Ο Τάσος Λέκκας από τη Νύχτα στο gossip-tv: «Οι φόβοι στενεύουν την ψυχή μου και τους... ξορκίζω»
Ο Τάσος Λέκκας ή αλλιώς ο Τάσος από τη σειρά που σημειώνει μεγάλη επιτυχία «Αυτή η νύχτα μένει» έχει αναμφισβήτητα από το αίμα του θείου του, του Χρήστου. Πέρασε τα εφηβικά του χρόνια με τη βεβαιότητα πως το ταλέντο του στην μπάλα θα τον κάνει γρήγορα γνωστό … Η ζωή, όμως, τον προσγείωσε απότομα και η μοίρα θα του παίξει άσχημο παιχνίδι. Αυτός είναι Τάσος της σειράς γιατί ο άνθρωπος που τον υποδύεται δεν έχει καμία με τον ήρωά του!
Μια συνάντηση μαζί του στο κέντρο της Αθήνας, στη γειτονιά του, στο Θησείο εκεί οπού επέλεξε να μείνει, όταν αποφάσισε να έρθει από την Πάτρα για να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα, μας έφερε κοντά σε μια συζήτηση που θυμίζει... μυθιστορηματικό αφήγημα.
Δώσαμε ραντεβού στο «Spook», σε ένα μικρό και ζεστό καφέ δίπλα στο σπίτι του, εκεί που συναντά φίλους. Χαμογελαστός, ευγενικός και αδιανόητα ειλικρινής ο Τάσος Λέκκας είναι αυτό που λέμε «γεννημένος» για να κάνει Τέχνη.
«Η πρώτη ανάμνηση από τα παιδικά μου χρόνια είναι η στιγμή που αποφάσισα πως θέλω να γίνω ηθοποιός, όταν ήμουν 3 ετών», λέει και τα ματιά του λαμποκοπάνε.
Η φιγούρα του σίγουρα δεν περνά απαρατήρητη καθώς δείχνει να έχει «παντρευτεί» όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά του ήρωα του, του τηλεοπτικού «Τάσου» της εποχής του ‘80. «Καρμικό θα έλεγα που και ο ήρωας μου ονομάζεται Τάσος ωστόσο δεν έχουμε κανένα κοινό χαρακτηριστικό», θα πει.
Κι αν παρατηρώντας τον σου θυμίζει κάποιον, αυτός είναι σίγουρα ο «Πιανίστας», αλλιώς ο Adrien Brody. «Αν γινόταν ας πούμε η μεταφορά του «Πιανίστα» στο θέατρο δεν θα είχα ανταγωνιστή», θα πει γελώντας.
Ο Τάσος Λέκκας έχει μέσα του μια παιδικότητα χωρίς όμως την αφέλεια αυτής της ηλικίας, ίσως, γιατί ως παιδί -παρά τις όποιες δυσκολίες- έζησε με χαρά, γέλια και την ασφάλεια πως έχει στο πλευρό του αγαπημένα πρόσωπα- στήριγμα σε κάθε του επιλογή. Επέλεξε λοιπόν να γίνει αυτό που πάντα είχε στο μυαλό του, ηθοποιός και να υπηρετήσει αυτή την Τέχνη με σεβασμό και ανιδιοτέλεια.
«Αν πάψω να το ζω αυτό μέσα μου τότε θα πάρω αποστάσεις», λέει και γίνεται αυτόματα ο Τάσος του «σήμερα», ο ηθοποιός που επιλέχθηκε ανάμεσα σε πολλούς για τον ρόλο του «Τάσου» στη σειρά «Αυτή η νύχτα μένει», ο άνθρωπος που θυμάται ακόμη τον πρώτο του ρόλο σε ηλικία 4 ετών σε ένα θεατρικό εργαστήρι στην Πάτρα.
Η μαμά του, η Τζώρτζια όπως την αποκαλεί ήταν εκείνη που έδωσε ώθηση στον μικρό -τότε- Τάσο να αναπτύξει μέσα του τις ανάγκες που τελικά τον οδήγησαν στις σπουδές του στο Εθνικό θέατρο. Και σήμερα περήφανη για εκείνον, συνεχίζει να είναι στο πλευρό του αλλά και να ζητά spoilers για τη σειρά, που όμως δεν της λέει γιατί όπως αποκαλύπτει: «Δεν της λέω τίποτα γιατί τα λέει παντού», λέει γελώντας.
