Αιμιλία Υψηλάντη: «Βάλσαμο στην απώλεια του παιδιού δεν υπάρχει»
Υπάρχουν κάποιες γυναίκες που είναι σκέτα αερικά. Που έδωσαν σιωπηλά τις δικές τους μάχες, χωρίς να λιποψυχήσουν ποτέ. Ακόμη και αν ήρθαν αντιμέτωπες με δυσκολίες, όχι μόνο δεν λύγισαν, αλλά πήραν τις ανάσες τους και στάθηκαν ξανά στα πόδια τους.
Σε αυτή την κατηγορία ανήκει και η Αιμιλία Υψηλάντη. Η ηθοποιός μιλά στο Λοιπόν για την απώλεια της κόρης της, πώς είναι ως γιαγιά και πώς διαχειρίζεται τον χρόνο που περνά.
Το θέατρο λειτουργεί σαν βάλσαμο σχετικά με την απώλεια της κόρης σας;
Βάλσαμο στην απώλεια του παιδιού δεν υπάρχει, υπάρχει όμως η ανάγκη της ενεργοποίησης. Η καθημερινότητα και η υποχρέωση να βρίσκεσαι κάπου στις πολύ δύσκολες στιγμές αποτελεί μια σανίδα σωτηρίας. Μπορεί λοιπόν κανείς μέσα στην καθημερινότητα να μπορέσει να οργανώσει κάπως τη ζωή του για να αντιμετωπίσει τον πόνο και να ξεχαστεί έστω λίγες στιγμές.
Πώς είστε ως γιαγιά;
Πάρα πολύ ευτυχισμένη που έχω μια εγγονή.
Την συμβουλεύετε;
Και να προσπαθήσω να την συμβουλέψω, δεν νομίζω ότι τα παιδιά δέχονται πολύ εύκολα. Κάπου τα ακούει, αλλά προσπαθώ μερικές φορές, χωρίς να παρέμβω πολύ, να πω κάποια πράγματα, μήπως στείλω με αυτόν τον τρόπο κάποιο σήμα.
Το πέρασμα του χρόνου σας αγχώνει;
Δεν με αγχώνει, αλλά με απασχολεί. Όταν είσαι σε μεγάλη ηλικία και εκ των πραγμάτων ο χρόνος είναι πολύ περιορισμένος, σε απασχολεί. Ξέρω καλά πως τα περιθώριά μου για να δουλέψω και να παίξω κάποιους ρόλους, είναι πολύ περιορισμένα. Τέσσερα πέντε χρόνια και θα είμαι πολύ τυχερή. Κανείς δεν ξέρει πόσο το μυαλό και το σώμα μου θα μπορέσουν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις.
Πηγή Λοιπόν