Μυρτώ Αλικάκη: Η συνεργασία με τον Πέτρο Λαγούτη στο θέατρο Αθηνά και η εξομολόγησή της!
Η Μυρτώ Αλικάκη παραχώρησε συνέντευξη και υπήρξε ακρως αποκαλυπτική σχετικά με την σχέση της με τον Πέτρο Λαγούτη, ενώ παραδέχτηκε ότι θαυμάζει το θάρρος του.
Οι δυο τους έχουν άριστες σχέσεις μέχρι και σήμερα και έχουν αποκτήσει 2 παιδιά, τα οποια παρά το διαζύγιό τους είναι η απόλυτη προτεραιότητά τους.
Η Μυρτώ Αλικάκη παραχώρησε συνέντευξη στο περιοδικό Down Town και υπήρξε άκρως αποκαλυπτική σχετικά με την παράσταση "Τέλειοι ξένοι" που πρωταγωνιστεί στο θέατρο Αθηνά. Επίσης, έκανε λόγο για την συνεργασία της με τον Πέτρο Λαγούτη!
Τα παιδιά δεν κάνουν παράπονα που λείπεις τόσες ώρες;
Έχουμε μεγαλώσει δύο εξαιρετικά παιδιά, ο ένας είναι 20 και ο άλλο 17, και με καταλαβαίνουν πλήρως, όπως κι εγώ τα καταλαβαίνω. Δε είμαι παρεμβατική μητέρα, εκτός αν δω κάτι που θα με ανησυχήσει. Και ευτυχώς δεν έχω βρει κάτι. Όλα είναι φυσιολογικά και όμορφα.
Πώς είναι να παίζεις με τον πρώην σόζυγο σου στο θέατρο;
Παρά πολύ όμορφα. Με τον Πέτρο είμαστε συνοδοιπόροι, έχουμε ζήσει πολύ ωραία πράγματα, έχουμε περάσει διά πυρός και σιδήρου, έχουμε φτάσει από τον απόλυτο έρωτα στο οριακό μίσος κι αυτό που έχουμε φτιάξει είναι τόσο στέρεο, τόσο δυνατό και μ’ ένα τρόπο επιβεβαιώνει ότι ήμασταν καλή επιλογή ο ένας για τον άλλον. Ταιριάζουμε σε πολλά και αυτό είναι ωραίο.
Πρόσφατα εξομολογήθηκε τον εθισμό του για τον τζόγο και πώς το ξεπέρασε. Το βρήκα πολύ γενναίο.
Κι εγώ. Ο Πέτρος έχει περάσει από απίστευτες Συμπληγάδες, αλλά τα ξεπεράσαμε κι είμαστε τώρα οι καλύτεροι φίλοι.
Συζείτε, όπως γράφεται;
Οχι, ο καθένας ζει στο δικό του σπίτι
Στο θεατρικό έργο «Τέλειοι ξένοι» στο θέατρο Αθηνά, οι ήρωες πηγαίνουν σ ένα γεύμα και βγαίνουν αλλιώς; Εννοώ εντελώς διαφορετικοί χαρακτήρες.
Συμφωνώ. Πολύ σωστή παρατήρηση. Εμένα, πάντως, δεν μου έχει συμβεί σ’ ένα τραπέζι. Στη διάρκεια αυτού του έργου βλέπουμε πώς αλλάζουν οι άνθρωποι όταν είναι αναγκασμένοι να πουν αλήθειες και όχι τα συμβατικά ψέματα. Αυτό που λέει η παροιμία «όσα δεν φέρνει ο χρόνος όλος, τα φέρνει μια στιγμή».
Τι φοβίες έχεις;
Νομίζω ότι δεν έχω φοβίες, με την έννοια ότι δεν υπάρχουν πράγματα που με παραλύουν. Ακόμη και το θάνατο, που είναι το μόνο σίγουρο που θα μας συμβεί, δεν τον φοβάμαι. Αρκεί να είναι γρήγορος, να μην ταλαιπωρηθώ. Αλλά αυτά είναι υπαρξιακά. Δεν φοβάμαι την ανυπαρξία, φοβάμαι την ανημποριά.