«Λύγισε» η Μίρκα Παπακωνσταντίνου για τον θάνατο της αδελφής της: «Ήταν πανέμορφη κοπέλα. Τη ζήλευα»

Η ηθοποιός μίλησε για το ανικανοποίητο που έχει ένας ηθοποιός ανακαλύπτοντας διαρκώς νέα πράγματα.

«Στο λειτούργημα που κάνουμε δεν υπάρχει τελεία. Όχι να κάνεις πράγματα αλλά προς τα μέσα. Σου λείπουν συνέχεια πράγματα, δεν υπάρχει τελεία, δηλαδή έφτασα, είμαι καλός.

Αυτό που κάνουμε είναι μαθηματικά και ποίηση μαζί» είπε αρχικά η Μίρκα Παπακωνσταντίνου.

Πώς ήταν ως μαθήτρια όμως; Η ίδια θυμήθηκε: «Ήμουν πάρα πολύ κακή μαθήτρια. Έκανα την καλή επειδή ήμουν και κοντό και ότι ανά πάσα στιγμή είμαι έτοιμη. Τη γλίτωνα πολλές φορές επειδή έλεγαν ότι αυτό το πρόθυμο είναι διαβασμένο. Καμία σχέση!».

Γυρνώντας τον χρόνο πίσω, είπε η ηθοποιός αποκάλυψε ότι ήταν τρία παιδιά στην οικογένεια, όμως το δεύτερο έφυγε από τη ζωή. Όταν λοιπόν ήρθε εκείνη στη ζωή, της είχαν όλοι αδυναμία. Τότε ήταν που «λύγισε» η ηθοποιός μιλώντας για την κατά 8 χρόνια μεγαλύτερη αδελφή της: «Είμαι το κλασικό μικρό παιδί που έφερνε στο σπίτι όλες τις ασθένειες. Γκρίνιαζε η αδελφή μου γιατί είμαι τόσο φιλάσθενη. Αλλά έτσι με φροντίζανε. Η μεγάλη μου αδερφή δεν έβγαζε νύχια, εγώ έβγαζα. Με περιφρονούσε βαθύτατα. Ήταν μια πανέμορφη, ζωντανή κοπέλα. Εγώ τη ζήλευα. Το κορίτσι ήταν μια χαρά, εγώ ζήλευα ό,τι είχα. Συγκινήθηκα τώρα, δάκρυσε το ματάκι».

Όσο για την καριέρα που ήθελε να ακολουθήσει, η Μίρκα Παπακωνσταντίνου είπε: «Κάποια στιγμή είπα να γίνω – ας γελάσω- αεροσυνοδός. Έπρεπε να είσαι μανεκέν, εγώ καμία σχέση. Φοβόμουνα αλλά ήθελα. Ένα νοστιμούλικο ήμουνα. Είχε ένα μέσον ο πατέρας μου και πήγα. Ήμουν έτοιμη να πετάξω. Και δεν πήγα τελευταία στιγμή όχι γιατί πτοήθηκα για το μέσον.

Ο πατέρας μου δεν θύμωσε, με αντιμετώπιζαν σκωπτικά».