχολείο γιατί υπήρχε ο φόβος, θυμάμαι ένα-δύο περιστατικά στα γήπεδα. Τώρα έχουν αγριέψει πολύ τα πράγματα. Αυτά που γράφει ο Γιάννης Σκαραγκάς είναι ρεαλιστικά, δεν είναι μυθοπλασία».
Και η αλήθεια είναι ότι πλέον οι άνθρωποι φοβούνται κι έχει χαθεί η επικοινωνία.
«Στη εφηβεία μου κοιμόμασταν με ανοιχτά τα παράθυρα. Τώρα τα παντζούρια είναι ερμητικά κλειστά. Με την οικονομική κρίση και στη συνέχεια με την πανδημία. η επικοινωνία έχει εκλείψει και γίνεται με τα κινητά, ενώ έχει χαθεί και η εμπιστοσύνη. Στον φόβο πολλές φορές αντιδράμε ενστικτωδώς και τα ένστικτα δεν έχουν ψυχραιμία. Το “Κάνε ό,τι κοιμάσαι” είναι ένας αρκετά διφορούμενος τίτλος. Να μην κοιτάς παραδίπλα αλλά τον εαυτό σου. να κάνεις τη δουλίτσα σου, να σκύβεις το κεφάλι με τη
μάσκα και να προχωράς. Δεν αγγιζόμαστε πια όταν μιλάμε. Το συνηθίσαμε. Υπάρχει και ο φόβος της απόστασης που δεν έχει να κάνει με τα δύο μέτρα. Εχει γίνει βαθύτερος και εσωτερικός και οδηγεί στην αποξένωση. Γι' αυτό και ο τίτλος της σειράς είναι εύστοχος. Εχει μεγάλο εύρος ερμηνείας και επιδέχεται συζήτησης».
Μεγάλο εύρος, ερμηνευτικό, έχουν και οι ρόλοι.
«Πράγματι και προσωπικό μου δόθηκε η δυνατότητα να παίξω σε μια αστυνομική κοινωνική σειρά με στοιχεία νουάρ έναν χαρακτήρα που έχει πολύ ψωμί. Κάθε σκηνή
σού ανοίγει κι άλλους δρόμους. Ο Ηλίας Βανδώρος δεν ξέρει πώς να μεγαλώσει τον γιο του. Ωστόσο οι δυο τους βρίσκουν ένα τρόπο να επικοινωνήσουν και μεταξύ τους υπάρχουν ήρεμες αλλά και άγριες σκηνές. Επίσης σε κάθε σκηνή οι ήρωες άλλα λένε, άλλα κάνουν κι άλλα εννοούν κι αυτό θέλει πολλή δουλειά από μέρους μας. Πρέπει να υπάρχει υποκριτικός ελιγμός και με συναρπάζει αυτό. Είναι μια ευτυχής συγκυρία γιατί συνεργάζομαι και με πολύ καλούς συναδέλφους. Την έχουμε αγαπήσει όλη αυτή τη δουλειά. Η ΕΡΤ έχει ανεβάσει πολύ τον πήχη».
Η συνεχής επανάληψη κωμικών επιτυχημένων σειρών στις οποίες πρωταγωνιστείτε, έχουν δημιουργήσει για σας ένα καλλιτεχνικό προφίλ, αυτό του κωμικού, χωρίς να το επιδιώξετε;
«Μου αρέσει πολύ η κωμωδία. Ωταν έκανα το "Ευτυχισμένοι μαζί” ήμουν
ήδη 15 χρόνια στη δουλειά και 35 χρονιών. Οσοι με ήξεραν θεατρικά γνώριζαν ότι
έχω κάνει κι άλλα πράγματα. Αυτή την τυποποίηση την απέφυγα συνειδητά. Υπήρξαν προτάσεις, μετά την επιτυχία της σειράς, ακραία εμπορικές ή παρόμοιες τις οποίες δεν δέχτηκα. Ωστόσο υπάρχουν και κωμωδίες εξαιρετικής γραφής και ποιότητας στις
οποίες έχω παίξει».
Παράλληλα όμως με την τηλεόραση σας απολαμβάνουμε στο θέατρο και στην παράσταση «12 ένορκοι» στο θέατρο Αλκμήνη, σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνας Νικολαίδη, που παίζεται για όγδοη σεζόν.
«Είναι ένα υπέροχο έργο και αντέχει ακόμη μετά από τόσες αλλαγές. Δεν είναι οι 12 ένορκοι αλλά οι 30 συνάδελφοι που έχουν περάσει από την παράσταση αυτή. Είναι ένα δικαστικό δράμα με 12 χαρακτήρες που αποφασίζουν το 1957 για το αν θα καταδικαστεί στην ηλεκτρική καρέκλα ένα 1 όχρονο αγόρι το οποίο κατηγορείται για φόνο. Εγώ υποδύομαι τον ένορκο 10 που είναι ρατσιστής κι επειδή το παιδί ανήκει σε μειονότητα, είναι έτοιμος να το στείλει στην καρέκλα και είναι τρομερό. Ξέρετε, η δημοκρατία χρειάζεται τεράστια ωριμότητα για να την έχουμε και να τη διαχειριζόμαστε. θέλει σκέψη, προσπάθεια, νοιάξιμο. Δεν υπάρχει ατομικότητα αλλά το σύνολο που είναι η κοινωνία».
Στο ίδιο θέατρο πρωταγωνιστείτε και σε ένα από το κορυφαία έργα του Νίκου Καζαντζάκη, το «Κοπετόν Μιχάλης (Ελευθερία ή θάνατος)» σε σκηνοθεσία Μανώλη Ιωνά, που ανέβηκε για δεύτερη χρονιά.
«Είναι πανανθρώπινα αυτά που διαπραγματεύεται. Εξυμνεί την ανθρώπινη φύση, τις σχέσεις και τον έρωτα, την ανθρωπιά, την πίστη, τη φιλία αλλά και την προδοσία, τη συνύπαρξη και την ανεκτικότητα. τον πόθο και τον θάνατο, την υπέρβαση και τη συντριβή. Το πρόσωπο του Καπετάν Μιχάλη, γίνεται σύμβολο του σύγχρονου αγωνιζόμενου ανθρώπου -ανεξάρτητα από την καταγωγή, τον τόπο διαβίωσης. το θρήσκευμα και τα πιστεύω του- που πασχίζει για επιβίωση σωματική και ψυχική, αναφωνώντας με τον δικό του τρόπο "Ελευθερία ή θάνατος"».
Πηγή: TV24