Πρωτοψάλτη: Trap, όπως παγίδα. Με βρίσκει παγερά αδιάφορη. Δεν μου αρέσει καθόλου η θεματολογία τους
Η Άλκηστις Πρωτοψάλτη η οποία υπηρετεί την ελληνική μουσική εδώ και πολλές δεκαετίες έχει φυσικά άποψη για τα μουσικά δρώμενα.
Η αγαπημένη ερμηνεύτρια, σε συνέντευξή της, μιλάει για την «ανθρωποφαγία» των social media, λέει τη γνώμη της για το είδος μουσικής που είναι τώρα της μόδας, την τραπ και απαντά στην ερώτηση αν μπορεί να πει «αντίο» στη μουσική στο μέλλον...
Ποια είναι η σχέση σας με τα social media; Φοβάστε την «ανθρωποφαγία» τους, την οποία βιώσατε και εσείς στο πετσί σας, έπειτα από εκείνη την συναυλία σας επάνω στο φορτηγό την περίοδο της Covid-19;
«Η σχέση μου με τα social media είναι υγιής. Όπως βλέπετε έχετε απέναντί σας μια γυναίκα που δεν φοβάται. Δεν φοβάμαι να κάνω αυτό που λέει η ψυχή μου, η καρδιά μου. Η “κινητή” αυτή συναυλία ήταν μια σκέψη αλληλεγγύης, αγάπης, μια βαθιά επιθυμία χωρίς καμία πολιτική χροιά. Ηταν τα δικό μου προσωπικό ευχαριστώ σε όλους τούς ανθρώπους της πρώτης γραμμής, στα νοσοκομεία, στους γιατρούς, στους νοσηλευτές, στους συμπολίτες μου που άντεξαν και αντέχουν. Συναισθήματα μεγατόνων πέταξαν και μας αγκάλιασαν από τα μπαλκόνια και τα παράθυρα στις γειτονιές της Αθήνας. Όσο για τους “ανθρωποφάγους” δε με αγγίζουν, όπως βλέπετε είμαι αρτιμελής και τελικά όλα αναχαιτίστηκαν από τη συγκλονιστική αγάπη του κόσμου. Είμαι άνθρωπος δίκαιος, δημοκρατικός και πιστεύω στην ελευθερία του λόγου. Ο καθένας μπορεί να εκφραστεί όπως θέλει. Δεν αφαιρείται αυτό το δικαίωμα».
Κάνετε αφωνία, προσέχετε πάντα μην κρυώσετε πριν από μία συναυλία, είστε πειθαρχημένη. Την ίδια στιγμή μπορεί να κάνετε πτήση με παραπέντε. Δύο άνθρωποι κατοικούν στο ίδιο σώμα, λοιπόν;
«Όπως το είπατε “δύο άνθρωποι κατοικούν στο ίδιο σώμα”. Είναι απολύτως αληθές».
Ποιο είναι το πιο παράτολμο πράγμα που έχετε κάνει στη ζωή σας;
«Μία βαθιά κατάδυση στον Ινδικό Ωκεανό. Βρέθηκα σε κοντινή απόσταση με έναν καρχαρία και παρόλο που ήθελα πολύ να τον φωτογραφίσω απομακρύνθηκα. Ευτυχώς που και ο ίδιος αποφάσισε ότι δεν τον ενδιέφερα και έφυγε!».
Το φαινόμενο της trap πώς το βλέπετε σήμερα;
«Trap, όπως παγίδα. Με βρίσκει παγερά αδιάφορη. Δεν μου αρέσει ο υποβιβασμός της γυναίκας και η απενοχοποίηση των βιασμών, απεχθάνομαι τους καβγάδες, δεν μου αρέσει καθόλου η στιχουργική τους και κυρίως η θεματολογία τους: μισογυνισμός, βία, ομοφοβία, ναρκωτικά, εύκολο χρήμα. Σε μία εποχή που ακόμα γίνεται μεγάλος αγώνας για τα δικαιώματα της γυναίκας, για την εξάλειψη του μπούλινγκ, για την ελευθερία των ερωτικών προτιμήσεων και τόσα άλλα, αυτά που πρεσβεύουν έρχονται σε πλήρη αντίθεση. Σίγουρα η τραπ δεν θέλει να αλλάξει τον κόσμο, τον θέλει όσο γίνεται χειρότερο. Υπάρχουν βέβαια και οι εξαιρέσεις, αλλά μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά. Σίγουρα δεν είναι αντανάκλαση της κοινωνίας που ζούμε, για αυτό πρέπει άμεσα να βρεθεί μία λύση».
Είστε ακμαία, φωτεινή. Αναρωτιέμαι εάν ποτέ έχετε σκεφτεί εκείνη τη μακρινή στιγμή που ενδεχομένως θα αισθανθείτε ότι η φωνή σας δεν θα είναι πλέον αυτή που είναι σήμερα. Θα μπορέσετε να πείτε «αντίο» στο τραγούδι;
(Χαμογελά) «Κρατώ τις τρεις πρώτες λέξεις σας. Τα υπόλοιπα θα τα πούμε σε έναν μακρινό Ιούλιο σε είκοσι χρόνια».
Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