Μαρίνα Ασλάνογλου: «Μου έχει τύχει κακοποιητική συμπεριφορά, έφευγα από το θέατρο κλαίγοντας»
Η Μαρίνα Ασλάνογλου είναι μια από τις πιο αγαπημένες ηθοποιούς, που έχει κάνει καριέρα τόσο στο θέατρο, όσο στον κινηματογράφο και την τηλεόραση.
Η ηθοποιός παραχώρησε συνέντευξη και μίλησε για τις κακοποιητικές συμπεριφορές αλλά και για το αν της έχει συμβεί κάτι αντίστοιχο.
Ποια είναι η άποψή σου για τις κακοποιητικές συμπεριφορές που συνέβησαν στο χώρο του θεάτρου και που τώρα έχει αναλάβει η ελληνική Δικαιοσύνη;
Η άποψή μου είναι πως κακοποιητικές συμπεριφορές υπάρχουν παντού, σε όλους τους κλάδους, και όχι μόνο στο θέατρο. Είναι κρίμα να στοχοποιούμε ένα χώρο. Απλώς, στη δική μας δουλειά, τα πρόσωπα είναι αναγνωρίσιμα -τα έχουμε δει στην τηλεόραση και στο θέατρο-, οπότε, αυτόματα, υπάρχει ένα σημείο αναφοράς. Καλό είναι να μπουν όλα σε μια σωστή σειρά, να σταματήσει το φαινόμενο των κακοποιητικών συμπεριφορών. Ζητούμενο είναι να εξαλειφθεί κάθε μορφή βίας από παντού.
Σου έχει τύχει να γίνεις δέκτης κακοποιητικής συμπεριφοράς;
Μου έχει τύχει, αλλά μπόρεσα να το διαχειριστώ. Ήμουν πιο μικρή και δεν σου κρύβω ότι στην αρχή, μέχρι να καταλάβω τι συνέβαινε, έφευγα από το θέατρο κλαίγοντας. Επειδή ως άνθρωπος είμαι λίγο πιο θωρακισμένη, όταν διαπιστώνω ότι κάποιος έχει μια διαταραχή δεν θα ασχοληθώ, θα πάω παρακάτω - πάντα με την προϋπόθεση ότι μιλάμε μόνο για κακοποιητικές συμπεριφορές και όχι για βιασμούς.
Συμφωνείς με τις γυναίκες που βγήκαν δημόσια να μιλήσουν και να καταγγείλουν τέτοια φαινόμενα;
Καλά έκαναν! Από τη στιγμή που ένιωσαν την ανάγκη να μιλήσουν για να κινητοποιηθούν κάποιοι μηχανισμοί, έτσι έπρεπε να γίνει. Από την άλλη, δεν μπορείς να κατηγορήσεις και κάποιον γιατί δεν μίλησε. Θα μιλήσει όταν αισθανθεί έτοιμος, κι αυτό το σέβεσαι. Σαφέστατα είμαστε πάντα με τα θύματα.
Είσαι υπέρ της ψυχανάλυσης;
Φυσικά και είμαι υπέρ! Θα το θέσω πολύ απλά: όταν πονά το δόντι μας, πηγαίνουμε στον οδοντίατρο και, όταν πονά το πόδι μας, πηγαίνουμε στον ορθοπεδικό. Έτσι, λοιπόν, όταν πονά η ψυχή μας, δεν θα απευθυνθούμε στον ψυχολόγο για να τη θεραπεύσουμε; Εννοείται! Η σωτηρία της ψυχής είναι πολύ μεγάλο πράγμα.
Τι τίτλο θα έβαζες μέχρι τώρα στη ζωή σου;
Επειδή έχω να κάνω πολλά και να ζήσω άλλα τόσα, θα επέλεγα ένα στίχο του Τάσου Λειβαδίτη: «Όσα δεν ζήσαμε, αυτά μάς ανήκουν»
Είσαι άνθρωπος που κάνει όνειρα;
Είμαι ονειροπόλα από μικρή, τα όνειρα με συντηρούν.
Πηγή: Hello
Διαβάστε επίσης: