Τσάφου: Οι κακοποιητικές συμπεριφορές στο θέατρο, ο ηθοποιός γιος της & οι δυσκολίες

Η Χριστίνα Τσάφου, σε μια αποκαλυπτική συνέντευξη, μιλά για τη δύσκολη παιδική της ηλικία ως παιδί χωρισμένων γονιών, για τα πολύτιμα χρόνια που μαθήτευσε δίπλα στον Κάρολο Κουν, για τον επίσης ηθοποιό γιο της, αλλά και τις εξελίξεις του ρόλου της στη σειρά του OPEN «Η δική μας οικογένεια».

Πώς εξελίσσεται ο ρόλος της Σταυρούλας;

«Με μπλέκουν σε κάτι μυστηριώδες. Υπάρχει μια μαθηματική εταιρεία και εκεί η Σταυρούλα θα παίξει κάποιο ρόλο. Έχει μια περίεργη και μυστήρια επαφή».
Άλλοτε πιο τρυφερά, άλλοτε πιο δυναμικά, υποδύεστε συνήθως το ρόλο της μητέρας.

Ποια ηρωίδα που έχετε ενσαρκώσει είναι πιο κοντά στην ιδιοσυγκρασία σας;

«Εν μέρει ήταν στη σειρά «Θα βρεις το δάσκαλό σου», όπου υποδυόμουν τη μητέρα του Μάριου Αθανασίου, μια πολύπλευρη προσωπικότητα. Ήταν υπερπροστατευτική, όπως οι περισσότερες Ελληνίδες μάνες, αλλά είχε και προσωπική ζωή. Μια γυναίκα με τσαγανό, που ασχολούνταν με πολλά».

Έχετε μια μεγάλη καλλιτεχνική διαδρομή, στην πορεία της οποίας συναντηθήκατε με σπουδαία ονόματα του χώρου, όπως ο Κάρολος Κουν. Τι κρατάτε από εκείνον;

«Είναι η βάση μου για ό,τι κάνω. Ό,τι άκουσα, ό,τι έμαθα στη σχολή του Θεάτρου Τέχνης και κατόπιν στις παραστάσεις όπου συμμετείχα, πολλές από τις οποίες ήταν σε σκηνοθεσία του Κουν, είναι ο θησαυρός που κουβαλώ. Στην πορεία, εμπλούτισα τις εμπειρίες μου με διάφορες συνεργασίες, αλλά η βάση μου παραμένει αυτή. Και για την υποκριτική και για το σκηνικό ήθος που διδαχτήκαμε από εκείνον. Για εμένα μετρά πάρα πολύ το σκηνικό ήθος. Το πώς αντιμετωπίζεις τη δουλειά σου, αλλά και τους ανθρώπους που είναι γύρω σου».

Πιστεύετε ότι υπάρχουν σήμερα σκηνοθέτες τόσο φωτισμένοι που να μπορούν να επηρεάσουν όχι μόνο το χώρο τους, αλλά και μια κοινωνία ολόκληρη;

«Πλέον κινούμαι στο χώρο διαφορετικά, όμως ίσως να υπάρχουν φωτεινά μυαλά. Άνθρωποι που διδάσκουν σε σχολές και εμπνέουν τους μαθητές τους. Υπάρχουν αξιόλογοι νέοι, και σκηνοθέτες, και συγγραφείς, και ηθοποιοί. Ένας τέτοιος είναι ο Βασίλης Παπαβασιλείου με τον οποίο θα ήθελα πολύ να δουλέψω»

Τα τελευταία χρόνια είδαν το φως της δημοσιότητας κακοποιητικές συμπεριφορές που συνέβησαν στο χώρο του θεάματος. Εσείς ήρθατε ποτέ αντιμέτωπη με τέτοιες καταστάσεις;

«Έζησα κάποιες δύσκολες καταστάσεις που δεν θα τις αποκαλούσα όμως βίαιες. Ήταν λίγο δύσκολα τα πράγματα, με την έννοια ότι δεν τολμούσαμε να μιλήσουμε. Αν κάποιος μας έθιγε, δεν αντιδρούσαμε, μέναμε σιωπηλοί. Αυτό μπορώ να πω ότι βίωσα εγώ. Μια πιο σκληρή αντιμετώπιση από τους εκάστοτε σκηνοθέτες. Αλλά κακοποίηση, όχι. Μπορεί να είχα δει να συμβαίνει σε άλλους, αλλά σε μένα όχι».

Και πώς αντιδρούσατε;

«Με πλήγωνε και με στεναχωρούσε».

Περάσατε οικονομικά δύσκολα σε αυτήν τη διαδρομή;

«Ναι, υπήρξαν πάρα πολλές περίοδοι που δεν είχα δουλειά ή που έκανα λάθος επιλογή και «βάρεσε κανόνι» η παραγωγή, με αποτέλεσμα να μείνει απλήρωτη μια ολόκληρη σεζόν δουλειάς».

Σας έχει συμβεί σε τηλεοπτική δουλειά;

«Ναι, όταν κάναμε την «Ονειροπαγίδα», μια υπέροχη δουλειά που πήγε για δύο σεζόν και την αγάπησα πολύ. Την πρώτη σεζόν έκλεισε η εταιρεία και μας άφησε στον αέρα. Και υπήρχε ένα άρθρο στον τάδε νόμο που προστάτευε αυτόν που χρεοκοπούσε. Πήγαν χαμένες ώρες δουλειάς. Ήταν μεγάλη η ζημιά που πάθαμε».

Ο γιος σας, ο Χρήστος Ζαχαριάδης, είναι και εκείνος ηθοποιός και κάνει τα πρώτα του βήματα στο θέατρο...

«Ναι, και στην τηλεόραση είναι πολύ καλός. Δεν το λέω εγώ, μου το λένε οι άλλοι. Συμμετείχε στο «Κάνε ότι κοιμάσαι». Ήταν πολύ καλός ως κακός! «

Είχατε δεύτερες σκέψεις όταν αποφάσισε να μπει στο χώρο;

«Οταν το αποφάσισε τελικά, σκέφτηκα «επιτέλους, το είπε», διότι καταλάβαινα ότι ήταν κάτι που ήθελε, αλλά δίσταζε να το παραδεχτεί. Το πήγαινε γύρω γύρω, με άλλα πράγματα που έκανε. Εγώ ήθελα να κάνει αυτό που επιθυμεί. Η αγωνία μου έγκειται στο ότι ξέρω πόσο απαιτητική είναι αυτή η δουλειά και πόσο δύσκολα είναι τα πράγματα σήμερα. Ίσως τώρα είναι πιο δύσκολα από την εποχή που ήμασταν εμείς νέοι. Είναι πολλά τα παιδιά που βγαίνουν από τις σχολές και η αγορά σχετικά μικρή. Τα παιδιά πλέον πρέπει να είναι πολύ καταρτισμένα. Να ξέρουν κάποιο μουσικό όργανο, να τραγουδούν, να χορεύουν», λέει στο περιοδικό 7 μέρες tv