Θανάσης Παπαγεωργίου: «Ήταν αδιανόητο στη δική μου εποχή ένας νέος ηθοποιός να κάνει θίασο»

Ο ηθοποιός μεταξύ άλλων μίλησε για τα θέατρα, την τηλεόραση, ενώ στη συνέχεια αναφ'ερθηκε στην τριετή προεδρία του στο ΔΣ του Εθνικού Θεάτρου.

Εφέτος τα θέατρα γεμίζουν. Είστε αισιόδοξος;

Τα φοβάμαι αυτά τα πράγματα, μπορεί να είναι πυροτεχνήματα και να ξεφουσκώσουν.

Έπαιξε ρόλο και η τηλεόραση;

Όχι, γιατί αυτό συνέβαινε πάντοτε. Βλέπω εφέτος μια αντίφαση. Εγώ φοβήθηκα να ανοίξω τη Στοά με 35-40 σίριαλ, κι όμως δεν λειτούργησε αρνητικά. Όσο για το θέατρο, αυτό που συμβαίνει εφέτος θα κρατήσει αν δεν προδοθεί, αν δεν προδώσει το ίδιο τον εαυτό του. Είναι μια ευκαιρία. Ήρθε το κοινό, οπότε κάνε ό,τι μπορείς να το κρατήσεις. Κι αυτό θέλει ποιότητα, και δεν εννοώ καμιά βαριά κουλτούρα, αλλά σοβαρότητα, σεβασμό στο κοινό, μια καλή παράσταση, έναν καλό θίασο. Προς το παρόν πάει καλά. Θα πρέπει να μουτζωθούμε εάν χάσουμε το κοινό αυτό. Εμείς θα φταίμε

Και οι νεότερες γενιές;

Ήταν αδιανόητο στη δική μου εποχή ένας νέος ηθοποιός να κάνει θίασο. Όταν εμείς κάναμε θίασο, δεν το λέγαμε, από ντροπή. Φοβόμασταν ότι θα βγει ο Μινωτής και θα πει, ποιοι είστε; Όταν κάναμε στην Κοκκινιά παράσταση και κάπου έγραψε ο Μυράτ ότι εκεί στην Κοκκινιά γίνεται μια καλή δουλειά, νομίζαμε ότι κατέβηκε ο Θεός και μας ευλόγησε... Πολύ διστακτικά βγήκαμε στο θέατρο. Σήμερα δεν ισχύει αυτό - ο καθένας τολμάει και καλά κάνει. Ή θα φάει τα μούτρα του ή όχι».

Για μια τριετία ήσασταν πρόεδρος στο ΔΣ του Εθνικού Θεάτρου. Πώς το βλέπετε σήμερα;

Σε ό,τι αφορά την προκήρυξη της θέσης δεν με ικανοποιεί ιδιαίτερα γιατί πάντα ξέρω ότι υπάρχει ο υπουργός από πάνω και θα βάλει το χεράκι του. Δεν είναι τόσο σεβαστή η απόφαση -τελικά θα αποφασίσει ο υπουργός, το λέει και η προκήρυξη. Δεν επιβάλλεται η απόφαση μιας επιτροπής, οπότε κάποιο κενό υπάρχει εκεί. Δεν ντρέπομαι να πω ότι σε αυτή τη χώρα λειτουργεί πολύ η από πίσω συνθήκη και η κάτω από το τραπέζι σχέση. Στο κάτω-κάτω ποιος την κάνει την επιτροπή

Τι μάθατε από την εμπειρία σας;

Αυτό που διαπίστωσα στο Εθνικό είναι η αδυναμία των καλλιτεχνικών διευθυντών να διοικήσουν τον χώρο. Δεν αρκεί να είσαι καλός σκηνοθέτης ή ηθοποιός. Και το λέω για όλους. Είναι πολύ δύσκολο να διοικήσεις έναν οργανισμό. Είναι ανθρωποφαγικές οι σχέσεις - και μόνο που έχεις έναν συνδικαλισμό απέναντι σου που σε απειλεί διαρκώς με μια απεργία την ώρα της παράστασης. Όλο αυτό θέλει μια γνώση. Δεν ξέραναν μπορεί να το κάνει ένας καλλιτέχνης. Πέτυχε λένε ο Κούρκουλος. Ο Νίκος είχε ένα δικό του θέατρο επί χρόνια -ήξερε όλα τα μυστικά, είχε σταριλίκι, ήταν κι άλλη η εποχή. Αναρωτιέμαι μήπως αυτές οι σκηνές θέλουν έναν τεχνοκράτη να τις διοικεί αφ’ υψηλού, ο οποίος θα δίνει την καλλιτεχνική δουλειά σε κάποιους διευθυντές.

Πηγή:Το Βημα