Γιώργος Θεοφάνους: «Δεν ικανοποιούμαι εύκολα με αυτά που έχω κάνει και θέλω πάντα το παραπάνω»

Πόσο μάλλον όταν ο ταλαντούχος συνθέτης συναντιέται επί σκηνής με άλλους σημαντικούς καλλιτέχνες, με διαφορετικό μουσικό πρόγραμμα κάθε φορά.

Ο Γιώργος Θεοφάνους μιλά στο περιοδικό Gala, για μουσική, για συναντήσεις, αλλά και για το χτες, το σήμερα και το αύριο.

• Με τόσο γεμάτο πρόγραμμα βρίσκεις χρόνο για την οικογένειά σου;

Μου φαίνεται πάντα λίγος. Παρότι κανονίζω με τέτοιον τρόπο τις δουλειές μου ώστε να τρώμε καθημερινά μαζί με τα παιδιά μου, ο χρόνος αυτός ποτέ δεν είναι αρκετός. Ειδικά όταν έχεις τέσσερα παιδιά όπως εγώ και ο καθένας θέλει να ασχοληθείς μαζί του.

• Ποιος είναι ο πιο σκληρός κριτής σου;

Νομίζω ότι είναι ο εαυτός μου. Δεν ικανοποιούμαι εύκολα με αυτά που έχω κάνει και θέλω πάντα το καλύτερο και το παραπάνω. Το να κρίνω τον εαυτό μου και τις πράξεις μου δεν είναι απαραίτητα κακό.

• Έχεις κάποιο απωθημένο;

Έχω πολλά καλλιτεχνικά. Ίσως κάποια να μην τα έχω αντιληφθεί ακόμα. Σκέφτομαι συνεχώς το διαφορετικό. Πριν από μερικά χρόνια δεν μπορούσα να φανταστώ, για παράδειγμα, ότι θα ανέβαζα κάποια στιγμή το «Ορατόριο της Παναγίας» στο Μέγαρο Μουσικής. Κι όμως, συνέβη και είχε τέτοια επιτυχία ώστε να το επαναλάβουμε φέτος την άνοιξη στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης.

• Ποια είναι η συνταγή της επιτυχίας;

Αυτό που λέω και στους μαθητές μου που σπουδάζουν Σύνθεση, είτε την πρώτη μέρα των διαδικτυακών μας συναντήσεων είτε κατά τη διάρκεια των μαθημάτων που διδάσκω στο Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο της Κύπρου, είναι ότι κάνουμε ένα τραγούδι το οποίο θέλουμε να γίνει επιτυχία. Επιτυχία τη σήμερον ημέρα σημαίνει να ακουστεί πολύ στο ραδιόφωνο, στην τηλεόραση και στο Διαδίκτυο, να έχει πωλήσεις ή να κάνει πολλά downloads. Εγώ ως συνθέτης δεν μπορώ να ελέγξω τίποτα απ’ όλα αυτά. Επομένως αυτό που πρέπει να κάνω είναι να γράψω ένα τραγούδι το οποίο να το αποδώσει ένας καλλιτέχνης στο μάξιμουμ των δυνατοτήτων του. Δεν υπάρχει καμία άλλη συνταγή.

• Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σου;

Ακόμα και τώρα πιάνω τον εαυτό μου κλείνω τα αυτιά μου όταν πέφτουν βροντές και αστραπές και ενώ οδηγώ αφήνω το τιμόνι. Δεν έχω ξεπεράσει καθόλου τους βομβαρδισμούς του πολέμου στην Κύπρο. Ο πόλεμος ήταν ένας πραγματικός εφιάλτης που άφησε πίσω του φόβους και τραύματα.

• Ποιο είναι το μεγαλύτερο ψέμα που έχει ειπωθεί για εσένα;

Πολλά ψέματα έχουν ειπωθεί τα 35 χρόνια που κάνω αυτή τη δουλειά. Αλίμονο αν έβγαινα κάθε φορά να διαψεύσω! Πολλές φορές αναρωτιέμαι μήπως τελικά το ότι δεν απαντάς αφήνει πίσω του όλο και κάποια ρετσινιά. Ένας τέτοιος διάλογος, όμως, δεν με αφορά, δεν είναι το στιλ μου. Δεν μπαίνω σε αυτή τη διαδικασία. Προτιμώ να τραβώ μια κόκκινη γραμμή, που λέει και το τραγούδι μου, και να πηγαίνω παρακάτω.