Ρένια Λουιζίδου: «Όταν έμαθα ότι "έφυγε" ο Βλάσσης ένιωσα σα να έχει γίνει λάθος»

Μεταξύ άλλων, η αγαπημένη ηθοποιός αναφέρθηκε και στον Βλάσση Μπονάτσο που έφυγε τόσο νέος από τη ζωή.

• Σου λείπει ο Βλάσσης;

Σοκαρίστηκα όταν έγινε. Πολύ λίγους ανθρώπους έχω γνωρίσει στη ζωή μου να ζουν την κάθε στιγμή στο 100%. Κάθε λεπτό, να μη μένει κάτι. Και όταν έμαθα ότι έφυγε, ένιωσα σαν να έχει γίνει λάθος. Τώρα με τα χρόνια το εμπέδωσα, όπως κι άλλες απώλειες.

• Τι σου έμαθε η ζωή;

Τα πράγματα μου ήρθαν στις σωστές δόσεις. Όσα μπορούσα ν' αντέξω. Στους «Απαράδεκτους» δεν ήμουν πρωταγωνίστρια, και ευτυχώς. Και μετά σιγά-σιγά με τα χρόνια μου ήρθαν και οι ρόλοι και όλα - ευτυχώς όταν εγώ αισθανόμουν ασφαλής. Ωραία πήγαν όλα. Και αισθάνομαι συνεχώς ότι είμαι ένα πρόγραμμα σε εξέλιξη.

Και με πολλή δουλειά και με όλα, αλλά και με τον εαυτό μου. Ήμουν πολύ δουλευταρού και ευγνώμων. Δεν τεμπέλιασα. Έβαζα μαστίγιο κάθε μέρα γιατί όλα είναι αμφίβολα αυτές τις εποχές. Θα ήθελα να χαρίσω μια ανεμελιά στον εαυτό μου μετά από τριάντα χρόνια σκληρής δουλειάς. Πάντα στην τσίτα. Κάποιος μπορεί να νομίζει ότι η καθημερινότητά μας είναι πάρτι, αλλά δεν είναι. Απαιτεί πειθαρχία. Το δε θέατρο είναι δεσμευτικό. Στην τηλεόραση ένα λάθος διορθώνεται, στο θέατρο όχι.

Όταν παίζω, δεν μου ανήκει η μέρα μου. Δεν μπορώ να πιω μια μπίρα, δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Όλη η μέρα μου είναι το θέατρο. Σαν αθλητής. Αλλά σου το ανταποδίδει η σκηνή.

• Τι ζηλεύεις;

Αυτούς που είναι 55 και λένε ότι νιώθουν σαν 25. Εγώ ξέρω την ηλικία μου. Τη βλέπω στον καθρέφτη. Γιατί, άλλα τα μάτια του 25άρη και άλλα του 55άρη. Από την άλλη, είμαι καλύτερα που δεν αισθάνομαι 25. Στα 25 δεν ήξερα τι μου γινόταν. Είχα μια αντάρα και μια αγωνία και ένα χάσιμο που δεν τα νοσταλγώ. Νοσταλγώ μόνο την ενέργεια που είχα τότε, αλλά τη γαλήνη και την ισορροπία που έχω τώρα δεν τα ανταλλάσσω με αυτά των 25 ετών. Κάτι χάνεις κάτι κερδίζεις, είπε η Ρένια Λουιζίδου στο Down Town.