Παράδεισος Κυριών - Γιούλη Τσαγκαράκη: «Είχα μείνει...με το στόμα ανοιχτό από το δέος»
Η Σύρμω από τον Παράδεισο των Κυριών μιλάει για την απόφασή της να γίνει ηθοποιός, τα όσα πέρασε μέχρι να το καταφέρει και την πρώτη παράσταση που έπαιξε.
Η ηθοποιός Γιούλη Τσαγκαράκη του Παράδεισου των Κυριών που υποδύεται την Σύρμω αποκαλύπτει τα όσα πέρασε μέχρι να γίνει ηθοποιός και την πρώτη εμπειρία της στην Επίδαυρο.
Πώς αποφασίσατε να γίνετε ηθοποιός;
«Μέχρι την Ε' Δημοτικού ζούσαμε στην Καβάλα, απ' όπου κατάγεται η μητέρα μου, γι' αυτό κιόλας νιώθω περισσότερο Πόντια (γελάει). Μετά όμως, καθώς ο πατέρας ήταν αστυνομικός, πήρε μετάθεση για την άλλη μεριά της Ελλάδας, το Ηράκλειο της Κρήτης. Εκεί έμεινα μέχρι να φύγω για να σπουδάσω... Ωστόσο, ώσπου να βγάλω το Λύκειο, είχα ήδη αποφασίσει τι δρόμο ήθελα να πάρω. Είχα μπει, βλέπετε, σε μια ερασιτεχνική ομάδα, στον θίασο "Μορφές" του Σίμου και της Γιάννας, και έτσι φυτεύτηκε το σποράκι. Μέχρι να φτάσω στη Γ Λυκείου, ήξερα πως θέλω να γίνω ηθοποιός».
Ο μπαμπάς και η μαμά αντέδρασαν;
«Δεν το δέχτηκαν εύκολα, δεν μου είπαν όμως και "όχι, δεν θα πας". Περισσότερο η μητέρα μου, που ήταν πιο κοντά μου σε ό,τι αφορούσε αυτό, έλεγε: "Κάν' το, αλλά έχε στον νου σου και κάτι άλλο". Ό,τι θα έλεγε δηλαδή κάθε γονιός στο παιδί του. Οι γονείς μου ήταν απλοί, λαϊκοί άνθρωποι, οπότε ό,τι είχαν ακούσει γι' αυτό το επάγγελμα τους έκανε επιφυλακτικούς».
Εσείς όμως ακολουθήσατε την καρδιά σας...
«Ναι, γιατί το ήθελα πάρα πολύ, τελεία και παύλα! Παρ' όλα αυτά, έδινα στις κρατικές σχολές και με... έκοβαν. Εγώ όμως είχα υπομονή. Τελικά μπήκα σε μια ιδιωτική σχολή στην αρχή και αργότερα με δέχτηκαν και στο Εθνικό Θέατρο στην Αθήνα, αλλά και στη Θεσσαλονίκη μετά».
Θυμάστε την πρώτη παράσταση όπου παίξατε;
«Βεβαίως! Ήταν η "Άλκηστις" του Ευριπίδη στο Εθνικό, σε σκηνοθεσία Λυδίας Κονιόρδου! Αργότερα, το ίδιο καλοκαίρι, το 2000, έπαιξα και στην Επίδαυρο, στις "Εκκλησιάζουσες". Όμως δεν το χάρηκα τόσο, γιατί ήμουν μικρή και είχα μείνει... με το στόμα ανοιχτό από το δέος. Νομίζω δεν λειτουργούσαν οι αισθήσεις μου καλά (γελάει). Ευτυχώς έπαιξα και το επόμενο καλοκαίρι εκεί και "κάτι" μπόρεσα να αισθανθώ. Σίγουρα όμως θα ήθελα να ξαναπάω στην Επίδαυρο, για να I ξαναδώ τα πράγματα από την αρχή!».
Πηγή: Τηλέραμα