Ατύχημα για τη Ρούλα Ρέβη – Η απίθανη λεζάντα με το τραυματισμένο της δάχτυλο
Έναν μικρό τραυματισμό στο χέρι είχε η Ρούλα Ρέβη.
Πιο συγκεκριμένα η διάσημη φωτογράφος χτύπησε το δάχτυλο της και στην προσπάθεια να διακωμωδήσει τον πόνο της έγραψε στη λεζάντα:
«Ξέρατε εσείς ότι το μεσαίο δάχτυλο είναι υπερβολικά χρήσιμο σε αυτή τη ζωη? Το ξέρατε έτσι? #τραύμα».
Η Ρούλα Ρέβη αρκέστηκε σε αυτό δίχως να δώσει περισσότερες λεπτομέρειες για το πώς συνέβη.
Σε δευτερόλεπτα ακολούθησαν δεκάδες μηνύματα με ευχές από τους επώνυμους φίλους της.
Δες τη φωτογραφία που πόσταρε
Πρόσφατα η Ρούλα Ρέβη σε μια από τις σπάνιες συνεντεύξεις της αναφέρθηκε στα παιδιά της χρόνια ενώ αποκάλυψε τους λόγους που την έκαναν να πάρει την απόφαση να σταματήσει το σχολείο.
«Είχα εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μου από μικρή. Δεν ήμουν μετέωρη στις αποφάσεις μου, πάντα ήμουν αποφασιστική. Ενηλικιώθηκα πολύ μικρή. Δε μπορώ να πω ότι έχω ζήσει την απόλυτη παιδική ηλικία. Όταν έχεις άλλα σοβαρότερα θέματα και στο σπίτι, και την καθημερινότητα, τους γονείς κτλ, το παιδικό φεύγει πολύ γρήγορα.»!
«Τώρα που έχω παιδιά το καταλαβαίνω. Αν μπεις μέσα στα προβλήματα, πάει το άλλο κομμάτι, το αγνό. Ένα πρωί αποφάσισα να σταματήσω το σχολείο. Μέσα στο μυαλό μου γύριζε αυτό πάρα πολύ. Δεν ένιωθα καλά στο περιβάλλον του σχολείου καθόλου. Αυτό προέκυπτε από διάφορα πράγματα. Δεν ήταν κάποιος δίπλα μου να το καταλάβει, να το προλάβει. Επειδή ήμουν καλή στο σχολείο πίστευαν ότι αυτό πάει μόνο του, ότι δεν ήταν ένα από τα προβλήματά μας»!
Και αποκάλυψε η φωτογράφος: «Δεν περίμενε κανείς ότι θα σταματούσα το σχολείο. Ξυπνούσα το πρωί, πήγαινα στο σχολείο, το χαιρέταγα και έφευγα. Δεν έκανα καμιά τρέλα ότι πήγαινα και διασκέδαζα ας πούμε. Ήμουν σκεπτική γιατί ήμουν 17, μια ηλικία ζόρικη που ψάχνεσαι. Γύρναγε εβδομάδες στο μυαλό μου. Κάθε μέρα ήμουν και πιο αρνητική. Πίστευα ότι θα πέρναγε αλλά δεν. Δεν είχα το κατάλληλο περιβάλλον ούτε στο σχολείο. Ήταν μια χρονιά κακή. Δεν το είχα σκεφτεί ποτέ μέχρι τότε. Ήταν μια κακή χρονιά, ήταν όλα τα οικογενειακά μαζί, ήταν το τέλος μιας σκληρής και άγριας εφηβείας… Είχα κάνει ήδη πολλές επαναστάσεις μέχρι τότε»
