Αντώνης Λουδάρος: «Δεν τους θέλω τους τοξικούς ανθρώπους στη ζωή μου»
Ο Αντώνης Λουδάρος, μετά από 35 χρόνια πορείας στον χώρο της υποκριτικής, κάνει έναν απολογισμό και μιλάει για τους σταθμούς της καριέρας του αλλά και για όλα όσα θέλει να πάρει μαζί του ο παλιός χρόνος.
Επίσης, ο αγαπημένος ηθοποιός μιλάει για τους ρόλους που τον στιγμάτισαν ενώ υποδέχεται τον νέο χρόνο με χαμόγελο και αισιοδοξία, στέλνοντας τις δικές του ευχές.
Ποιος από τους τηλεοπτικούς ρόλους σου ήταν ο πιο επιδραστικός στο κοινό;
Ακόμα και τώρα ο κόσμος μού λέει για τους «Εντιμότατους κερατάδες», που κάναμε μαζί με την Μπέττυ Μαγγίρα. Έκανε μεγάλη αίσθηση και επιτυχία όταν παίχτηκε το σίριαλ, κάτι στο οποίο δεν είχαμε δώσει τότε ιδιαίτερη σημασία. Η αξία της σειράς φάνηκε με τα χρόνια, από το πόσο καλή συντροφιά κρατούσε στον κόσμο.
Κεφάλαιο «σινεμά». Στα γυρίσματα ποιας ταινίας πέρασες καλύτερα;
Στο «Μια μέλισσα τον Αύγουστο». Ήταν μια τεράστια θεατρική επιτυχία του Θοδωρή Αθερίδη, που μεταφέραμε και στον κινηματογράφο με το ίδιο καστ. Δεν είχαμε αγωνία για τους ρόλους, γιατί τους είχαμε παίξει ήδη δύο χρόνια στο θέατρο, αλλά επρόκειτο για μια καινούργια συνθήκη. Περάσαμε περισσότερο από έναν μήνα πάνω στη θάλασσα γυρίζοντας την ταινία. Σίγουρα ήταν η καλύτερή μου εμπειρία στο σινεμά. Δεν έχω κάνει πολύ κινηματογράφο, κάποιες συμμετοχές μόνο. Θα ήθελα περισσότερο.
Μία από αυτές τις συμμετοχές ήταν στην «Ευτυχία», όπου έπαιξες τον Μάνο Χατζιδάκι. Το βρίσκεις ενδιαφέρον να υποδύεσαι αληθινά πρόσωπα;
Στην «Ευτυχία» πήγα απλά για κάποιες ώρες, είπα δυο ατάκες και έφυγα. Δεν θεωρώ ότι παίζω στην ταινία, απλώς συμμετέχω όσο πιο γλυκά μπορώ και με έναν ρόλο που προσπάθησα να προσεγγίσω με σεβασμό. Δεν είναι ζητούμενο για μένα να υποδύομαι αληθινά πρόσωπα, αλλά όποτε προκύπτει το κάνω με χαρά. Όταν έπαιζα στην παράσταση «Μαγειρεύοντας με τον Έλβις», στα ξεκινήματά μου σχεδόν, υποδυόμουν έναν άνθρωπο που ήταν τετραπληγικός και στη φαντασία των ηρώων σηκωνόταν από το κρεβάτι και έκανε το performing του Έλβις. Έψαξα πολύ τότε για να δω πώς θα τον προσεγγίσω ώστε να μοιάζω, είδα πολλά ντοκιμαντέρ για τον Έλβις, ήταν μια δική μου επιθυμία αυτό, για να πετύχει ο ρόλος. Και μου έλεγαν «μα, πόσο καλά τον έκανες!».
Τώρα πρωταγωνιστείς στην παράσταση «Αντρες με τα όλα τους» στο θέατρο «Βέμπο».
