Ταμίλα Κουλίεβα: «Στην αρχή δεν ήμουν έτοιμη να αντιμετωπίσω όλη αυτή τη δημοσιότητα»
Η Ταμίλα Κουλίεβα σε συνέντευξή της μίλησε για το ξεκίνημά της στην τηλεόραση αλλά και για τον τρόπο που ο κόσμος την υποδέχτηκε και την έκανε να νιώσει οικεία, παρ' όλο που στην αρχή η δημοσιότητα ήταν κάτι που δεν είχε προετοιμαστεί να αποδεχτεί...
Αναφερόμενη στην πρώτη τηλεοπτική της δουλειά, τη σειρά «Η ζωή που δεν έζησα» η αγαπημένη ηθοποιός θυμάται ένα περιστατικό που προκαλεί γέλιο ενώ στη συνέχεια παραδέχεται ότι αρχικά δυσκολεύτηκε με τη δημοσιότητα που πήρε, όμως πλέον νιώθει πολύ καλά που ο κόσμος την αναγνωρίζει και μιλάει μαζί της.
Η πρώτη σας τηλεοπτική δουλειά ήταν το «Η ζωή που δεν έζησα», που έγινε χαμός. Τι θυμάστε από τη σειρά και εκείνη την εποχή;
Η αλήθεια είναι ότι ήμουν πολύ τυχερή που η πρώτη μου τηλεοπτική δουλειά ουσιαστικά ήταν «Η ζωή που δεν έζησα». Είχαμε πολυτέλεια χρόνου. Ξεκίνησα να κάνω τηλεόραση με πολύ διαφορετικές προδιαγραφές. Κάναμε πρόβες, είχαμε σχεδόν όλα τα σενάρια γραμμένα. Ξέραμε τι μας ξημερώνει. Κάναμε πρόβες κανονικά. Οπότε όταν βρεθήκαμε στον χώρο των γυρισμάτων, ήτανε πλέον δουλεμένα και το κείμενο και οι σχέσεις. Υπήρχε μια προετοιμασία πολύ πιο ουσιαστική. Νόμιζα ότι θα είναι έτσι και στις επόμενες δουλειές. Θυμάμαι κάτι αστείο. Οι τηλεοπτικές δουλειές έχουν μια διαφορετική διάρκεια. Δεν είναι ούτε ταινία ούτε η παράσταση. Οπότε κάποιες σκηνές είναι διεκπεραιωτικές. Ξυπνάει ο ήρωας και λέει: «Να σου φτιάξω έναν καφέ;». Εγώ έψαχνα τι υπάρχει από πίσω. Τι εννοεί; Γιατί έτσι είχα μάθει. Και θυμάμαι ότι το συζητήσαμε με την κυρία Παπαοικονόμου κάποια στιγμή και μου λέει: «Δεν εννοεί τίποτα, δεν υπάρχει τίποτε από πίσω. Λέει απλά αν θες καφέ, τίποτε άλλο» (γέλια). Αυτή ήταν η δυσκολία μου.
Αυτή η απότομη δημοσιότητα σας ζόρισε;
Στην αρχή με ζόρισε, είναι αλήθεια. Βρέθηκα τελείως ανέτοιμη να το αντιμετωπίσω όλο αυτό. Ήτανε πολύ μεγάλη αλλαγή. Με ζόρισε στην καθημερινότητά μου. Δεν ήμουν έτοιμη να αντιμετωπίσω όλη αυτή τη δημοσιότητα. Αλλά ο κόσμος ήτανε πολύ ζεστός και ανοιχτός και μου μιλούσε, αλίμονο. Εξέφραζε τη γνώμη του, την άποψή του και είχε την ανάγκη να επικοινωνήσει μαζί μου. Τώρα δεν μου είναι δύσκολο, μου είναι και ευχάριστο μπορώ να σας πω. Είναι ένας τρόπος επικοινωνίας.
Πηγή: Η Αυγή