Αυγουστίδης: «Οσο περισσότερο προσπαθείς να χτίσεις μια σχέση τόσο περισσότερο συνδέεσαι»
Με κάθε του βήμα ο Ορφέας Αυγουστίδης αποδεικνύει όχι μόνο το ταλέντο του αλλά και τον τρόπο που ξέρει να χειρίζεται τον εαυτό του.
Διαθέτει μια έμφυτη ευγένεια που διακρίνεται και στην ερμηνεία του στον μονόλογο «Η μηχανή του Τούρινγκ» του Benoit Soles, σε διασκευή- σκηνοθεσία του Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλου (Νέο Θέατρο Κατερίνα Βασιλάκου).
Σας φόβισε ο μονόλογος;
«Ημουν τόσο σίγουρος για αυτό που θέλαμε να κάνουμε που και να μην έρχονταν να με δουν, θα το έλεγα στον εαυτό μου. Ημασταν σίγουροι με τον Οδυσσέα για τον τρόπο. Φυσικά και θα το έπαιρνα προσωπικά αν δεν πήγαινε καλά, αλλά θα το διαχειριζόμουν. Εχω πια τη δύναμη να το παραμερίσω και να πάω παρακάτω. Δεν χρειάζεται να αμυνόμαστε διαρκώς, να πετάμε τα μπαλάκια πριν μας βρουν. Φοβήθηκα όσο φοβάται κάποιος που εκτίθεται σε έναν ή τριακόσιους συγχρόνως. Αλλά γνώρισα, και μέσα από τη συνεργασία με τον Οδυσσέα, μια ακόμα ποιότητα, ένα συστατικό, απαραίτητο σε αυτή τη διαδικασία - το προτείνω: Υπομονή, ψυχραιμία, εμπιστοσύνη κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας της παράστασης. Είναι ωραίες νησίδες. Λειτουργούν πολύ σε μένα - πιστεύω και σε πολλές ψυχές».
Πόσο σας άλλαξε η πατρότητα;
«Είναι η μεγαλύτερη αλλαγή. Οχι ότι σκεπάζει όλα τα άλλα, αλλά εμπεριέχονται σε αυτό που δημιουργεί ο ερχομός του παιδιού. Οτιδήποτε έχει κόπο και απαιτεί από σένα να μετατοπιστείς και να ξανακοιτάξεις αυτό που πιστεύεις ότι είσαι, να το υπερασπιστείς, να προσπαθήσεις να το αλλάξεις, να το μαλακώσεις, σε φέρνει πιο κοντά με τη διαδικασία. Ετσι συνδέεσαι, όχι αν το πράγμα γίνει εύκολα. Οσο περισσότερο προσπαθείς να χτίσεις μια σχέση, μια συνθήκη, τόσο περισσότερο συνδέεσαι».
Υπάρχει πριν και μετά;
«Οχι, δεν είναι ο Ορφέας πριν γίνει πατέρας και μετά. Με έχει κάνει όμως πιο διαθέσιμο, σιγά-σιγά πιο ευέλικτο, πιο ενεργοποιημένο στη διαδικασία της ζωής. Λιγότερη ρουτίνα, λιγότερο “ξέρω”, περισσότερο “πάμε και βλέπουμε”. Σίγουρα εμπλουτίζεσαι αλλά όχι από συναισθήματα - τα συναισθήματα είναι εκεί και περιμένουν να ξυπνήσουν. Νομίζω ότι αν συνέβη κάποιου είδους αλλαγή έχει να κάνει με την εμπιστοσύνη, το άνοιγμα, τη γενναιοδωρία, με την αποχώρηση του φόβου - φυσικά έχει κι άλλο. Θέλω να εξελίσσομαι συνέχεια. Δεν θα ήθελα να μου πει κανείς ότι τώρα είναι το καλύτερο που μπορείς να κάνεις. Θα με στενοχωρούσε, μάλλον θα άλλαζα και επάγγελμα. Μου αρέσει να κάνω μια δουλειά γιατί περιμένω τη στιγμή που εγώ ο ίδιος θα εκπλήξω τον εαυτό μου. Οχι τυχαία, αλλά μέσα από τον κόπο και τη δουλειά μου», λέει στο Βήμα.