Κώστας Μακεδόνας: Περιγράφει το πιο αστείο περιστατικό που έχει ζήσει σε πτήση
Ο Κώστας Μακεδόνας είναι εκτός από αγαπημένος τραγουδιστής και ένας έμπειρος πιλότος. Πόσο εύκολο είναι πρακτικά να μοιράζει τον χρόνο του;
«Όταν ξεκίνησα να τραγουδάω, σχεδόν δεν παίρναμε ρεπό. Τσακωνόμασταν με τους επιχειρηματίες για να κάνουμε ένα ρεπό να ξεκουραστούμε. Σιγά σιγά, μέσα στα χρόνια αυτό άρχισε να αλλάζει και οι μέρες περιορίστηκαν» περιγράφει στο ΟΚ!. «Αυτό μου έδωσε περιθώρια να κινηθώ, γιατί αλλιώς θα ήταν πάρα πολύ δύσκολο. Κάποια στιγμή έφτασα να δουλεύω 15 μέρες στη μία δουλειά, 15 μέρες στην άλλη για να μπορεί να συνδυαστεί» συνεχίζει.
Έχεις επιλέξει να εργάζεσαι και ως πιλότος που έχει μεγάλο βαθμό επικινδυνότητας, κάτι που στα δικά μου μάτια σε κάνει να φαίνεσαι ατρόμητος.
«Δεν έχει να κάνει με το να είσαι ατρόμητος. Είναι κι αυτό μια δουλειά και είναι κάτι που το είχα μεράκι από μικρός. Όταν μου δόθηκε η ευκαιρία, το έκανα ερασιτεχνικά, αλλά μέσα στην πορεία του χρόνου και θέλοντας να διευρύνω τις δικές μου γνώσεις, έγινα επαγγελματίας. Από εκεί προέκυψαν οι προτάσεις για δουλειά και η μία δουλειά έφερε την άλλη. Ήταν κάτι που το ήθελα, το θέλω και το αγαπάω πάρα πολύ. Εξίσου όσο τη μουσική και το τραγούδι».
Είχες εξομολογηθεί ότι η μητέρα σου για να σε αποτρέψει να μπεις στην Πολεμική Αεροπορία, σου έλεγε ότι δεν μπορείς γιατί είσαι μοναχοπαίδι. Διαφορετικά, θα είχες γίνει νωρίτερα πιλότος;
«Μπορεί να είχα μπει στη διαδικασία, ναι. Βέβαια, από πολύ μικρός με κέρδισε το τραγούδι. Άρχισε να διαγράφεται μία πορεία που φαινόταν ότι κάπου οδηγεί κι έτσι το έβαλα λίγο στον πάγο το άλλο. Δεν μπορούσα όμως να το αφήσω εντελώς γιατί ήταν κάτι που με έτρωγε».
Πώς αντέδρασαν οι γονείς σου όταν τους ανακοίνωσες ότι θα ασχοληθείς με το τραγούδι;
«Αγαπούσαν πολύ το τραγούδι. Τους άρεσε που τραγουδούσα και άκουγαν ότι έχω καλή φωνή από μικρός και ότι όλοι τους έλεγαν για μένα. Φυσικά δεν φαντάστηκαν ποτέ ότι θα γινόμουν επαγγελματίας τραγουδιστής. Όταν ήρθε η ώρα να δουλέψω για πρώτη φορά, φρίκαραν. Μετά, όταν ήρθε γρήγορα η επιτυχία, τους άρεσε και τους ευχαριστούσε που άκουγαν τόσο καλά λόγια για το παιδί τους».
Η μεγαλύτερη «φρίκη» τους ήταν για το τραγούδι ή τα αεροπλάνα;
«(Γελάει.) Νομίζω για τα αεροπλάνα».
Σου έχει τύχει ποτέ κάποιο αστείο περιστατικό σε πτήση;
«Θυμάμαι μία φορά που είχαμε κι άλλους Έλληνες στο πλήρωμα, άκουσαν έναν κύριο μεγάλης ηλικίας να μιλάει ελληνικά σε πτήση μόνο με ξένους επιβάτες. «Είστε Έλληνας;» τον ρώτησαν. Λέει: «Ναι! Κι εσείς;» και έπιασαν την κουβέντα. Και του λένε: «Και ο πιλότος μας είναι ο Μακεδόνας». Εκείνος το άκουσε αλλά δεν φαντάστηκε. Την ώρα που κατέβαινε ο κόσμος από το αεροπλάνο ακούω μια φωνή: «Μπράβο, ρε Μακεδόνα». Βγαίνω από το πιλοτήριο και μου λέει: «Κοίτα να δεις σύμπτωση, να είσαι Μακεδόνας και να μοιάζεις και με τον Μακεδόνα τον τραγουδιστή».