Τάσο, η πρόταση για τη σειρά Αυτή η νύχτα μένει πώς έγινε;
«Η πρόταση μου έγινε από την υπεύθυνη καστ, την Ηρώ Γάλλου. Σε συνεννόηση με το σκηνοθετικό team ήξεραν τι ακριβώς ψάχνουν κι έτσι πήγα. Δοκιμάστηκα σε μια ακρόαση δύο φάσεων, πήγε πολύ καλά και μου προτάθηκε ο ρόλος του Τάσου. Στην αρχή με είχαν σκεφτεί για άλλον ρόλο αλλά αμφιταλαντεύτηκαν και στο τέλος η Κατερίνα Φιλιώτου (σκηνοθέτις) βλέποντας τα δοκιμαστικά, ήταν πλέον σίγουρη πως με ήθελε για τον ρόλο του Τάσου»
Τάσος στη σειρά, Τάσος και το πραγματικό σου όνομα…
«Ναι, ήταν εντελώς καρμικό».
«Δεν είχα καθόλου δεύτερες σκέψεις. Μου άρεσε πάρα πολύ το «υλικό» από την αρχή του. Από την πρώτη δοκιμή που έκανα μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρον και με κέρδισε. Αργότερα διάβασα το βιβλίο και είδα πως έχει σχέση με τη σειρά ως πρωτόλειο υλικό όμως, γιατί το βιβλίο είναι μια ανθολογία ιστοριών».
Ο Γιάννης Τσορτέκης, με τον οποίο έχεις τις περισσότερες σκηνές είναι από τις περιπτώσεις ηθοποιών που ενώ έχει κάνει φοβερή δουλειά στο θέατρο, έκανε μια τρομερά δυναμική είσοδο και στην τηλεόραση και έτσι έδωσε την ευκαιρία και στο τηλεοπτικό κοινό να τον γνωρίσει, ένα κοινό που πλέον είναι εκπαιδευμένο στο «καλό» υλικό...
«Συμφωνώ απόλυτα και θα ξεκινήσω με το τελευταίο σχόλιο της ερώτησής σου. Αυτό το «το κοινό εκπαιδεύεται» είναι κάτι που σκέφτομαι αρκετά συχνά γιατί ισχύει. Αν, ας πούμε, αναπαράγουμε πράγματα τα οποία έχουν ένα ενδιαφέρον κι ένα βάρος και ασχολούμαστε με αυτό, τότε θα μπει και στην κουλτούρα του κοινού. Θα ψάχνει από μόνος του ο κόσμος τέτοια πράγματα, άσχετα με το τι τον κάνει να περνάει καλά. Αυτό δεν θα το κρίνω εγώ. Ο Γιάννης Τσορτέκης είναι ένας ηθοποιός σπουδαίος. Η συνεργασία μου μαζί του είναι μάθημα. Είναι ωραίο να τον εκτιμά βαθιά ο κόσμος. Δείχνει ότι έχει εκπαιδευτεί στους καλούς ηθοποιούς. Στο τελευταίο μας γύρισμα είχαμε μαζί 12 σκηνές. Τις κάναμε όλες αφού είναι πάντα προετοιμασμένος. Πια, όμως, έχουμε και τη χημεία μας και ρολάρει εύκολα».
Τον συμβουλεύεσαι;
«Ναι, φυσικά. Κι εκείνος όμως κι αυτό είναι το φοβερό. Είναι άνθρωπος που συνεχίζει να μαθαίνει κι αυτό για μένα είναι πάρα πολύ ελπιδοφόρο. Ο Γιάννης έχει μια πολύ ωραία ενέργεια. Είναι πολύ ωραίος τύπος. Είναι προσιτός και αυτό είναι πολύ ευγενές».
Ποιο είναι το κριτήριο για να δεχτείς μια δουλειά;
«Οι συνεργάτες. Είναι σημαντικό αυτό να αναφέρεται. Σαφώς και με ενδιαφέρει και το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα αλλά οι άνθρωποι με τους οποίους δουλεύω θα επηρεάσουν την ψυχή μου, άρα και το αποτέλεσμα της δουλειάς. Αν εγώ πηγαίνω με φόβο στη δουλειά, δεν θα μπορέσω να την κάνω σωστά».
