Γιώτα Νέγκα: «Το τραγούδι ''Αυτή η νύχτα μένει'' ήταν κομμάτι της καρδιάς μου»

Κυκλοφορεί ξανά το «Αυτή η νύχτα μένει» με αφορμή τη σειρά. Πώς φτάνει στη φωνή σου;

Ανέκαθεν το αγαπούσα αυτό το τραγούδι. Δεν είχα προλάβει να δω την ταινία όταν το άκουσα. Το λάτρεψα από την πρώτη στιγμή και γι’ αυτό το τραγουδούσα πάντα. Θυμάμαι ότι το τραγουδούσα και στο πρόγραμμα που μου είχε φτιάξει ο Σταμάτης (σ.σ. Κραουνάκης) στη Χελώνα το 2012. Ήταν κομμάτι της καρδιάς μου. Το ξέρει και ο Σταμάτης. Όταν έγινε η πρόταση να το πω εγώ, πέταξα στα σύννεφα. Γιατί, ξέρεις, αυτά τα τραγούδια που φωλιάζουν στις καρδιές έχεις την ανάγκη να τα βγάλεις από μέσα σου και να τα πεις. Δεν υπάρχει καμία σκέψη για το αν το έχει πει εξαιρετικά κάποιος συνάδελφος πριν ή θα το πει κάποιος αργότερα. Είναι η δική σου ανάγκη εκείνη τη στιγμή. Αισθάνομαι τυχερή που το είπα με τη διασκευή του Σταμάτη, με την ενορχήστρωση του Νίκου Κατσίκη, γιατί είναι ακριβώς ο τρόπος που θα το έκανα αν μπορούσα εγώ να ενορχηστρώσω ή να διασκευάσω. Χαίρομαι που ξαναγαπιέται έπειτα από τόσα χρόνια.

Είναι ένα τραγούδι που γράφτηκε για μια ταινία και τώρα διασκευάζεται για μια σειρά που κι αυτή πραγματεύεται τη βαθιά άγρια νύχτα των μπουζουκιών και των σκυλάδικων. Είναι τελικά η νύχτα τόσο δύσκολη;

Η νύχτα τα έχει όλα. Όπως τα έχει όμως και η μέρα. Ούτε να μυθοποιήσουμε τη νύχτα ούτε όμως να τη δαιμονοποιήσουμε. Η νύχτα από μόνη της δεν είναι τίποτα. Η νύχτα και η μέρα είναι οι άνθρωποι. Είναι οι συνθήκες, είναι οι σχέσεις και είναι και οι λόγοι που συμβαίνουν τα πράγματα. Αυτό που μας δείχνει το «Αυτή η νύχτα μένει» είναι μια πραγματικότητα που υπήρχε και υπάρχει και θα υπάρχει. Εγώ προσωπικά δεν έχω γεύση αυτής της συνθήκης, γιατί κινήθηκα από την αρχή σε διαφορετικούς χώρους, έχοντας την ευλογία, την ευκολία ή την τύχη αλλά και την ανάγκη να βρίσκομαι σε άλλους χώρους και να επικοινωνώ με έναν άλλον τρόπο. Δεν δαιμονοποιώ τη διασκέδαση, αλλά δεν μου φτάνει μόνο η διασκέδαση. Ανοίγω το πεδίο μου περισσότερο στην ψυχαγωγία. Θέλω την επικοινωνία. Θέλω και την εξωστρέφεια, και τη φωνή, και το τραγούδι μαζί, θέλω το δάκρυ, τη μνήμη. Θέλω όλα τα συναισθήματα που νιώθω εγώ επί σκηνής να τα νιώθουν και οι θεατές. Κινήθηκα αλλού και αλλιώς.

Κάνεις μια sold out περιοδεία που επιμελείται η Λίνα Νικολακοπούλου με αφορμή τα τραγούδια της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου και βγαίνει και δίσκος με αυτά τα τραγούδια. Σύμπραξη γυναικών;

Αρχικά καταρρίπτεται ένας μύθος. Οι γυναίκες μαζί μπορούμε να κάνουμε πολύ όμορφα πράγματα. Βρεθήκαμε τρεις γυναίκες διαφορετικές αλλά και ίδιες σ’ αυτή τη δουλειά. Η ηθική αυτουργός για την ολοκληρωμένη αυτή δουλειά είναι η Λίνα. Ξεκίνησε από μια παράσταση που σκεφτόταν για την Ευτυχία, με κάλεσε να τραγουδήσω κάποια τραγούδια και γνωριστήκαμε. Μέσα από αυτό ήταν σαν να γητεύτηκα και να ήθελα όλο και περισσότερο Ευτυχία. Πάντα τραγουδούσα Ευτυχία στις παραστάσεις. Το επόμενο καλοκαίρι δεν μπορούσε να φύγει από το μυαλό μου. Ήθελα να φτιάξω μια ολοκληρωμένη παράσταση και να την καταγράψω, με την επιμέλεια της Λίνας και τον δικό της τρόπο που διαβάζει την Ευτυχία σαν ομότεχνη που είναι. Ας μην γελιόμαστε. Η Λίνα είναι η Ευτυχία του σήμερα. Μοιράστηκα λοιπόν αυτή μου την ανάγκη μαζί της. Αρχίσαμε να δουλεύουμε αυτή την παράσταση μ’ αυτά τα λόγια και δεν ξέραμε τι να αφαιρέσουμε. Η Λίνα ζωγράφισε, φώτισε, κέντησε την Ευτυχία με τον δικό της μοναδικό τρόπο σαν βαθιά γυναίκα του λόγου. Έτσι φέραμε στο σήμερα το χθες, αποδεικνύοντας ότι η Ευτυχία όπως και η Λίνα δεν έχουν έποχή. Θα υπάρξει αυτός ο δίσκος και σε φυσικό προϊόν γιατί είχαμε την ανάγκη να τον πιάσουμε στα χέρια μας αυτόν τον δίσκο.

Τι διαφορετικό φωτίζει ο γυναικείος λόγος από αυτόν των ανδρών;

Σ’ αυτή τη γυναίκα εγώ βρήκα την απόλυτή αλήθεια. Την απόλυτη τόλμη να πει πράγματα σε μια εποχή που όχι μόνο δεν τα λέγαμε, αλλά δεν τολμούσαμε να τα σκεφτούμε. Δεν είναι όμως θέμα φύλου ο στίχος, η αλήθεια, η τόλμη. Είναι περισσότερο θέμα ανθρώπου, χαρακτήρα, διαδρομής. Δεν νομίζω πως μια γυναίκα μπορεί να γράψει καλύτερα από έναν άντρα απλώς και μόνο επειδή, είναι γυναίκα.

Πηγή: Αυγή