Δήμος Αναστασιάδης: «Αυτό λειτούργησε σαν ηλεκτροσόκ για μένα»

Ο αγαπημένος τραγουδιστής, μίλησε, μεταξύ άλλων, για τη συμμετοχή του στο Dream Show και πώς είχε γίνει η αίτηση.

• Και φτάνουμε στην περίφημη αίτηση που έκανε για λογαριασμό σου ο αδελφός σου στο «Dream Show». Πώς λειτούργησε αυτό για σένα;

Η αίτηση στο συγκεκριμένο παιχνίδι έγινε πολύ συνειδητά από το μεγαλύτερο αδελφό μου, Θωμά, ο οποίος έβλεπε ότι κατά τη διάρκεια των σπουδών μου στην Κοζάνη δεν είχα καμία επαφή με το αντικείμενο της σχολής μου. Όλη μου η καθημερινότητα περιστρεφόταν γύρω από τη μουσική, το σπίτι μου ήταν γεμάτο μουσικά όργανα, οι ώρες μου ήταν αφιερωμένες εκεί.

Σε μία από τις επισκέψεις που μου έκανε τότε, ο αδελφός μου συνειδητοποίησε ότι δεν ήμουν καθόλου σε αυτό που σπούδαζα. Οπότε, μην έχοντας εγώ την τόλμη να προχωρήσω σε μια τέτοια κίνηση και μην μπορώντας να βρούμε κάποιον άλλο τρόπο, πήρε εκείνος την πρωτοβουλία να κάνει την αίτηση.

Εγώ φοβήθηκα πολύ γιατί το συγκεκριμένο παιχνίδι, όπως κάθε παιχνίδι, σε έβαζε σε διαδικασία έκθεσης. Το να παρουσιάσω κάτι μπροστά σε πολύ κόσμο και κάμερες, και μάλιστα χωρίς αυτό να έρθει σιγά σιγά, αλλά κατευθείαν σε ένα χώρο που απαιτεί εμπειρία και προϋπηρεσία που εγώ δεν διέθετα, λειτούργησε σαν ηλεκτροσόκ για μένα. Παρ’ όλα αυτά, πιστεύω πως βγήκα αλώβητος, πήρα τα θετικά στοιχεία και συνέχισα την πορεία μου.

• Έχεις μιλήσει με μεγάλη ειλικρίνεια για τις δυσκολίες που έχεις αντιμετωπίσει, έχεις αναφέρει ότι βίωσες απορρίψεις ή ότι χρειάστηκε να επιμείνεις για να σου δοθεί μια ευκαιρία, τη στιγμή που άλλοι καλλιτέχνες προτιμούν να μιλούν πιο γενικά για τα πρώτα τους βήματα.

Μεγαλώνοντας, κάνοντας αυτήν τη δουλειά και γνωρίζοντας ανθρώπους, αρχίζουν να φεύγουν από πάνω σου -θα το πω πολύ ωμά- πολλά κόμπλεξ. Δεν ξέρω αν ισχύει γενικά -για μένα ίσχυε-, αλλά συνήθως, όταν ένα παιδί έρχεται από την επαρχία στην Αθήνα θέλοντας να κυνηγήσει το όνειρό του και το όνειρό του σχετίζεται με την τέχνη, έρχεται με δύο βαλίτσες κόμπλεξ. Ωστόσο, όσο ωριμάζω, κοιτάζω πίσω και βλέπω το ξεκίνημά μου πολύ ωραία.

Βλέπω πώς ήμουν στα 10 και στην εφηβεία και διαπιστώνω ότι όσα έζησα ήταν πολύ όμορφα, αθώα και αληθινά. Μου αρέσουν αυτά που έζησα και είχα την ανάγκη να τα μοιραστώ επειδή δεν ντρέπομαι για τίποτα. Όσα έκανα τα έκανα με αλήθεια και αυθορμητισμό. Το να πω δηλαδή ότι πήγα δύο φορές για οντισιόν σε ένα μαγαζί όπου ήθελα διακαώς να δουλέψω, το Σταυρό του Νότου, και με απέρριψαν τώρα φαντάζει πολύ γλυκό για μένα. Είναι κάτι που έχει ζήσει ένας άνθρωπος που έχει παλέψει, έχει δουλέψει σκληρά και έχει τολμήσει. Γι’ αυτό και αγκαλιάζω όσα έχω ζήσει, τα θεωρώ χαρίσματα, είπε ο Δήμος Αναστασιάδης στο Hello.