Μυρτώ Αλικάκη για τους Τέλειους ξένους: «Είναι πραγματικά μια απίστευτα ευτυχής συγκυρία»

Μετράτε πολλά χρόνια στη μικρή οθόνη. Τι λατρεύετε να μισείτε σε αυτή;

«Στην τηλεόραση τα πράγματα γίνονται πού γρήγορα. Δεν υπάρχει χρόνος και για άλλου είδους εμβάθυνση, στην αρχή μου φαινόταν πολύ οδυνηρό. Τελικά το αντιμετώπισα. Καμιά φορά το λέω χαριτολογώντας, η τηλεόραση είναι σαν θητεία στις ειδικές δυνάμεις, στα ΛΟΚ για την ακρίβεια. Νιώθω ότι μου έχει δώσει πάρα πολλά. Οπότε αυτό που είναι ένα πρόβλημα προσπαθώ να το γυρίσω σε προτέρημα».

Ποιον θεωρείτε ρόλο-σταθμό στην καριέρα σας;

«Αναμφισβήτητα μεγαλύτερος σταθμός από την ‘‘Αναστασία” δεν υπάρχει για εμένα. Η “Αναστασία” ήταν η αρχή των πάντων για εμένα και ήταν και μια εξαιρετική συνεργασία. Ένας επίσης σημαντικός σταθμός για εμένα υπήρξαν και τα ‘Υπέροχα πλάσματα”, γιατί νομίζω ότι με βρήκε σε μια στιγμή της ζωής μου πολύ δύσκολη και πολύ πιεσμένη και μου άρεσε που εξερευνούσα πάλι αυτό το πιο ανέμελο και εφηβικό κομμάτι του εαυτού μου. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχω κάνει και άλλες δουλειές τις οποίες να αγαπώ και να τις γουστάρω».

Θεατρικά σας συναντάμε στο θέατρο Αθηνά και στην παράσταση «Τέλειοι ξένοι». Πείτε μας δυο λόγια.

«Είναι πραγματικά μια απίστευτα ευτυχής συγκυρία. Έχουμε ένα πάρα πολύ ωραίο έργο, είμαστε σε έναν πολύ ωραίο χώρο που έχει ανακαινιστεί και είμαστε μια φανταστική παρέα. Κάνουμε τη δουλειά που αγαπάμε και μας πληρώνουν. Έχουμε πολύ κόσμο και η παράσταση πάει πάρα πολύ καλά. Είναι το ιδανικό, πραγματικά».

Παρατηρούμε πως μετά την καραντίνα τα θέατρα πάνε πολύ καλά. Θεωρείτε πως ο κόσμος το είχε ανάγκη;

«Γενικά, ο κόσμος του θεάματος μας είχε λείψει πάρα πολύ. Το βλέπει κανείς αυτό και στη νυχτερινή ζωή, σε όλα. Το μόνο που είναι λυπηρό σε όλα αυτά είναι το σινεμά. Νομίζω το σινεμά, που είχε αρχίσει να έχει προβλήματα εξαιτίας του ότι ο κόσμος μπορούσε να δει ταινίες στο σπίτι του, τώρα με τις πλατφόρμες και τη συνήθεια που απέκτησαν οι άνθρωποι στη διάρκεια της καραντίνας να βλέπουν τις ταινίες στο σπίτι τους έχει όντως επηρεαστεί. Προσωπικά λυπάμαι πάρα πολύ γιατί είμαι τρελή σινεφίλ. Το σινεμά δεν μπορεί να υποκατασταθεί από τη θέαση μιας ταινίας στο σπίτι Είναι άλλο πράγμα», λέει στο Βήμα.