Δωροθέα Μερκούρη: «Κανένας έρωτας δεν έχει χαρούμενο τέλος. Όταν τελειώνει είναι οδυνηρό»

«Πιστεύω ότι κανένας έρωτας δεν έχει χαρούμενο τέλος. Όταν τελειώνει κάτι, είναι οδυνηρό. Αλλά αυτό που λέω και στις κόρες μου είναι ότι, αν κάτι φεύγει από τη ζωή μας, είναι γιατί πρέπει να κάνει χώρο για κάτι άλλο - αυτή είναι η απόφαση του σύμπαντος. Δεν πρέπει να στραφούμε ενάντια σε αυτό γιατί δεν ξέρουμε τι θέλει εκείνη τη στιγμή η ζωή από εμάς. Οπότε πιστεύω ότι στο τέλος του πόνου υπάρχει μια χαρά».

Αρα δεν συμφωνείτε με το ότι, αν και τελειώνει ο έρωτας, μένουμε με ένα άτομο γιατί υπάρχει η αγάπη;

«Με τίποτα. Δεν με γουστάρεις, δεν σε γουστάρω, τελείωσε. Δεν έχω βιώσει κάτι διαφορετικό».

Είστε ερωτευμένη τώρα;

«Οχι, είμαι πάρα πολύ καλά μόνη μου».

Πιστεύετε ότι είναι πιο δύσκολο το να κάνεις σχέση μεγαλώνοντας;

«Ναι, γιατί και η ίδια γίνομαι πιο δύσκολη. Δεν θέλω να κάνω έκπτωση στον εαυτό μου. Πραγματικά, θέλω κάτι μοναδικό, με απόλυτο σεβασμό στις δικές μου αξίες. Πρέπει να υπάρχει συμφιλίωση αξιών. Αυτή είναι για μένα η αγάπη, να έχουμε μια ίδια εικόνα για το πώς θα διαχειριστούμε την κοινωνία, τα ζώα, τον πλανήτη, το φαγητό μας»

Ποια είναι τα θέματα που σας απασχολούν σήμερα;

«Το περιβάλλον, ο πλανήτης, η σχέση με τους άλλους στον πλανήτη μας. Πιο πολύ πιστεύω στη σχέση του ανθρώπου με τα ζώα. Βλέπω ότι οι άνθρωποι μεταξύ τους έχουν απογοητευτεί. Εμείς οι άνθρωποι κάνουμε ο ένας τον άλλον να πονάει. Δυστυχώς, το σύνθημα «οι καλοί πάνε στον Παράδεισο και οι κακοί παντού» αποτελεί το σύνθημα της εποχής μας. Για να αλλάξει αυτό θέλει πάρα πολύ καιρό και πάρα πολλή ευγνωμοσύνη. Βλέπεις τους κακούς να επιβραβεύονται και τους ευαίσθητους να τους τιμωρεί η κοινωνία».

Είναι τόσο κακό να είσαι θηλυκό σήμερα; Γιατί ενοχοποιούμε κατά κάποιον τρόπο τη θηλυκότητα;

«Η δύναμη της θηλυκότητας βγαίνει από μια πραγματική εσωτερική δύναμη. Δεν είναι το κραγιόν και το ρούχο. Οταν βλέπω μια γυναίκα που στέκεται με τα δυο της πόδια στο έδαφος με μια θηλυκή δύναμη να πηγάζει από μέσα της, είναι επειδή το νιώθει βαθιά. Δεν είναι μόνο η ομορφιά, είναι μια πραγματική δύναμη. Μια τέτοια γυναίκα έχει κάνει δουλειά με τον εαυτό της, πράγμα πολύ σημαντικό. Δεν μπορεί να είμαστε 40 ετών και να μας πονάει το ίδιο τραύμα που μας πόνεσε στα 20, διότι τραύματα έρχονται συνέχεια στη ζωή. Αν δεν έχω επουλώσει το πρώτο, το δεύτερο και το τρίτο που θα έρθουν θα δημιουργήσουν μια πληγή στην αυτοεκτίμησή μου που θα καταλήξει σε τρύπα. Πρέπει να κάνεις ψυχανάλυση, να δουλεύεις με τον εαυτό σου. Οι γυναίκες των οποίων η αυτοεκτίμηση έχει πραγματικά διαλυθεί είναι εκείνες που δεν ήθελαν να μιλήσουν και είπαν «εγώ είμαι καλά». Είναι πολύ σημαντικό να μιλάμε μεταξύ μας, να έχουμε αυτή την επικοινωνία που είχαν παλιά οι γυναίκες. Οι γυναίκες στα χωριά μιλούσαν, οι γυναίκες στα χωριά που πάνε μαζί στη λάίκή και μαγειρεύουν μέχρι τα 90 τους. Εμένα η γιαγιά μου πέθανε 93 ετών, με κόκκινο νύχι και κραγιόν. Ηταν μια γυναίκα-πρότυπο, ντυμένη στα κόκκινα και στα χρυσά. Θηλυκότητα ίσον δύναμη, ίσον όχι χαμηλή αυτοεκτίμηση. Πρέπει να δουλεύουμε την αυτοεκτίμησή μας, έτσι λέω και στις κόρες μου. Καλύτερα είναι να περάσεις από τον πόνο, να τον νιώθεις, να κλάψεις, να μπεις μέσα σε αυτή τη μαύρη τρύπα και μετά να βγεις πολύ πιο δυνατή. Στο τέλος αυτής της τρύπας βρίσκεται αυτή η δύναμη, η θηλυκότητα», λέει στο Marie Claire .