Χριστίνα Μαραγκόζη: «Το να διαχειριστείς τη στιγμή που αρχίζουν και σβήνουν τα φώτα θέλει κότσια»

Η τραγουδίστρια παραχώρησε συνέντευξη και μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στην εποχή που τα σουξέ ήταν πολλά, ενώ δεν δίστασε να αποκαλύψει με ποιους έκανε παρέα σε εκείνη την δεκαετία.

Φέτος, το σίριαλ Αυτή η νύχτα μένει, που αναφέρεται στα μπουζούκια της επαρχίας εκείνης της δεκαετίας, κάνει μεγάλη επιτυχία. Νιώθεις νοσταλγία για αυτή την εποχή;

Όχι, δεν νοσταλγώ τίποτα. Ζω στο σήμερα. Όλοι μας είχαμε πάει σε αυτά τα μαγαζιά. Αν εξαιρέσουμε τις μπουάτ, τα μαγαζιά στην επαρχία ήταν πάνω-κάτω όπως παρουσιάζονται στο σίριαλ. Δεν ξέρω όμως να σου πω πώς το διαχειρίζονταν όσοι δούλευαν σε αυτά τα μαγαζιά, αν ήταν άγρια τα πράγματα ή αν υπήρχε μια γλύκα...

Εσύ πώς έζησες αυτή τη δεκαετία;

Επειδή έκανα τον πρώτο μου δίσκο το ’87 έζησα όλη την εποχή στο έπακρο. Ήταν μια εποχή που δεν μπορεί να συγκριθεί με καμία από όσες ακολούθησαν -υπήρχαν χρήματα, ο κόσμος ήταν χαρούμενος και διασκέδαζε με την ψυχή του. Ήταν μια από τις καλύτερες μου εποχές. Εκείνα τα χρόνια ήμουν παντρεμένη με τον Αντώνη και μέχρι το 1995 που χωρίσαμε δουλεύαμε παρέα 7 μέρες την εβδομάδα και ταξιδεύαμε πολύ. Συνήθως γυρίζαμε σπίτι από τη δουλειά ξημερώματα και ξυπνούσαμε στις 7.00 το απόγευμα. Έζησα εκδηλώσεις μεγάλου θαυμασμού γιατί ήταν η εποχή που είχα μεγάλα σουξέ. Δεν ξεχνάω με τίποτα τους μήνες που δούλευα στη Θεσσαλονίκη γιατί πάντα αυτή η πόλη ασκούσε μια μαγεία πάνω μου.

Με ποιους έκανες παρέα στις μεγάλες σου δόξες;

Με λίγους καλλιτέχνες. Είχα φίλους εξω-καλλιτεχνικούς. Μια εποχή θυμάμαι που κάναμε παρέα με την Άννα Βίσση και τον Νίκο Καρβέλα. Ήταν η εποχή που είχε βγάλει τον δίσκο Δώδεκα, όπου τη μία πλευρά είχε γράψει ο Καρβέλας και την άλλη ο Αντώνης. Βγαίναμε, γελούσαμε, περνούσαμε εξαιρετικά.

Πώς αντιμετώπισες τα χρόνια που ήρθαν, όταν τα σουξέ δεν ήταν πολλά ή δεν είχαν την ίδια ένταση;

Το να διαχειριστείς τη διασημότητα σου είναι ένα θέμα. Προϋποθέτει φιλοσοφία, να πατάς γερά τα πόδια σου στη γη. Το να διαχειριστείς τη στιγμή που αρχίζουν ι και σβήνουν τα φώτα ή δεν βρίσκεσαι τόσο συχνά στην επικαιρότητα θέλει τα ανάλογα κότσια. Δεν σου κρύβω πως ζορίστηκα στην αρχή, άρχισα να αμφισβητώ τον εαυτό μου, μήπως δεν είμαι εγώ καλή. Γρήγορα συνειδητοποίησα πως κάτι ανάλογο αντιμετώπιζαν πολλοί καλλιτέχνες της γενιάς μου. Όμως, έχω μάθει να ξεπερνώ τα εμπόδια, να στηρίζομαι στον εαυτό μου και, ευτυχώς, σε βάθος χρόνου δεν με πήρε από κάτω.

Πηγή: ΟΚ