Ανδρίτσου: Η πενταετή απουσία, το απίθανο αγχολυτικό της & η απάντηση όταν της είπαν ότι πάχυνε
Σε μια από τις σπάνιες της τηλεοπτικές της εμφανίσεις η Βασιλική Ανδρίτσου το πρωί της Δευτέρας (13-11) φιλοξενήθηκε στην εκπομπή Πρωίαν σε είδον και μίλησε για όλα.
Η αξιόλογη ηθοποιός αναφέρθηκε στην οικογένειά της, αποκάλυψε τον λόγο που για πέντε έτη έλειπε από τηλεόραση και θέατρο ενώ μίλησε για τις σπουδές της στη θεολογία και το τέλειο αγχολυτικό της.
Είχα πέντε χρόνια να παίξω στο θέατρο, από την γέννηση της κόρης μου, τώρα παίζω σε πρωινή παιδική παράσταση. Όλα πάνε προς τα εκεί πλέον, παιδικά. Η πρωινή παράσταση με βόλευε λόγω ωραρίου και αυτό με βοηθούσε να μπορώ να πάρω το παιδί μου από το σχολείο και να περάσουμε κάποιες ώρες μαζί, έπειτα άλλαξα γνώμη».
«Όταν έχω κάτι που με ανησυχεί, λέω “τι να κάνω τώρα εκεί;”, περνάω και βλέπω μια ταμπέλα να λέει “γέλα πλατιά!”‘ και λέω θα το κάνω. Πιάνει, είναι θέμα ψυχολογίας, δεν είναι η ταμπέλα», είπε
«Όταν αποφάσισα να αφήσω τη σχολή της θεολογίας και να πάω σε δραματική σχολή ήταν πολύ περήφανος γιατί είχε μεγάλη εκτίμηση για το επάγγελμα και τον καλλιτεχνικό χώρο. Από μικρή βλέπαμε μαζί ταινίες, θέατρο. Οι γονείς μου έρχονται σε όλες τις παραστάσεις και είναι πολύ περήφανοι», αποκάλυψε ενώ για τη σχέση της με την θρησκεία και το πεπρωμένο, εξήγησε:
«Πιστεύω στο πεπρωμένο, στο θαύμα, στον άγιο Βασίλειο. Τα θαύματα συμβαίνουν συνέχεια γύρω μας, το έχω ζήσει άλλωστε, αρκεί να έχεις τα μάτια σου ανοιχτά να αντιληφθείς ότι δεν είναι σύμπτωση. Πιστεύω στον Θεό και το κάθε μικρό που συμβαίνει στη ζωή αν το πάρεις σαν θαύμα, σου δίνουν μια ανάσα»
«Δεν δίνω σημασία και δεν κάνω κάτι extreme για να κάτσει κάποιος να με σχολιάσει ως προς την εμφάνιση, αλλά μπορεί να με έχει σχολιάσει για άλλα πράγματα. Δεν δίνω σημασία και δεν με ενδιαφέρει τι λένε οι άλλοι, έχει πάψει. Δεν με ενδιέφερε ποτέ, αλλά όσο περνάνε τα χρόνια τελειώνει περισσότερο αυτό το πράγμα. Μπορεί αν έχω απαντήσει μία φορά που μου έλεγε ένας για τα κιλά ότι πάχυνες, πρέπει να αδυνατίσεις και του έγραψα: "όχι δεν πρέπει, εγώ είμαι μία χαρά, μήπως θες εσύ;" Να κοιτάει ο καθένας την καμπούρα του. Χωράμε όλοι σε αυτόν τον πλανήτη. Δεν χωράνε μόνο οι αδύνατοι αλλά κι οι τσουπωτοί»»