Μπήκες στη διαδικασία να μελετήσεις την εποχή στην οποία διαδραματίζεται η σειρά;
«Απολύτως και το κάνω πάντα. Έχω υποδυθεί έναν τοξικομανή, φυματικό την εποχή του ’40. Ούτε τοξικομανής είμαι, ούτε φυματικός, ούτε έχω γεννηθεί το ’40. Η εποχή φέρει πράγματα, τα οποία μπορείς να αναλύσεις, παίζοντάς τα. Από τη φωνή, τις λέξεις, τις στάσεις σε ακούσματα, τις στάσεις σώματος… πολλά. Αυτή η μελέτη κάνει την υποκριτική σου να είναι πιο συγκεκριμένη».
«Ο Τάσος είναι ένα παιδί που έχει πληγωθεί πάρα πολύ με το γεγονός ότι δεν μπορεί να ακολουθήσει το όνειρό του κι αυτό είναι βαρύ άρα κάνει λάθος επιλογές. Παίρνει κόσμο στο λαιμό του αλλά από την άλλη είναι και άνθρωπος της εποχής του. Έχει ποιότητες που εμπεριέχουν και την ευγένεια. Σε βιοτικό επίπεδο θα ήθελε να είναι Χρήστος. Σε συναισθηματικό επίπεδο όμως είναι Γιώργης απλά το «θάβει» μέσα του πολύ βαθιά»
Οι σκηνές με την τηλεοπτική σου σύντροφο είναι από εκείνες που εξοργίζουν το κοινό. Γιατί;
«Φαντάσου ότι και η Ελισάβετ (σ.σ. Καβαλάκη) που υποδύεται τη Μαρία πολλές φορές μου λέει στα γυρίσματα: ''Καλά, δεν ντρέπεσαι, πώς μου φέρεσαι έτσι;''. Έχει δίκιο όμως. Ο Τάσος δεν της φέρεται καλά. Με έναν τρόπο μπλέκει τους ανθρώπους γύρω του για να πετύχει τους δικούς του σκοπούς».
Και ποιοι είναι αυτοί οι σκοποί;
«Δεν ξέρω, δεν ξέρω… (γελάει). Είναι ένα συνονθύλευμα πραγμάτων πάντως. Δεν είναι κακός. Ο Τάσος παρασύρεται και κάνει λάθος επιλογές. Όμως και ο ίδιος άσχημα νιώθει και δεν τον υποστηρίζω σε καμία περίπτωση, απλά καταλαβαίνω τον μηχανισμό για να μπορέσω να τον υποδυθώ. Δεν είναι μονοδιάστατος, έχει πολλές αντίθετες δυνάμεις».
Πιστεύεις ότι σε αυτό έχει παίξει ρόλο και η απουσία της μητέρας του;
«Σίγουρα. Βλέπουμε έναν άνθρωπο που φέρεται με έναν πολύ συγκεκριμένο τρόπο στην σύντροφό του, άσχημο. Ο ίδιος άνθρωπος είναι αυτός που δεν έχει μεγαλώσει με τη μητέρα του. Έχει μεγαλώσει με τον Γιώργη και τη γιαγιά του και αυτούς αγαπάει. Ίσως λοιπόν -επειδή είμαστε τα βιώματά μας- να έπαιξε ρόλο στο πώς έχει μεγαλώσει».
Τη μητέρα του, η οποία μένει στην Αυστραλία, θα τη δούμε κάποια στιγμή;
«Δεν το ξέρω, όμως, πραγματικά θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον, θα έφερνε ανατροπές στη ζωή του Τάσου».
Με τον Μίλτο τι γίνεται; Ποια είναι η θέση του Τάσου απέναντι στον κολλητό του που μαθαίνει πως έχει βιάσει ένα κορίτσι;
«Τον αγαπάει πολύ γιατί είναι ο κολλητός του. Ταυτόχρονα, ντρέπεται για εκείνον γιατί του χαλάει τη δημόσια εικόνα του, επομένως και τα σχέδιά του. Κι αυτό τον ενοχλεί πολύ. Αν ο Μίλτος ήταν σωστός θα τον έβαζε, ας πούμε, στη δουλειά. Θέλει να τον βοηθήσει αλλά ταυτόχρονα τον «φοβάται» κιόλας μήπως ξεφύγει. Δεν φανταζόταν ποτέ ο Τάσος ότι θα μπορούσε να κάνει κάτι τέτοιο και ήταν μεγάλο το σοκ. Μέσα του διαλύεται. Ό, τι βιώνει ο Τάσος τον κινητοποιεί πολύ με πολλά πρόσημα. Όταν ξαφνικά ο καλύτερός του φίλος κάνει αυτό, φοβάται μήπως κι εκείνος φτάσει εκεί ή σκέφτεται ότι μπορεί να φταίει κιόλας».
