Γιάννης Κρητικός: «Πατέρα μου, σε ευχαριστώ για όσα έχεις κάνει»

Ο Γιάννης είναι ο γιος που κάθε μπαμπάς θα ήθελε… τρυφερός, δοτικός, δεμένος με την οικογένεια. Η ρίζα του εξάλλου είναι Κρητική κι αυτό από μόνο του έχει παίξει τον ρόλο του στο πώς μεγάλωσε ο Γιάννης μέσα σε μια οικογένεια γεμάτη αγάπη, αφοσίωση και την πατρική φιγούρα να είναι για εκείνον φτερούγα φροντίδας και αξιοσύνης.

Ο ηθοποιός μιλά στο gossip-tv για τις στιγμές που είναι βαθιά ριζωμένες μέσα του, τις συμβουλές του πατέρα του που δεν παραβλέπει ποτέ στο διάβα του μέχρι και σήμερα ενώ με συγκίνηση του αφιερώνει μια μαντινάδα βγαλμένη από την ψυχή του.

Ποιες παραδόσεις σου πέρασε ο πατέρας σου και θα ήθελες και εσύ να περάσεις στα παιδιά σου;

«Ο πατέρας μου είναι ένας άνθρωπος ο οποίος από την πρώτη στιγμή που σαν παιδί τον θυμάμαι ήταν και είναι εξαιρετικά εργατικός και δραστήριος χωρίς να παραπονεθεί ποτέ ότι είναι κουρασμένος μετά από ώρες εξαντλητικής δουλειάς. Νομίζω ότι αυτό μου το μετέφερε με έναν μαγικό τρόπο και έτσι αυτή τη στιγμή στα 37 μου νιώθω πως περισσότερο κουράζομαι όταν δεν κάνω κάτι και θεωρώ ευλογία την εργασία όσες απαιτήσεις κι αν υπάρχουν σε αυτήν.
Τώρα όσον αφορά τα δικά μου παιδιά, δεν μου είναι εύκολο να απαντήσω διότι δεν έχω γίνει πατέρας ώστε να μπορέσω να νιώσω αυτό το μεγάλο και διαφορετικό συναίσθημα αγάπης, προστασίας και ευθύνης!»

Ποια είναι η συμβουλή που κρατάς από τον πατέρα σου, σαν οδηγό ζωής;

«Μία από τις συμβουλές του πατέρα μου η οποία πέρασαν χρόνια για να καταλάβω το λόγο που επέμενε να την επαναλαμβάνει συνέχεια… Ήταν να μην καβαλήσω ποτέ μηχανή Δυστυχώς στην Κρήτη που μεγάλωσα ήταν και είναι πολλά τα ατυχήματα με δίκυκλα Όπως φυσικά και όχι μόνο στην Κρήτη αλλά παντού. Μεγάλος αριθμός ανηλίκων καβαλάνε ένα δίκυκλο χωρίς καν να έχουν δίπλωμα και να έχουν διδαχθεί τους κανόνες για ασφαλή οδήγηση και είναι κάτι που μετά από χρόνια τον ευχαριστώ και τον κατανοώ απόλυτα για τις άπειρες φορές που ηχούσε στα αυτιά μου η συγκεκριμένη συμβουλή του!»

Μπορείς να μοιραστείς μαζί μας μια στιγμή σας που σου προκαλεί συγκίνηση κάθε φορά που τη φέρνεις στο μυαλό σου;

«Ήθελε ο πατέρας μου να μου κάνει δώρο ένα χειροποίητο μουσικό όργανο, μια λίρα Κρητική και έτσι το 1997 απευθύνθηκε και εμπιστεύθηκε την κατασκευή αυτής της λύρας σε έναν από τους καλύτερους κατασκευαστές στο Ηράκλειο της Κρήτης τον Δημήτρη τον Αγριμάκη.
Το συγκινητικό σε όλη αυτήν την ιστορία είναι ότι ήθελε να έχω την καλύτερη λίρα και έτσι πήγαινε συνέχεια και επισκεπτόταν τον κατασκευαστή ώστε να βρουν το καλύτερο ξύλο και να φτιαχτεί αυτό το όργανο με αγάπη ώστε να το κάνει δώρο στον γιο του (εμένα) .
Έπειτα από τόσα χρόνια ακόμα αυτήν τη λίρα κρατάω στα χέρια μου και δεν υπάρχει ούτε μια φορά ανοίγοντας την θήκη και κοιτώντας αυτό το όργανο που να μην φέρω στο μυαλό μου τον Πατέρα μου!»

Σήμερα, όταν βρίσκεστε τι σας αρέσει να κάνετε μαζί;

«Λόγω του ότι μαγειρεύει εξαιρετικά ένα από τα πράγματα που μας αρέσει να κάνουμε μαζί είναι να μαγειρεύει εκείνος να μαγειρεύω και εγώ και έπειτα να λέει ο ένας στον άλλον ότι το φαγητό του είναι καλύτερο. Το καλό πάντως είναι ότι τρώμε μαζί…Μία από τις κλασσικές συνήθειες μας είναι και το να ρίξουμε έναν καυγά ονειρικό σαν πατέρας με γιο για να μην χάνουμε και την φόρμα μας κάθε φορά»

«Πάντα είχα τους γονείς μου δίπλα μου σε κάθε μου απόφαση όσο και να ανησυχούσαν για την αβεβαιότητα που υπάρχει στον χώρο της τέχνης. Ο πατέρας μου ήταν και είναι πάντα δίπλα μου και τον ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου γι’ αυτό».

Πώς αντιμετωπίζετε παρέα τις δύσκολες στιγμές;

«Εδώ και 20 χρόνια περίπου που λείπω από την ιδιαίτερη πατρίδα μου την Κρήτη τις δυσκολίες τις αντιμετωπίζουμε αρχικά τηλεφωνικά και είναι μια δυσκολία και αυτό από μόνο του διότι ούτε εκείνος από την πλευρά του μπορεί να με πάρει μία αγκαλιά σε μία τέτοια στιγμή ούτε και εγώ. Έτσι φροντίζουμε όταν βρισκόμαστε να απολαμβάνουμε τις στιγμές μας και την παρουσία ο ένας του άλλου. Ευχαριστώ το θεό βέβαια για το γεγονός του ότι δεν έχουμε ζήσει κάτι άσχημο και πολύ δύσκολο πέρα από τον χαμό των γιαγιάδων και του παππού μου. Όπως και να το κάνουμε η απουσία των αγαπημένων μας ανθρώπων είναι δύσκολη σε κάθε περίπτωση».

Τι θα του ευχόσουν με αφορμή τη γιορτή του πατέρα;

«Μόνο υγεία όλα τα άλλα για μένα είναι μικρά μπροστά σε αυτό!!!»

Υπάρχει κάτι που δεν του έχεις πει κ θέλεις να του το πεις μέσω αυτού του αφιερώματος;

Ότι τον αγαπάω και θα τον αγαπάω πιο πολύ από ότι μπορεί φανταστεί ο νους του!

«Πατέρα μου σε ευχαριστώ για όσα έχεις κάνει, ένα μονάχα ευχαριστώ πατέρα μου δεν φτάνει.

Πατέρας λέξη ιερή, πατέρα μου είσαι βράχος, ποτέ σου δεν με άφησες να περπατώ μονάχος.

Δυο λέξεις έχω στο μυαλό, στην σκέψη νύχτα μέρα, η μία είναι «ΜΑΝΑ ΜΟΥ» κι η άλλη είναι «ΠΑΤΕΡΑ»!