Καθηλώνει η εξομολόγηση της Ελπίδας: «Η θλίψη μου σωματοποιήθηκε. Νόμιζα πως η ζωή μου τελειώνει»

Η σπουδαία ερμηνεύτρια σε μια από τις σπάνιες αναφορές στην απώλεια του συζύγου της, αποκάλυψε τις δύσκολες στιγμές που έζησε προσπαθώντας να διαχειριστεί τον θάνατό του.

Πώς καταφέρατε να σταθείτε ξανά στα πόδια σας μετά την απώλεια του συζύγου σας;

«Να σας πω την αλήθεια, τώρα αρχίζω να συνέρχομαι. Έχουν περάσει και 2μιση χρόνια. Αμέσως μετά αρρώστησα. Η θλίψη μου σωματοποιήθηκε. Τα πράγματα ήταν δύσκολα. Τα παιδιά μου ήταν ο λόγος για να ξανασκεφτώ τα πράγματα. Το φιλοσόφησα και ασχολήθηκα με το θέμα. Ζήτησα και τη συμβουλή ειδικού.
Δεν γινόταν τα παιδιά μου να έχουν την έννοια τους σε εμένα, ενώ ακόμη είμαι ένας δυνατός άνθρωπος. Τώρα τελευταία είμαι καλά. Ήταν πάρα πολύ δύσκολο όλο αυτό. Νόμιζα πως η ζωή μου τελειώνει, όμως, υπάρχει τρόπος να το αντιμετωπίσουμε. Μόνοι μας. Ψάχνοντας τον εαυτό μας».

Υπάρχει μια συμβουλή που δίνετε στα παιδιά σας;

«Τους έλεγα πάντα να ακολουθούν αυτό που τους αρέσει. Να μην σκέφτονται τι λένε ή τι σκέφτονται οι άλλοι. Κι όταν ήταν μικρά και με αναγνώριζαν στον δρόμο, τους φαινόταν φυσιολογικό να συμβαίνει και σε εκείνα αυτό. Όμως, είναι δύο παιδιά που πατάνε στη γη, ασχολούνται με τη δουλειά τους και με εμένα, τη μάνα τους (γελάει)».

Υπήρξαν στιγμές στην καριέρα σας που νιώσατε άβολα;

«Ναι. Όταν αυτό συνέβαινε σταματούσα. Υπήρξαν στιγμές που αναρωτιόμουν τι θέση έχω μέσα σε όλο αυτό και σταματούσα για λίγο. Με έτρωγε, όμως, το μαράζι και ξαναέβγαινα – δισκογραφικά τουλάχιστον και με μικρές εμφανίσεις. Για να εκτονώνομαι, τουλάχιστον. Και θεωρώ πως αυτό με βοήθησε.
Βέβαια, γινόταν και με παρότρυνση φίλων. Μου έλεγαν «Τα παιδιά μεγάλωσαν. Τι κάθεσαι στο σπίτι;».

Απόσπασμα της συνέντευξής της στο περιοδικό Marie Claire