«Πριν τον γάμο θα δούμε πολλές ανατροπές. Ο Τάσος δεν έχει πάει στο «Όνειρο» ποτέ, θα πάει όμως, πριν από το γάμο και θα συμβούν διάφορα»
Κοινά χαρακτηριστικά έχεις με τον ήρωά σου;
«Όχι, δεν έχουμε πολλά. Και στους δυο αρέσει η μπάλα πάρα πολύ, ο αθλητισμός γενικά. Τώρα, βέβαια, δεν προλαβαίνω πολλά παρά μόνο ποδόσφαιρο μια φορά την εβδομάδα. Άρα, θα έλεγα πως μόνο ο αθλητισμός είναι το κοινό μας στοιχείο».
Άρα, ουσιαστικά παράλληλα με την σκηνοθετική σκιαγράφηση του ήρωά σου, τον πλάθεις από τη στιγμή που δεν έχετε και κοινά χαρακτηριστικά...
«Νομίζω πως σε κάθε δουλειά αυτό το κομμάτι είναι συνδημιουργία. Θα πας δηλαδή παράλληλα με τον σκηνοθέτη. Είναι συνολική δουλειά. Εγώ συμβουλεύομαι πολύ συχνά και τους σεναριογράφους για τις κινήσεις του ήρωα. Είχα ρωτήσει από την αρχή τι θα γίνει με τον Τάσο για να μπορέσω να τον ‘χτίσω’».
Τη Νίτσα γιατί δεν την θέλεις στο πλευρό του Γιώργη ενώ εκείνος δείχνει να είναι τρελά ερωτευμένος;
«Ποια; Την τραγουδιάρα; (γελάει). Δεν την θέλω για τον θείο μου. Υπάρχουν και στιγμές που ο Τάσος τού το λέει κιόλας. Χαίρεται πολύ για τον έρωτα και αυτό είναι που τον διαλύει κιόλας γιατί με τη Μαρία δεν νιώθει έτσι. Στα επόμενα επεισόδια θα γίνει χαμούλης, είναι τρομερά».
Δυσκολίες αντιμετωπίζετε με δεδομένο ότι όλα τα γυρίσματα της σειράς πραγματοποιούνται σε φυσικούς χώρους;
«Ναι, φυσικά γιατί ακούγονται διάφοροι ήχοι, οπότε αυτό δυσκολεύει το γύρισμα. Για φαντάσου να ακουστεί ο ήχος μιας μηχανής τη στιγμή που εμείς είμαστε στο 1984. Έχει τέτοιες δυσκολίες»...
Δεύτερη σεζόν θα δούμε;
«Μακάρι, θα άξιζε τον κόπο. Συζητιέται αλλά δεν ξέρω κάτι επίσημα».
«Αυτό που εγώ θα ήθελα είναι να θυμάται ο κόσμος τη δουλειά μου, οποία κι αν είναι αυτή. Να πήρε κάτι από τον ρόλο μου. Κάτι παραπάνω κι από μένα τον ίδιο. Να θυμάται δηλαδή τον Τάσο από το «Αυτή η νύχτα μένει» ή να θυμάται φυσικά και την ίδια τη σειρά. Αυτό θα μου άρεσε ακόμη πιο πολύ»
Μίλησέ μου λίγο για την παράσταση στην οποία πρωταγωνιστείς με τίτλο «Η νύχτα των μυστικών» στο θέατρο Μπέλλος...
«Το θέατρο αυτό ήταν κλειστό για μια δεκαετία. Το ανέλαβε η Αικατερίνη Παπαγεωργίου με την ομάδα της The Young Quill ως καλλιτεχνική διεύθυνση. Το ανακαίνισαν και με έναν τρόπο το διαχειριζόμαστε όλοι μαζί. Η Αικατερίνη κάνει τη σκηνοθεσία και πρόκειται για μια παράσταση που χαιρόμαστε να παίζουμε. Είναι ωραία δουλειά, συνολική και την απολαμβάνω».
