Καραμπέτη: «Σιδέρωνα ώρες ατελείωτες. Ο λογαριασμός του ηλεκτρικού είχε επιβαρυνθεί πολύ τότε»

Πώς καταφέρνει στην Τέχνη της να κάνει το αδύνατο να φαίνεται δυνατό; Για παράδειγμα, στους Πέρσες του Άρη Μπινιάρη, η Άτοσσά της, σχεδόν σε έκσταση, σε μια καθηλωτική σκηνή στην επίκληση του νεκρού Δαρείου ξεκινούσε με ένα δαιμονισμένο head banging και συνέχιζε με μια ασύλληπτη κίνηση περιστρεφόμενου δερβίση για σχεδόν 22 λεπτά.

«Στην αρχή έβγαλαν τα πόδια μου φουσκάλες, αλλά μετά σκλήρυνε το δέρμα και ήταν πιο εύκολο». Στη σειρά Ασθενείς και οδοιπόροι είχε κάνει εντατικά μαθήματα γερμανικών άνευ διδασκάλου για να είναι πιο πειστικές οι αντιδράσεις της στις σκηνές που είχε με τον Γερμανό ηθοποιό Μπέρναρντ Μπέτερμαν.

«Μετά πήγαινα στο μοντάζ για να υποδείξω σε ποια γερμανική λέξη δική μου ή του συμπρωταγωνιστή μου αντιστοιχούσε στο βλέμμα του άλλου». Για τις ανάγκες της ίδιας σειράς, είχε μάθει να παίζει στο πιάνο μια μελωδία του Σατί. «Τα δάχτυλά μου έτρεμαν στο πιάνο που πατούσα τα πλήκτρα. Ήταν μεν άηχα, σε ένα παλιό πιάνο, αλλά οι κινήσεις μου έπρεπε να συγχρονίζονται απολύτως με την ηχογραφημένη μελωδία κι αυτό δεν ήταν καθόλου εύκολο».

Στην Πλατεία Ηρώων του Τόμας Μπέρνχαρντ, σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Καραντζά, έπρεπε να σιδερώνει άψογα και χρονομετρημένα πάνω σε συγκεκριμένους στίχους πέντε πουκάμισα στη διάρκεια ενός μονολόγου μίας ώρας. «Είδα στο YouTube αναλυτικά τις σωστές οδηγίες σιδερώματος. Στις πρόβες έπαιρνα τα πουκάμισα της παράστασης στο σπίτι μου και σιδέρωνα ώρες ατελείωτες.
Ο λογαριασμός του ηλεκτρικού είχε επιβαρυνθεί πολύ όλο εκείνο το διάστημα» λέει γελώντας.

Πειθαρχία, αφοσίωση και σκληρή προετοιμασία. «Θέλω να κάνω πράγματα που δεν τα έχω ξανακάνει, να κατακτήσω κάτι καινούριο, σαν τον ορειβάτη που ανεβαίνει σιγά σιγά τα χαμηλότερα βουνά, πάει στον Όλυμπο και μετά θέλει να πάει στο Έβερεστ. Οι ηθοποιοί είμαστε σαν τα παιδιά, κάνουμε κάτι και αποζητάμε ένα φιλικό χτύπημα στην πλάτη, ότι “μπράβο, αυτό που έκανες και που ήταν δύσκολο, το πέτυχες, μας άρεσε, μας άγγιξε”. Κι αν δεν το ακούσεις αυτό από τον θεατή, έχεις μια ανασφάλεια, ένα ερωτηματικό. “Το έκανα καλά σήμερα;”. Εγώ τουλάχιστον αυτοαμφισβητούμαι συνέχεια, αναρωτιέμαι για την κάθε σκηνή, για την κάθε φράση. Όταν βλέπω τον εαυτό μου σε μια ταινία ή στην τηλεόραση, όπου μπορώ να δω εξωτερικά την εικόνα μου, δεν εστιάζω στα καλά, αλλά στα λάθη μου. Κι συνέχεια λέω “πρόσεξέ το αυτό, πρέπει να το δουλέψεις, δεν πρέπει να το αφήσεις να επαναληφθεί”. Δεν είναι εύκολο, γιατί παλεύουμε με τον ίδιο μας τον εαυτό. Το μυστικό είναι δουλειά, δουλειά, δουλειά και τίποτε άλλο».

Στα τέλη Μαΐου, στο πλαίσιο της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας 2023, θα εμφανίζεται σε μια παράσταση-performance του Γιάννη Χουβαρδά στην Ελευσίνα με τίτλο Don’t Look Back, σε κείμενο δικό του, βασισμένο στον μύθο του Ορφέα και της Ευρυδίκης. «Θα είναι 20 παραστάσεις για 10 μέρες, με λίγους θεατές κάθε φορά. Είναι ένας εξαιρετικός θίασος πολύ καλών ηθοποιών που ζωντανεύουν διάφορα ζευγάρια, σε διάφορες ηλικίες και με διάφορες ιστορίες. Δεν θα παίζουμε πάνω σε μια συγκεκριμένη σκηνή, το κοινό θα μετακινείται από χώρο σε χώρο». Επιπλέον, έχει ήδη ξεκινήσει τα γυρίσματα για τον ρόλο της Φραγκογιαννούς στη νέα ταινία της Εύας Νάθενα που είναι βασισμένη στην αριστουργηματική Φόνισσα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη και θα βγει στους κινηματογράφους την επόμενη χρονιά. «Τρομερό κείμενο, δυσβάστακτο. Από τους πολύ σκοτεινούς ρόλους που καλείται να παίξει ένας ηθοποιός. Όπως η Μήδεια. Μεγάλη κατάβαση σε πολύ σκοτεινές περιοχές της ψυχής και με μια αμείλικτη κοινωνική διάσταση».

Πηγή: ΟΚ

Διαβάστε επίσης:

• Καραμπέτη: «Ο πρώτος ακροατής ήταν η μαμά μου. Στο φτωχικό μας δωματιάκι με την ξυλόσομπα…»
• Καρυοφυλλιά Καραμπέτη: «Μελέτησα πολύ την ζωή της Κυβέλης, μέσα από αρχειακό υλικό»
• Το ξέσπασμα της Καρυοφυλλιάς Καραμπέτη: «Αυτά που ήρθαν στο φως είναι σοκαριστικά και αδιανόητα»
• Φλόγα και Άνεμος: Τρικαλιώτη: «Δεν γίνεται να ανταγωνιστώ την Καραμπέτη – Είναι ανατριχιαστική»
• Φλόγα και Άνεμος: Αποθεωτικά σχόλια για Καραμπέτη ως Κυβέλη και Τρικαλιώτη ως Κοτοπούλη!