Άρης Σερβετάλης: «Ήμουν σε τέλμα λόγω καταστάσεων και η ορθοδοξία μου έδωσε απαντήσεις»

«Ως νέος δεν ήθελα να κάνω κάτι επαγγελματικά, ήθελα απλά να περνώ ωραία χωρίς στόχο και αυτό έχει μια επικινδυνότητα. Όταν τελειώνεις το σχολείο, μπαίνεις σε διαφορά πράγματα και καταχρήσεις, πέρασα από αυτά, αλλά η ενασχόλησή μου με το θέατρο, ήταν λυτρωτική. Εάν δεν υπήρχε το θέατρο, ίσως και να έπαιρνα κάποιον άλλο δρόμο που μπορεί να μην ήταν και ευχάριστος», είπε αρχικά ο Άρης Σερβετάλης.

Για την τηλεοπτική επιτυχία που σημείωσε με το «Είσαι το ταίρι μου» τοποθετήθηκε ο Άρης Σερβετάλης: «Η δύναμη της τηλεόρασης είναι τεράστια, ήταν επιθετικό αυτό που συνέβη με το “Είσαι το ταίρι μου”, υπήρχε έλξη για τον κόσμο και δεν μπορούσα να το διαχειριστώ. Ήρθαν προτάσεις παρόμοιες με το “Είσαι το ταίρι μου” και εγώ τότε πήρα μια απόσταση, εξαφανίστηκα. Δούλεψα για ένα χειμώνα σε μια μάντρα πλοίων, όπου φτιάχναμε καταστρώματα και καμπίνες, συντηρούσαμε τα σκάφη που έβγαιναν το καλοκαίρι.

Υπήρχε ήδη η Έφη (Μπίρμπα) στη ζωή μου, όταν πήρα την απόφαση να πάω να δουλέψω στη μάντρα, μου είπε εννοείται, να το κάνω και ότι είναι φυσιολογικό. Με την Έφη έχουμε διαμορφώσει ο ένας τον άλλον, νιώθω ως ευλογιά τη συνάντησή μου μαζί της, έμαθα ουσιαστικά πράγματα από εκείνη, τη θαυμάζω. Η Έφη αντιλαμβάνεται την καθημερινότητα με πολύ καλλιτεχνικό τρόπο, ενώ εγώ είμαι πιο πρακτικός άνθρωπος».

Για την αποχώρησή του από τη θεατρική παράσταση «Ρινόκερος», η οποία συζητήθηκε το φθινόπωρο του 2021, ο Άρης Σερβετάλης είπε: «Η στάση μου ήταν συνειδητή, δεν ήθελαν να μπω στο διαχωρισμό «εμβολιασμένοι και μη», ανακοίνωσα αυτό που είχα ήδη προαναγγείλει στην παραγωγή και αποχώρησα. Αποδείχτηκε ότι τελικά δεν είμαστε τόσο ελεύθεροι, γιατί αν ένας πει κάτι αντίθετο από τη γενικότερη κοινή άποψη, δεν γίνεται αποδεκτό στην πράξη. Δεν είμαστε τόσο ελεύθεροι όσο θέλουμε να πιστεύουμε ότι είμαστε, γιατί όλοι μιλάμε για τα δικαιώματα των ανθρώπων και την ελευθέρια λόγου.

Ας πει ο καθένας την άποψή του, δεν με ενοχλεί καθόλου, με στεναχώρησε όμως, όταν έγινε από ανθρώπους που ήταν πιο κοντά επαγγελματικά και πιο ουσιαστικά. Με στεναχώρησε το γεγονός ότι, ενώ τα πράγματα ήταν εξαρχής ξεκάθαρα, ξαφνικά δεν ήταν ξεκάθαρα και όλο αυτό ήταν περίεργο. Δεν θέλω να το ξεχάσω, γιατί ήταν τόσο αποκαλυπτική αυτή η περίοδος, ήταν μάθημα ζωής ως προς τη δύναμη του όχλου. Ακόμη και αντίθετη άποψή να έχει κάποιος, στο τέλος θα πάρει το μέρος του όχλου, γιατί ο όχλος είναι πολύ δυνατός».