Τάσος Λέκκας: «Μίλησα για τα δύσκολα παιδικά μου χρόνια, αλλά δεν ήταν ο σκοπός μου να βγάλω πόνο»
Ο Τάσος Λέκκας αποφοίτησε μόλις πριν από τέσσερα χρόνια από τη Δραματική Σχολή του Εθνικού, αλλά μετράει ήδη στο ενεργητικό του μισή ντουζίνα συμμετοχές σε θεατρικές παραστάσεις.
Το ευρύ κοινό τον γνώρισε φέτος με την παρθενική τηλεοπτική του εμφάνιση στη λαοφιλή σειρά του ALPHA «Αυτή η νύχτα μένει», αλλά viral έγινε πριν από λίγες εβδομάδες μετά την αναφορά του στην οικονομική δυσχέρεια των παιδικών χρόνων του. Και παρότι η αναπαραγωγή των εκμυστηρεύσεών του φλέρταρε επικίνδυνα με το μελό, εκείνος δεν είχε καμία τέτοια πρόθεση όταν άνοιγε δημοσίως την καρδιά του και επέτρεπε στο κοινό να ρίξει μια ματιά στα προσωπικά του ενδότερα.
Όχι ότι το μετάνιωσε. Ο 27χρονος ηθοποιός από την Πάτρα προτιμά να μη μετανιώνει για τίποτα - και πάνω απ’ όλα για τον δρόμο που αποφάσισε να ακολουθήσει σχεδόν από τότε που έκανε και τα πρώτα του βήματα.
Έχεις μετανιώσει για πράγματα που έχεις πει δημοσίως;
«Οχι, δεν έχω μετανιώσει καθόλου. Ο,τι λέω είναι ένα κομμάτι μου. Οταν αναφέρθηκα στα βιώματά μου, ήταν μάλλον γιατί ένιωσα ότι ήταν η κατάλληλη στιγμή για να το κάνω. Μίλησα για τα δύσκολα παιδικά μου χρόνια, αλλά δεν ήταν ο σκοπός μου να βγάλω πόνο, γιατί δεν τα θυμάμαι με πόνο. Ο σκοπός μου ήταν τελείως άλλος, γι’ αυτό δεν θέλω πλέον στις συνεντεύξεις μου να επεκταθώ περισσότερο σε αυτό το θέμα, γιατί θα χαθεί το point. Και δεν είμαι ούτε εγώ το point, ούτε το τι έζησα, ούτε ο πόνος, αλλά ότι για τα περισσότερα από αυτά που μας συμβαίνουν είναι στο χέρι μας το πρόσημο που θα τους δώσουμε. Μπορούμε να σκεφτούμε τι καλό μπορούμε να πάρουμε από αυτά και πώς μπορούμε να βγούμε σοφότεροι για να πάμε παρακάτω. Από όλα μαθαίνεις κάτι».
Αυτές οι δυσκολίες εσένα σε ατσάλωσαν;
« Ναι, με έχουν δυναμώσει, γιατί η οικονομική δυσκολία συνεχίστηκε προφανώς και μετά. Οταν ήμουν στη σχολή δεν είχα τον χρόνο να δουλέψω, οπότε με στήριζε η μητέρα μου όσο μπορούσε, όπως και κάποιοι φίλοι. Αλλά και μετά, μόνο με το θέατρο ως οικονομική απολαβή είναι πολύ δύσκολο να ζήσεις άνετα ως νέος ηθοποιός. Ακριβώς, λοιπόν, λόγω των βιωμάτων μου κατάφερα να μη χάσω τη θετικότητα, το χαμόγελο, την ανάγκη, τον στόχο, όπως θέλεις πες το, και να νιώθω ότι είμαι σε καλό δρόμο και ότι μπορώ να συνεχίσω να παλεύω για κάτι καλύτερο. Οπότε, ναι, δυνάμωσα μέσα σ’ αυτό. Αυτό είναι το point. Ολα μπορούν να χρησιμοποιηθούν σαν βενζίνη».
Είσαι γενικά αισιόδοξος;
«Ναι, βλέπω το ποτήρι μισογεμάτο ή ακόμα και γεμάτο. Και άδειο να είναι, μπορείς να το γεμίσεις εσύ. Από φύση είμαι πιο θετικός άνθρωπος και με όλα αυτά που έζησα, στην εφηβεία μου και τη μετεφηβεία μου, το έκανα και θέση και συνειδητή επιλογή. Αποφάσισα ότι έτσι θέλω να βλέπω τον κόσμο, θέλω να βλέπω την καλοσύνη στους ανθρώπους, γιατί την έχω δει, θέλω να βλέπω το χαμόγελο, το ότι μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τα πάντα, ή έστω τα περισσότερα, ως δύναμη, γιατί το έχω δει να συμβαίνει στη δική μου ζωή. Και μ’ αρέσει και ως στάση ζωής, δεν είναι όλα χάλια. Υπάρχει και πολλή ομορφιά γύρω», λέει ο ηθοποιός στο Gala