Το έργο αυτό, έτσι όπως το έχει δομήσει η Θέμις Μαρσέλου, η οποία μας σκηνοθετεί κιόλας, είναι μια ωραία κωμωδία φερμένη στο σήμερα. Δεν έχει σχέση δηλαδή με το έργο που είχε πρωτοανέβει πριν από δύο δεκαετίες περίπου στο θέατρο «Πόρτα», όπου είχα παίξει επίσης, ούτε με το άλλο ανέβασμά του, που είχε γίνει πριν από λίγα χρόνια στο θέατρο «Λαμπέτη». Σε τούτη τη διασκευή πάνω στο κείμενο των ξένων συγγραφέων υπάρχει μια φρέσκια πνοή, αφού είμαστε στο τώρα, στην εποχή μετά την πανδημία. Μια παρέα φίλων, που είναι απεγνωσμένοι οικονομικά, αποφασίζουν να ασχοληθούν με το στριπτίζ. Μπαίνοντας στη διαδικασία ωστόσο να δουν αν αξίζουν σε αυτό, βάζουν και τα δεδομένα της ζωής τους σε μια ζυγαριά. Διότι με ένα στριπτίζ δεν λύνεις και το πρόβλημα της ζωής σου, προς Θεού. Αν ήταν έτσι, θα το κάναμε όλοι. Είναι μια παράσταση εξαιρετικά αστεία και ταυτόχρονα συγκινητική.
Πάντως και στις τρεις βερσιόν του έργου που έχουμε δει στην Ελλάδα, το φινάλε δεν αλλάζει. Οι άντρες μένουν γυμνοί στην τελευταία σκηνή. Ντράπηκες;
Όταν έπαιζα στο έργο αυτό πριν από περίπου 20 χρόνια, στο θέατρο «Πόρτα», ένιωθα, νομίζω, πιο άνετα σε αυτή τη σκηνή. Τότε δεν υπήρχαν εξάλλου και τα social media. Φέτος, στο θέατρο «Βέμπο», έχω την αίσθηση ότι μου βγήκε πιο δύσκολα… Ένιωσα πιο αμήχανος και πιο εκτεθειμένος.
Ποιο είναι το πιο αστείο περιστατικό που σου έχει συμβεί στο σανίδι; Όχι μόνο φέτος, γενικά.
Δυο από τα πιο αστεία μού έχουν συμβεί φέτος, αφού στο φινάλε ο κόσμος ενθουσιάζεται πολύ. Ένα βράδυ βγαίνω και λέω «τώρα ήρθε η μεγάλη στιγμή, για σας και μόνο για σας θα τα βγάλουμε όλα». Και πετάγεται ένας κύριος: «Σιγά, μωρέ, τι θα κάνετε…» Του λέω: «Αλήθεια; Αν τολμάς, κάν’ το κι εσύ μαζί μας». Σε πληροφορώ, λοιπόν, ότι άρχισε να γδύνεται μαζί μας από τη θέση του. Γδύθηκε από τη μέση και πάνω και έγινε χαμός από τα γέλια και τα χειροκροτήματα, Στο φινάλε βέβαια τον ανεβάσαμε κι αυτόν στη σκηνή, χαιρετηθήκαμε, βγάλαμε φωτογραφίες. Μια άλλη μέρα, σχετικά πρόσφατα, μια κυρία ενθουσιάστηκε τόσο, που ανέβηκε πάνω στη σκηνή για να μας βάλει χρήματα μέσα στα εσώρουχα! Ήταν πάρα πολύ αστείο!
Φέτος «χτυπάς» και τηλεοπτικά, στους «Αόρατους», στο Cosmote TV.
Ναι, και χαίρομαι πολύ, γιατί είναι μια σειρά πολύ ιδιαίτερη και διαφορετική απ’ ό,τι άλλο έχω κάνει. Έχει πολύ χιούμορ, ωραίους και δομημένους χαρακτήρες. Είμαι πολύ περήφανος γι’ αυτή τη δουλειά. Πήγε εξαιρετικά στην πλατφόρμα, ενώ υπάρχει και μια σκέψη για δεύτερο κύκλο.
Τι θέλεις να πάρει μαζί του ο παλιός ο χρόνος;
Την τοξικότητα. Δεν τους θέλω τους τοξικούς ανθρώπους στη ζωή μου.
Τι θες να ευχηθείς για το 2023;
Θα ευχηθώ να μας δώσει περισσότερα χαμόγελα αυτή η χρονιά, το έχουμε μεγάλη ανάγκη αυτό. Νιώθω ότι όλοι οι άνθρωποι έχουμε μια βαθιά λύπη μέσα μας, που πρέπει να φύγει για να συνεχίσουμε. Όσο κι αν περνάμε περιόδους με εξαιρετικές δυσκολίες, με πιο πρόσφατη την πανδημία, πρέπει να βρούμε το χαμόγελό μας για να πάμε μπροστά.
Πηγή: Espresso