Εξομολογητικός ο Στάθης Αγγελόπουλος: «Βιώνω ρατσισμό από τη μέρα που γεννήθηκα»

Ποια ήταν τα τελευταία λόγια που σας είπε ο πατέρας σας, πριν κλείσει τα μάτια του;

Ο πατέρας μου πέθανε σε νοσοκομείο του Λονδίνου μία εβδομάδα προτού συμπληρώσει τα 50 του χρόνια, εξαιτίας επιπλοκών από εγχείρηση καρδιάς, στην οποία είχε υποβληθεί. Έφυγε νωρίς και δεν πρόλαβε να χαρεί τα παιδιά του, να τα δει να παντρεύονται. Δεν πρόλαβε να χαρεί τα εγγόνια του. Όμως όλοι μας τον έχουμε τιμήσει και έχουμε δώσει στα παιδιά μας το όνομά του. Υπεβλήθη σε τριπλό bypass και πάνω που πιστεύαμε ότι η καρδιά του ήταν πολύ δυνατή και θα συνέλθει, τελικά έπαθε μια φλεγμονή, εσωτερική αιμορραγία και έφυγε, τον χάσαμε. Τα τελευταία λόγια που μου είπε πριν μπει στο χειρουργείο ήταν: «Να προσέχεις τ’ αδέρφια σου παιδί μου». «Τι είναι αυτά που μου λες; Αύριο θα είμαστε εδώ και θα τα λέμε πάλι…» του απάντησα. Τον αγκάλιασα, τον φίλησα και μπήκε στο χειρουργείο. Τελικά δεν ξαναμιλήσαμε ποτέ από τότε.

Έχετε βιώσει ποτέ ρατσισμό εξαιτίας της καταγωγής σας;

Βιώνω ρατσισμό από τη μέρα που γεννήθηκα, σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μου. Ωστόσο, ποτέ δεν ενοχλήθηκα από ανθρώπους που δεν γνωρίζω. Αντιθέτως ενοχλήθηκα από τους ανθρώπους που είχα επιλέξει να είναι δίπλα μου και σκοπίμως κατέκριναν την καταγωγή μου.

Γιατί και με τις δύο μητέρες των παιδιών σας, οδηγηθήκατε στα δικαστήρια;

Ήταν καθαρά για να υπάρχει μια συνεννόηση για τα παιδιά, εφόσον δεν υπήρχε η διάθεση να τα βρούμε εξωδικαστικά. Έχει περάσει καιρός τώρα μετά από όλα αυτά και διαπιστώνω ότι αν δώσεις λίγο χρόνο, βλέπεις τι δεν πήγε καλά και τι θα μπορούσες να κάνεις καλυτέρα, μόλις τα αναγνώρισα άρχισα να βλέπω τη ζωή με άλλα μάτια και να αγαπώ τις συντρόφους μου γι’ αυτό που είναι και όχι γι’ αυτό που θέλω εγώ να είναι, έχει μεγάλη διαφορά. Γι’ αυτόν τον λόγο σήμερα έχουν μπει όλα σε μια σειρά και έχουν πάρει τον σωστό δρόμο.

Πόσο σας έχουν στοιχίσει οι δύο χωρισμοί σας;

Ένας χωρισμός πάντα είναι επώδυνος, φανταστείτε δύο… Ωστόσο, δεν θέλω να σταθώ στις άσχημες στιγμές, αυτές έχουν παρέλθει και στο τέλος ο καθένας έχει κάνει την αυτοκριτική του. Θεωρώ πως παρόλες τις αντιξοότητες είμαι τυχερός που έχω δυο υπέροχα παιδιά τον Μανώλη και την Ευθυμία-Άννα να με αποκαλούν «μπαμπά». Αυτό που με πείραξε πολύ ήταν όταν η μαμά του Μανώλη μου, μέσα στην αγωγή του διαζυγίου που είχε κάνει, τόνιζε την τσιγγάνικη καταγωγή μου. Τόσο καιρό που ήμασταν μαζί περνούσαμε καλά, αλλά όταν χωρίσαμε ξαφνικά έγινα ο «γύφτος»; Αυτό είμαι είχε στεναχωρήσει πάρα πολύ όπως καταλαβαίνεις.

Πηγή Λοιπόν