Χριστόφορος Παπακαλιάτης: «Με παίδεψε τόσο πολύ αυτό το σενάριο»
Οι συνεργάτες του Χριστόφορου Παπακαλιάτη τον αποκαλούν «άνθρωπο-ορχήστρα».
Έναν μαέστρο που θέλει να τα έχει όλα υπό έλεγχο, με την καλή έννοια. Ταυτόχρονα πρωταγωνιστεί σε κάθε του δουλειά. Πέρασε ποτέ από το μυαλό του να μην παίξει σε κάποια από τις δουλειές του; Να μείνει μόνο στον ρόλο του σεναριογράφου και του σκηνοθέτη;
«Ναι, φυσικά και περνάει. Όταν είμαι πίσω από την κάμερα, αισθάνομαι καλύτερα».
Και τελικά τι σας έκανε να αλλάξετε γνώμη; «Ήμουν και εγώ πάντα κομμάτι των ιστοριών που έγραφα, άρα αναπόφευκτα με συμπεριέλαβα μέσα σε αυτές».
Υπάρχει παρθενογένεση στην τέχνη;
«Με την έννοια του “περιεχομένου”, όχι. Δέκα ιστορίες είναι. Αλλά υπάρχουν πάντα διαφορετικές οπτικές, διαφορετικές ερμηνείες, διαφορετικές αφηγήσεις και διαφορετικές ταυτότητες».
Ενδοοικογενειακή βία, παράνομες δραστηριότητες, έρωτες, ο συντηρητισμός μιας κλειστής κοινωνίας για τα πάντα. Δεν θεωρείτε ότι είναι πολλά τα ζητήματα με τα οποία καταπιάνεται μια σειρά εννέα επεισοδίων;
«Ναι, είναι πολλά. Εξ ου και με παίδεψε τόσο πολύ αυτό σενάριο. Ομως, αν το σκεφτείτε, περιγράψατε μόλις τις παθογένειες μιας κοινωνίας. Αυτό ήθελα να κάνω και εγώ μέσα σε εννέα ώρες. Κάθε ήρωας, κάθε ιστορία να είναι και μια μικρογραφία όλων αυτών που υπάρχουν γύρω μας».
Πιστεύετε ότι η τηλεόραση καταπιάνεται με σοβαρά κοινωνικά θέματα; Και αν ναι, το κάνει καλά;
«Οχι, δεν το κάνει καλά, γιατί τις περισσότερες φορές δεν δίνεται ο χρόνος στους δημιουργούς προκειμένου να καταπιαστούν σωστά. Δεν υπάρχει ένα σωστά οργανωμένο σύστημα που να στηρίζει και να βοηθάει τον δημιουργό να γίνει καλύτερος».
Αλήθεια, πώς θα σχολιάζατε την ελληνική τηλεόραση σήμερα; Πόσο έχει αλλάξει από το 2010, οπότε και προβλήθηκε η τελευταία σας σειρά;
«Δεν ξέρω αν έχει αλλάξει πολύ τελικά. Σίγουρα υπάρχουν εξαιρέσεις και κάποιες εξαιρετικές δουλειές και σίγουρα έρχονται και νέα πρόσωπα και γίνονται σοβαρές προσπάθειες... Αλλά δεν νομίζω ότι έχω παρατηρήσει καμία τεράστια αλλαγή».
Εσείς πόσο έχετε αλλάξει από τότε;
«Οι οπτικές μου έχουν αλλάξει και οι κατευθύνσεις μου. Είμαι πιο σίγουρος για κάποια πράγματα και ξέρω να τα εκφράζω πιο σωστά».
Μόνο στο γράψιμο βρίσκετε διέξοδο;
«Οχι. Και στις σχέσεις μου με τους δικούς μου ανθρώπους».
Βιβλίο θα γράφατε;
«Μακάρι να μπορούσα. Αλλά δυστυχώς νομίζω ότι δεν έχω αυτή την ικανότητα».
Οι ήρωές σας ποιοι είναι;
«Αυτοί που γράφω», λέει στο Βήμαgazino.