Υπάρχουν ρόλοι που θα ήθελες κάποια στιγμή να κάνεις;
«Ναι, φυσικά. Αν γινόταν, ας πούμε, η μεταφορά του «Πιανίστα» στο θέατρο δεν θα είχα ανταγωνιστή (γελάει). Υπάρχουν ρόλοι που θα ήθελα πάρα πολύ να παίξω. Θα ήθελα να ασχοληθώ με τον Πενθέα από τις Βάκχες, μου αρέσει αυτός ο ρόλος. Μου αρέσει, επίσης, πολύ ο Τσανς Γουέην από το «Γλυκό πουλί της νιότης». Έχουν ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον»
«Όλη μου τη ζωή ζωγραφίζω. Θα σου πω πώς ξεκίνησε… όταν ήμουν μικρό παιδί φοβόμουν πολύ το σκοτάδι και η μητέρα μου, μου ζήτησε να το ζωγραφίσω για να σταματήσω να το φοβάμαι. Και το έκανα και κάπου μάλιστα υπάρχει και το σκίτσο. Από εκείνη τη στιγμή άρχισα να ζωγραφίζω ό,τι μου άρεσε αλλά και ό,τι με φόβιζε»
Τι φοβάσαι;
«Τι φοβάμαι; Δεν θα ήθελα να πω αλλά υπάρχουν πράγματα που μου στενεύουν την ψυχή με έναν τρόπο. Δεν θα ήθελα να συμβούν και τα ξορκίζω με το να τα ζωγραφίζω. Είναι ο τρόπος μου να βγάζω από μέσα μου πράγματα. Βέβαια υπάρχουν και φάσεις στη ζωή μου που δεν μπορώ να ζωγραφίσω. Πριν από λίγο διάστημα είχε συμβεί κάτι στην προσωπική μου ζωή και δεν μπορούσα να ζωγραφίσω».
Κατάλαβες από μικρός ότι ήθελες να γίνεις ηθοποιός;
«Ναι, από 3 ετών. Στα 4 η μαμά μου με έγραψε σε μια θεατρική ομάδα στην Πάτρα και θυμάμαι ακόμη την πρώτη μου παράσταση. Πάντα αυτό ήθελα να κάνω».
Στήριγμα σε όλο αυτό το δημιούργημά σου είναι η μητέρα σου, στην οποία έχεις και φοβερή αδυναμία. Πώς ένιωσε όταν κατάλαβε πως πλέον κάνεις το όνειρό σου πραγματικότητα;
«Φαντάζομαι όπως όλοι οι γονείς. Δηλαδή για να στο πω απλά... Έχεις μεγαλώσει έναν άνθρωπο -όπως και να τον έχεις μεγαλώσει- και βλέπεις να καταφέρνει αυτό που πάντα ήθελε, δεν θα νιώσεις περήφανη; Βλέπω τη χαρά στο πρόσωπό της. Δεν χρειάζεται να μου το πει. Όπως φυσικά και όλοι οι δικοί μου άνθρωποι γιατί ήξεραν το μεράκι μου».
Ζητάει η μαμά σου spoilers για τη σειρά;
«Κάθε μέρα αλλά δεν της λέω τίποτα γιατί πάει και τα λέει παντού», λέει γελώντας. «Βλέπει τη σειρά και φυσικά κάνει παρατηρήσεις αλλά όχι σε μένα. Κάνει παρατηρήσεις στον Τάσο της σειράς «πώς φέρεται έτσι στο κορίτσι» και τέτοια. Έχει πλάκα».
Θα σκεφτόσουν κάποια στιγμή καριέρα στο εξωτερικό;
«Θα το έκανα αλλά νιώθοντας πως υπάρχει και η ασφάλεια. Δεν θα ήθελα δηλαδή να χάσω χρόνο. Αν θα το έκανα θα ήταν αρχικά για την εμπειρία».
