Βίβιαν Κοντομάρη: Η δουλειά ως αεροσυνοδός στα 18, τα χρόνια της δραματικής σχολής & η ψυχοθεραπεία

Η αγαπημένη ηθοποιός σε συνέντευξή της μιλάει για την εποχή που ακόμα κυνηγούσε το όνειρό της για την υποκριτική αλλά και για όλα όσα τη δίδαξε η ψυχοθεραπεία που έκανε και συνεχίζει...

Θα μας «συστήσετε» τη Σοφία, τη συναισθηματική ηρωίδα που υποδύεστε στη σειρά «Ο πρώτος από εμάς». Τι έχετε αγαπήσει σε αυτόν το ρόλο;

Η Σοφία είναι μια κανονική γυναίκα, που σκέφτεται και πράττει με γνώμονα το συναίσθημα και συνήθως αναλαμβάνει περισσότερες ευθύνες απ’ όσες της αναλογούν. Είναι μορφωμένη, με πολλά προσόντα, όμως η ίδια έχει καταπιέσει τον εαυτό της. Είναι παντρεμένη με τον Κοσμά, αλλά ο γάμος τους είναι συμβατικός, καθώς εκείνος ουσιαστικά αδιαφορεί για τις ανάγκες της. Αν και δεν οδηγεί, πηγαίνει το παιδί της στο σχολείο με το λεωφορείο. Επίσης δεν εργάζεται, οπότε δεν είναι οικονομικά ανεξάρτητη και αναγκάζεται να ζητά χρήματα από τον άντρα της για τις ανάγκες του σπιτιού. Από μόνη της η κίνηση αυτή είναι λίγο υποτιμητική και ταπεινωτική. Είναι μια γυναίκα που αγαπά την οικογένειά της. Από την άλλη, ο άντρας της, έπειτα από ορισμένα χρόνια γάμου, δεν ενδιαφέρετάι για το τι νιώθει εκείνη, πώς είναι μέσα της. Ουσιαστικά δεν την κοιτά κανένας, με αποτέλεσμα να βαλτώνει. Η ασθένεια του φίλου της, του Άλκη, την ενεργοποιεί. Εκείνος, όταν έρχεται αντιμέτωπος με το σοβαρό πρόβλημα που απειλεί την υγεία του, ζητά από την παρέα να έρθουν πιο κοντά στον εαυτό τους και στα όνειρά τους και να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους. Ξαφνικά μέσω αυτού του θλιβερού γεγονότος, αυτοί οι άνθρωποι ξαναγεννιούνται.

Κάνατε ποτέ κάτι αντίστοιχο στη δική σας ζωή;

Δεν ξέρω αν το έχω κάνει έτσι, με αυτή την επαναστατικότητα που θα το κάνει η Σοφία και η υπόλοιπη παρέα.

Το γεγονός όμως ότι δουλέψατε επί ένα χρόνο ως αεροσυνοδός σε ηλικία μόλις 17,5 ετών δεν είναι ως ένα βαθμό επαναστατικό;

Ήταν κάτι που ήρθε απλά. Είχα δύο διπλώματα ξένων γλωσσών, μου άρεσε ως επάγγελμα και η μητέρα μου συμφωνούσε με αυτή μου την απόφαση. Το θέμα είναι ότι θα μπορούσα να συνεχίσω να δουλεύω ως αεροσυνοδός, αλλά σταμάτησα. Ίσως αυτή ήταν η επανάστασή μου. Όταν τελείωσα το σχολείο, έδωσα κατευθείαν εξετάσεις στο Εθνικό, πέρασα τις πρώτες, αλλά με έκοψαν στις δεύτερες. Μου άρεσε πολύ όμως το θέατρο. Όταν συνειδητοποίησα ότι αυτό είναι ένα πολύ σοβαρό «παιχνίδι» και θέλει υπεύθυνη αντιμετώπιση, προετοιμάστηκα κατάλληλα και τα κατάφερα, εκπληρώνοντας έτσι ένα όνειρό μου.

Τι θυμάστε από τα χρόνια της σχολής;

Ήταν τα καλύτερα χρόνια της ζωής μου. Με εξαίρεση οτιδήποτε έχει να κάνει με το παιδί μου -γιατί όταν γίνεσαι γονιός, όλα τα άλλα έρχονται δεύτερα και με διαφορά-, ήταν τα τρία πιο ευτυχισμένα χρόνια της ζωής μου. Λέμε ότι στη ζωή μας είμαστε ελεύθεροι, αλλά εγώ δεν το πιστεύω αυτό. Είναι έτσι φτιαγμένος ο κόσμος μας, που όλοι μας είμαστε φορτωμένοι με άγχος. Έχουμε τόσες ευθύνες και οι ρυθμοί είναι καταιγιστικοί, που δεν μας αφήνουν να «βρεθούμε» με τον εαυτό μας. Στα φοιτητικά χρόνια όμως ήμουν εγώ και ο εαυτός μου. Δεν είχα άλλη υποχρέωση, ήμουν απόλυτα αφοσιωμένη και δοσμένη στην τέχνη και στα όνειρά μου.

Έχετε κάνει ποτέ ψυχοθεραπεία, κι αν ναι, τι σας έμαθε για τον εαυτό σας;

Μέσω της ψυχοθεραπείας είδα την πραγματικότητά μου. Πολλές φορές αμφισβητούμε τις δυνατότητές μας και δεν αποδεχόμαστε ελαττώματά μας.

Πηγή: 7 ΜΕΡΕΣ TV