Ελένη Φιλίνη: «Αν η εξέλιξη είναι ο θάνατός μας, δεν θέλω αυτή την εξέλιξη»
H Ελένη Φιλίνη, σε ένα ξέσπασμά της μέσα από δηλώσεις της, δεν κρύβει την αγανάκτησή της αλλά και τη θλίψη της για τις μεγάλες φωτιές του Ιουλίου που έκαψαν τα πάντα στο πέρασμά τους τόσο στο Λουτράκι απ' όπου και κατάγεται όσο και στη Ρόδο που καιγόταν για 11 ολόκληρες μέρες.
Η ηθοποιός ευαισθητοποιημένη σε τόσο σοβαρά θέματα της χώρας μας δεν έκρυψε τον θυμό της για την καταστροφή των φυσικών ομορφιών της χώρας μας ενώ σχολίασε και το κίνημα #metoo μετά τις καταγγελίες.
Έχω την εντύπωση ότι κάποιοι άνθρωποι στοχοποιήθηκαν με το κίνημα «#MeToo» και τελικά δημιουργήθηκε στο κοινό μια αμφιβολία αν όντως ήταν αυτοί κακοποιητές ή ήταν εκδικητικές ιστορίες.
Μην ξεχνάμε ότι στην αρχαία τραγωδία έχουμε τη Φαίδρα με τον Ιππόλυτο και τον Θησέα. Η τραγωδία ξεκίνησε από εμάς. Μέσα στις 10 τραγικές περιπτώσεις θα υπάρχουν και ορισμένες που για κάποιον λόγο θέλησαν να στοχοποιήσουν κάποιον άνθρωπο. Η Φαίδρα ήταν που ερωτεύτηκε τον γιο του άντρα της. Όταν αυτός την αρνήθηκε, στο τέλος αυτοκτόνησε, γιατί είπε ότι τη βίασε. Αυτά τα έχουμε ζήσει μέσα από τα κείμενα της αρχαίας Ελλάδας. Βέβαια, η σεξουαλική παρενόχληση είναι θέμα εξουσίας. Δεν έχουμε δει κάποιον υπάλληλο να κάνει σεξουαλική παρενόχληση στον διευθυντή του. Αλλά ακόμα και όταν το θέμα το πιάσουμε από τον ελληνικό ασπρόμαυρο κινηματογράφο, βλέπουμε ότι στην υπηρετριούλα την έπεφταν το αφεντικό, ο γιος, ο θείος, ο γαμπρός... Το θέμα είναι να αλλάξει η κοινωνία και να υπάρχει σεβασμός στον άνθρωπο, γιατί από εκεί ξεκινάνε όλα.
Θέλετε να κλείσουμε αυτή τη συζήτηση με θετικό πρόσημο, με κάτι ευχάριστο;
Μιλάμε σε μια περίοδο στην οποία έχει καεί η μισή Ελλάδα. Όσο και να προσπαθώ να είμαι αισιόδοξη, δεν παύω να είμαι ρεαλίστρια. Ξέρω ότι αυτή τη στιγμή πονάω, όχι μόνο για τα μέρη τα δικά μου που κάηκαν -εννοώ το Λουτράκι και τις γύρω περιοχές-, αλλά και αυτό που έγινε στη Ρόδο δεν το χωράει ο νους μου. Δεν αφήσαμε τίποτα όρθιο και σκέφτομαι ότι, όταν εγώ ήμουν παιδί, δεν γίνονταν αυτά τα πράγματα, δεν θυμάμαι τέτοιες φωτιές. Με όλο αυτό με πιάνει θλίψη, γιατί αν η εξέλιξη είναι ο θάνατός μας, δεν θέλω αυτή την εξέλιξη. Κοκορευόμαστε ότι έχουμε τεχνολογία; Ποια τεχνολογία; Ότι δεν αφήσαμε τίποτα όρθιο; Αν θέλουμε να είμαστε αισιόδοξοι, πρέπει να συνετιστούμε, να αλλάξουμε πολλά στη ζωή μας και να σεβαστούμε πάνω από όλα τη φύση, γιατί χωρίς αυτή δεν θα υπάρξουμε. Έτσι, θέλω να πω «καλό καλοκαίρι» και να ευχηθώ με την καρδιά μου να μην έρθει κάτι άλλο, χειρότερο.
Πηγή: Secret