Νίκος Κουρής: «Πρέπει να λες «μπράβο» στον εαυτό σου, να αγαπάς το παιδί που έχεις μέσα σου»

Έχεις περάσει κατάθλιψη, το έχεις εξομολογηθεί δημόσια και για μερικούς ανθρώπους λειτουργείς ως πρότυπο.

«Μα ήθελα να το πω γιατί το πρώτο πράγμα που σου κάνει η κατάθλιψη είναι να θέλεις να παραιτηθείς. Έχω πέσει σε πολύ μεγάλο «τίποτα» κάποιες περιόδους, έχω κινδυνεύσει. Και πέρα από τους γιατρούς, τους φίλους, το υποστηρικτικό περιβάλλον είναι μια απόφαση που μόνο εσύ μπορείς να πάρεις για να σηκωθείς και να ξεφύγεις από αυτό. Έτσι, θέλησα μόνος μου να πάρω πέντε αποφάσεις, να στρίψω τη ματιά στον εαυτό μου και να κάνω ένα μικρό «κλικ». Και θέλει και χιούμορ αυτό, κάτι που το πιστεύω ακράδαντα. Χρειάζονται όλα.

Αλλά αυτό που είναι αναγκαίο είναι εσύ να πάρεις την απόφαση, να κάνεις μια μετατόπιση για το πώς κοιτάς τον εαυτό σου και κυρίως πόσο χρειάζεται να τον αγαπήσεις. Κι εγώ πια, σε σχέση κυρίως με παλαιότερα, όχι μόνο αγαπώ τον εαυτό μου αρκετά, αλλά τον αγαπάω περισσότερο και τον προσέχω. Και επίσης δεν τον στήνω στον τοίχο και του λέω κι ένα «μπράβο» αν χρειαστεί. Πρέπει να λες «μπράβο» στον εαυτό σου, να αγαπάς το παιδί που έχεις μέσα σου. Ο λόγος που διάλεξα αυτό το έργο στο θέατρο είναι επειδή μιλάει για δύο ενήλικες που στην ουσία είναι 2 χρονών. Κι αυτό επειδή θεωρώ πως μέσα σε όλους μας υπάρχουν κομμάτια που είναι ακόμη 2 χρονών, και αν δεν αγαπήσουμε αυτά τα κομμάτια μας δύσκολα θα καταφέρουμε να αγαπήσουμε εμάς ως ενήλικες και να έχουμε κίνητρα»

Εσένα τι σου έδωσε σήμερα κίνητρο για να ξυπνήσεις;

«Η Έλενα (σ.σ.: η σύζυγός του), ο Πέτρος (σ.σ.: ο 15χρονος γιος του), η παράσταση και το ότι θα βρω κάτι νέο να μάθω. Τη ζωή μου την πάω day by day - μέρα με τη μέρα».

Είναι δύσκολο το «μέρα με τη μέρα» ή το «μια μέρα τη φορά»;

«Δεν υπάρχει πιο δύσκολο, αλλά δεν υπάρχει και πιο σοφό. Κάθε μέρα κερδίζεις ή και χάνεις μια πίστη, μια προσπάθεια, μια ευτυχία. Αλλά κάθε μέρα λες «θ ’ αρχίσω και πάλι». Αυτό είναι συναρπαστικό. Αυτή η φαινομενική ρουτίνα της πραγματικότητας εμένα με συναρπάζει, γιατί κάθε μέρα γίνεται ένα μικρό στοίχημα. Και στο τέλος της ημέρας, στον απολογισμό, όλη αυτή η κούραση έχει κάποιο μάθημα να σου δώσει», λέει ο ηθοποιός στο Down Town.