Ξέρω ότι μετά την τηλεοπτική συνέντευξη που έδωσες στο Στούντιο 4 και μίλησες για τις δυσκολίες των παιδικών σου χρόνων, αποφεύγεις να αναφερθείς σε αυτό. Πληκτρολογώντας όμως το όνομά σου κανείς στη google είναι από τις πρώτες αναζητήσεις. Σε ενοχλεί αυτό;
«Το έκανα γιατί ευδοκίμησε μέσα μου η στιγμή. Δεν θέλω να ξαναμιλήσω για αυτό. Δεν με ευχαριστεί που κάποιος πληκτρολογεί το όνομά μου και βγάζει αυτό. Καταλαβαίνω γιατί συμβαίνει, δεν είχα ιδέα όμως ότι θα αναπαραχθεί τόσο πολύ. Δεν στενοχωρήθηκα γιατί είναι κάτι που ήθελα να πω και συνδέθηκε και πολύς κόσμος με την δική μου ιστορία».
Μετά από αυτή την εξομολόγηση δέχτηκες μηνύματα στα social media; Μοιράστηκαν μαζί σου τις δικές τους ιστορίες;
«Ναι, δέχτηκα πολλά μηνύματα εκείνη την περίοδο. Άνθρωποι που έχουν περάσει πολύ χειρότερα. Στα περισσότερα απάντησα, όχι συμβουλευτικά όμως. Θεωρώ πως το θέμα δεν είναι η συμβουλή. Μόνο και μόνο η διαπίστωση πως υπάρχει κι άλλος κόσμος που το έχει περάσει, ξαφνικά ένιωσα να φεύγει από πάνω μου ένα μικρό κομμάτι βάρους. Ελαφραίνεις λίγο. Θα ήθελα παρόλα αυτά όταν κανείς πληκτρολογεί το όνομά μου να βρίσκει τη δουλειά μου».
«Το χαμόγελο μένει κι αυτό είναι το σημαντικότερο. Αυτό είναι που ήθελα να μοιραστώ γιατί είναι έτσι η εποχή που όλα γύρω μας είναι μαύρα. Υπάρχει κατήφεια και μπαίνουμε σε μια διαδικασία να λέμε ότι όλα είναι χάλια. Δεν είναι όμως όλα. Μπορούμε να προσπαθήσουμε μέσα σε αυτό να χαμογελάμε»
Θα ήθελα την άποψή σου για το Προεδρικό διάταγμα σύμφωνα με το οποίο τα διπλώματά από τις δραματικές σχολές εξισώνονται με το απολυτήριο λυκείου...
«Αρχικά θίγει τους καλλιτέχνες και κατ΄ επέκταση τον πολιτισμό μας σε μια χώρα που υποτίθεται πως είμαστε περήφανοι για αυτό. Θίγεται και πλήττεται ταυτόχρονα. Θα έχει πολύ άσχημο αντίκτυπο. Θεωρώ και θέλω να ελπίζω πως θα αρθεί. Έχω εμπιστοσύνη στους ανθρώπους»
Στον ελεύθερό σου χρόνο τι κάνεις;
«Κάθε Τέταρτη παίζω μπάλα με μου τους φίλους μου. Μου αρέσει επίσης να παίζω Play station γιατί είναι κάτι που δεν έχει σχέση με την Τέχνη ενώ το ίδιο είναι τέχνη. Είναι απίστευτο το story telling στο play station. Με κάνει να ξεχνιέμαι και επίσης με βοηθάει να μην ξεχνάω και τα αγγλικά μου. Ζωγραφίζω και πηγαίνω βόλτες στο κέντρο με τα πόδια. Μου αρέσει πολύ».
Τι όνειρα κάνεις για το μέλλον;
«Θέλω να μπορώ να είμαι αυτόνομος και δυνατός ηθοποιός με την έννοια του να μπορώ να έχω την τύχη να κάνω πράγματα που μου αρέσουν. Το ζω αυτό τώρα. Έχω κάνει πολύ ωραίες δουλειές με σπουδαίους ηθοποιούς όπως ο Δημήτρης Καταλειφός, η Μαρία Καβογιάννη, η Μαρία Καλλιμάνη, η Μαρία Κίτσου. Και φυσικά με τα παιδιά που συνεργάζομαι τώρα. Είναι όλοι τους ωραίοι άνθρωποι. Θα ήθελα αυτό να συνεχίσει και να ζω καλά μέσα από αυτό».
Τον Τάσο Λέκκα απολαμβάνουμε κάθε Πέμπτη και Παρασκευή στη σειρά Αυτή η νύχτα μένει στον ΑLPHA και από Παρασκευή έως και Κυριακή στο θέατρο Μπέλλος μέσα από την εξαιρετική παράσταση «Η νύχτα των μυστικών»
