Αλέξανδρος Πέρρος στο gossip-tv: «Η Παραλία περνάει μηνύματα που η κοινωνία έχει αδιανόητη ανάγκη »
Άνετα θα μπορούσε κανείς να περάσει μαζί του ώρες στην παραλία, στην συγκεκριμένη Παραλία στα Μάταλα εκεί οπού ξετυλίγεται αργά και ανατρεπτικά ο ήρωάς του!
Έχει πολλά να σου πει και άλλα τόσα να σου αναλύσει. Όποιον ήρωα κι αν κλήθηκε να υποδυθεί ο Αλέξανδρος Πέρρος, το έκανε με τιμή στην Τέχνη του. Διαβασμένος, με καθαρή ματιά, άνεση στο λόγο και πολύ «μέσα» στη ιστορία εκείνη που φέτος τον φέρνει κάθε βράδυ στην τηλεόρασή μας.
Ο Αλέξανδρος διαθέτει τόσο βάθος στη σκέψη που του έχει χαρίσει την πραγματική επαφή με την Τέχνη.
Φέτος τον απολαμβάνουμε μέσα από τον Μαρκ Μπένσον στην Παραλία της ΕΡΤ και για χάρη του άλλαξε ακόμη και την εμφάνισή του. Ο ηθοποιός μιλά στο gossip-tv για την σειρά και τις αξιόλογες συνθήκες κάτω από τις οποίες γυρίζεται, για τον ρόλο του, δίνοντας μας ένα μεγάλο spoiler ενώ δηλώνει πως η Παραλία ήρθε σε μια εποχή που ο κόσμος έχει ανάγκη να βγει από τα σκοτάδια του.
Πώς νιώθεις που είσαι μέρος αυτή της νέας παραγωγής στην ΕΡΤ;
«Μέσα σε αυτό το άνοιγμα που έχει κάνει η ΕΡΤ με τις σειρές και με τη δραματουργία έχει καταφέρει σε μικρό χρονικό διάστημα να ανθίσει σε αυτό το κομμάτι και πάνω σε αυτό το «άνθισμα» έρχεται και η Παραλία η οποία ταιριάζει άψογα με την εποχή του 1969. Έχει ενδιαφέρον για μένα το γεγονός ότι σου δίνεται η ευκαιρία να κάνεις μια δουλειά την οποία αγαπάς σε ιδανικές συνθήκες. Και οι συνθήκες στη δουλειά μας είναι αυτές που την κάνουν εύκολη ή δύσκολη, καλή ή κακή. Η συγκεκριμένη -λόγω και των ανθρώπων ειδικά των τεχνικών- είναι ακραία υγιής συνεργασία. Είναι πολύ σημαντικό αυτό για μένα»
Σημαντικό για μένα είναι και το γεγονός ότι είναι γυρισμένη στον τόπο που χρονολογείται η σειρά, μια περίοδος με πολλά κοινωνικοπολιτικά ζητήματα και φυσικά σε πρώτο φόντο το κίνημα των χίπηδων
«Αν μου επιτρέπεται, αυτό που ανέφερες, προσωπική εντύπωση εκφράζω, θα μου άρεσε να θίγαμε περισσότερα πράγματα. Μας ενδιαφέρει όμως πιο πολύ το τι συμβαίνει στους ήρωες με τα πάθη τους και τα λάθη τους παρά η «ρεαλιστική» συνθήκη της εποχής εκείνης. Θα ήταν σίγουρα ωραίο να δεις και κάποια πράγματα για την εποχή εκείνη»
Είναι θεωρώ αυτός κι ένας λόγος που είπες το «ναι» σε αυτή τη σειρά;
«Πιστεύω πολύ στο κίνημα του χιπισμού και της φιλοσοφίας που έχει. Κι εγώ δηλαδή στη ζωή μου ένας μέρος του το έχω ασπαστεί. Από εκεί και πέρα αν αγαπάς, αυτό θα γυρίσει σε σένα. Η Παραλία δίνει κάτι που θεωρητικά θα της επιστραφεί, αν όχι και πάλι δεν είναι κακό. Ήδη αυτά που έχουμε ζήσει εμείς είναι πολύ σπουδαίες στιγμές ακόμη κι αν είναι μικρές. Οι συγκεκριμένες συνθήκες είναι πάρα πολύ όμορφες, πάρα πολύ μαγικές κι αν κάποιος είναι έξυπνος και τις εκμεταλλευτεί θα του πάει πολύ καλά»
Δυσκολίες έχεις αντιμετωπίσει στα γυρίσματα;
«Όχι. Δεν έχει υπάρξει αυτό από την άποψη ότι πια υπάρχει μια εμπειρία – πέρα από τα 16 χρόνια στο θέατρο- στην τηλεόραση που μπορώ να αντλώ από εμένα την ικανότητά μου και να μπορώ να δίνω τα μέγιστα, να προσφέρω στον σκηνοθέτη μου το καλύτερό μου. Τουλάχιστον μέχρι στιγμής ακόμη και τα πιο απαιτητικά έχω την αίσθηση και την ικανότητα να τα καταφέρνω. Λειτουργούν ωραία τα πράγματα»
Πες μου δυο λόγια για τον ήρωά σου, Μαρκ Μπένσον. Θα μας εκπλήξει στο μέλλον;
«Ο Μαρκ είναι Καναδός, ο οποίος αποφάσισε να πάει στα Μάταλα για να δει τι είναι το κοινόβιο, να δει την παραλία και τι συμβαίνει εκεί. Ερωτεύτηκε την κατάσταση και επειδή ήταν και κολυμβητής είναι αυτός που προμηθεύει με ψάρια το κοινόβιο. Σαν χαρακτήρας είναι «ελαφρύς», τον ενδιαφέρει η καλοπέραση και το «τώρα» του 1969 εννοώ. Ζει τη ζωή του και αργότερα θα τον δούμε να κάνει μια κατάχρηση αυτής της ζωής και αυτής της ευτυχίας και αυτό θα τον οδηγήσει στο να γίνει αντιπαθητικός και έτσι… συμβαίνουν διάφορα»
Ένα ακόμη σημείο που αξίζει να αναφερθεί είναι πως τελικά οι παθογένειες της κοινωνίας δεν έχουν… έτη.
«Μα ναι, δεν έχουμε εξελιχθεί καθόλου ως είδος. Ίσα ίσα πηγαίνουμε όλο και πιο πίσω. Αν πούμε πως είναι ένας αέναος κύκλος είμαστε στη στιγμή του κύκλου που πηγαίνουμε πάλι στο παρελθόν. Πηγαίνουμε δηλαδή πάλι στην άλλη πλευρά, την οποία μετά κόπων και βασάνων επί χρόνια προσπαθούσαμε να απεγκλωβιστούμε από αυτή. Αλλά η συντηρητική κοινωνία της Ελλάδας του τότε είναι εξίσου η συντηρητική κοινωνία του τώρα. Φτάσαμε στο 2023 και υπάρχει ο ίδιος συντηρητισμός»