Θανάσης Βισκαδουράκης: «Έχω φάει πολύ ξύλο και σωματικά και πνευματικά αλλά και κοινωνικά»

Ο ερχομός του γιου σας πώς άλλαξε τη ζωή σας;

Ο γιος μου με ομόρφυνε, με καλυτέρεψε, με αναπτέρωσε, με ψήλωσε (γέλια). Ο γιος μου είναι ο πρώτος άνθρωπος που με έκανε να κλάψω. Γονάτισα στη βάφτιση του κυριολεκτικά και μπροστά σε εκείνον και τον παππού του έκλαιγα επί μιάμιση ώρα. Ο γιος μου μαλάκωσε την ψυχή μου και τώρα που κλείνει τα επτά, μπορώ να πω πως γιορτάζω επτά χρόνια ευτυχίας. Ή μάλλον οκτώ, γιατί ήταν και έναν χρόνο στην κοιλιά της μαμάς. Ο γιος μου μου έδωσε φτερά αετού, παρότι έχω αυτό το μικροκαμωμένο κορμί (γέλια).

Έχετε σκεφτεί καθόλου τη στιγμή που θα του μιλήσετε ανοιχτά για τις δυσκολίες που έχετε βιώσει;

Ναι, του τα έχω περάσει σαν ένα παραμύθι ωραίο. Ξέρει ποιος είναι ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδας Κ.Κ. Ιερώνυμος, γιατί έχει το όνομά του, μιας που για μένα είναι ο μπαμπάς μου, ο πνευματικός μου πατέρας. Παρά τα δύσκολα χρόνια που πέρασα, αγαπώ πολύ το παρελθόν μου και ο ερχομός του γιου μου, με έχει κάνει να το αγαπήσω ακόμα περισσότερο. Κάποια στιγμή θέλω να δείξω στον γιο μου το πατρικό μου σπίτι στα Πατήσια, να του πω ότι σ’ αυτό το σπίτι των 40 τ.μ, γεννήθηκαν πέντε παιδιά από δυο γονείς κωφούς και ήταν πολύ ευτυχισμένα. Όταν όμως έφυγε η μαμά μου το 1973 εκεί άλλαξαν όλα και από άσπρα έγιναν μαύρα.

Παρότι φάγατε ξύλο, λέτε πως αγαπάτε το παρελθόν σας;

Σίγουρα έχω φάει πολύ ξύλο και σωματικά και πνευματικά και κοινωνικά. Αλλά όταν κοιτάς ψηλά και έχεις τον Θεό μέσα σου, δεν έχεις να φοβηθείς τίποτα. Του μιλάω και μου μιλάει. Κάθε μέρα Του λέω: «Θεέ μου μη με αφήνεις, φύλαξόν μεν υπό τη σκέπη Σου».

Ο γιος σας, σας ζητάει αδερφάκι;

Ναι, ζητάει. Το έχουμε συζητήσει. Του λέω: «Ιερώνυμε, είναι και θέλημα Θεού, δεν είναι μόνο ανθρώπου».

Πηγή Λοιπόν