Κόκοτας για Τέμπη: «Ψυχολογικά δεν θα άντεχα να βγω να τραγουδήσω και να αντιμετωπίσω τη θλίψη μου»
Ο Δημήτρης Κόκοτας επέστρεψε δυναμικά στη νύχτα και χαρίζει βραδιές γεμάτες κέφι στο Μικρολίμανο. Σε μια από τις σπάνιες συνεντεύξεις του, μιλάει για τον θάνατο του αείμνηστου πατέρα του, Σταμάτη Κόκοτα, τις επιλογές στην καριέρα του και την προσωπική του ζωή.
Αναφερόμενος στην πρόσφατη τραγωδία στα Τέμπη, ο γνωστός τραγουδιστής δεν κρύβει ότι και εκείνος, όπως και όλοι οι Έλληνες ένιωσαν οργή για όσα συνέβησαν και τις ζωές νέων ανθρώπων που χάθηκαν...
Κάποιοι συνάδελφοί σου βγήκαν στα νυχτερινά μαγαζιά όπου εμφανίζονται και τραγούδησαν ενώ στη χώρα είχε κηρυχθεί εθνικό πένθος. Θα ήθελα την τοποθέτησή σου.
Ψυχολογικά δεν θα άντεχα να βγω να τραγουδήσω και να αντιμετωπίσω τη θλίψη μου και την οργή μου, ούτε και να βρεθώ μπροστά στην υποχρέωση του να κάνω τη δουλειά μου για να επιβιώσω και στην ανάγκη μιας επιχείρησης να αντεπεξέλθει στις οικονομικές της υποχρεώσεις απέναντι σε όλους τους εργαζομένους της.
Στις 30 Σεπτεμβρίου έφυγε από τη ζωή ο πατέρας σου, Σταμάτης Κόκοτας. Τι θυμάσαι από εκείνον;
Τον πατέρα μου τον συλλογίζομαι τόσο πολλές φορές μέσα στη μέρα, που τι να πρωτοπώ; Έχει να κάνει και με τις αναμνήσεις που ζήσαμε ως πατέρας με γιο αλλά και με τις συμβουλές του στο κομμάτι της δουλειάς μας και με τις συνεργασίες μας, όπως και με τις πρόβες που κάναμε μαζί.
Ήταν για σένα δύσκολο το όνομα «Κόκοτας»;
Το όνομα «Κόκοτας» για μένα είναι πάρα πολύ ωραίο. Είναι τιμή μου. Καθόλου εύκολη περίπτωση όταν έχεις για πατέρα σου έναν τέτοιο τραγουδισταρά. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι κάθε μέρα να βελτιώνεσαι.
Πρόλαβες να του πεις όσα ήθελες;
Η σχέση μας ήταν μια καθημερινή τριβή και, παρότι έχω κάνει δική μου οικογένεια και οι υποχρεώσεις μεγαλώνουν, ήμασταν συνέχεια μαζί κάνοντας ατέλειωτες συζητήσεις. Μιλούσαμε συνέχεια για τα πάντα. Εκτός από πατέρας μου, που με μεγάλωσε, ήταν το ίνδαλμά μου, ο μέντοράς μου.
Είσαι ένας τραγουδιστής που τόσα χρόνια έχει επιλέξει να μην ανήκει στο λεγόμενο «σύστημα». Αυτό σου κόστισε;
Δεν είναι δική μας επιλογή να ανήκουμε στο σύστημα. Εγώ δεν επέλεξα να είμαι ή όχι στο σύστημα. Οι κινήσεις μου καλλιτεχνικά και οι επιλογές μου προφανώς δεν ήταν αυτές που θα με ενέτασσαν στους λεγάμενους «συστημένους». Είναι και στάση ζωής αυτό το πράγμα. Αγαπάω το τραγούδι, αγαπάω τη γυναίκα μου και το παιδί μου και αφιερώνω λιγότερο χρόνο στον βωμό της δουλειάς.
Πηγή: Secret