Άρια Καλύβα: Το πτυχίο Ιταλικής φιλολογίας, οι σπουδές υποκριτικής και το σπίτι στον Λυκαβηττό

Σε πρώτο ενικό συστήνεται και αποκαλύπτει άγνωστες πτυχές της ζωής της.

«Αποφάσισα να γίνω ηθοποιός ολοκληρώνοντας το λύκειο. Είχα τη θέληση, όμως δεν υπολόγισα στο αντικειμενικό γεγονός ότι... δεν υπήρχε ταλέντο! Παρακολούθησα μαθήματα σε δραματική σχολή, και το φθινόπωρο του 1996, ως Βιόλα της «12ης νύχτας» του Σαίξπηρ, έδωσα εξετάσεις στο Εθνικό Θέατρο, όπου φυσικά απέτυχα παταγωδώς. Η ορμή της μετεφηβικής νεότητας με οδήγησε απτόητη σε δεύτερη απόπειρα, αυτή τη φορά στις εξετάσεις' του υπουργείου Πολιτισμού για έγκριση εγγραφής σε ιδιωτική δραματική σχολή, με την ίδια επιλογή της «12ης νύχτας» και το τραγούδι «Σαντορίνη» από τον «Κύκλο Σεφέρη», σε μελοποίηση Ηλία Ανδριόπουλου. Με εξαίρεση τη φωνή, το υποκριτικό αποτέλεσμα ήταν το ίδιο, ενδεχομένως και χειρότερο. Δικαιολογώ απόλυτα το «ψαλίδι»

«Ακολουθήσαν τα χρόνια του Λυκαβηττού. Η περίοδος των σπουδών μου στο αντικείμενο της δημοσιογραφίας με βρίσκουν σε ένα μικρό διαμέρισμα της οδού Δαφνομήλης στον Λυκαβηττό, με τον αγαπημένο μου φίλο Ηλία. Ήταν τότε που συνειδητοποίησα ότι αυτός ήταν ο προορισμός μου. Αυτό ήθελα να κάνω, εκεί να αφιερωθώ. Κατηφορίζαμε την Αραχώβης, περιπλανιόμασταν στα ατμοσφαιρικά στενά των Εξαρχείων και βρίσκαμε καταφύγιο στα μικρά καφέ της πλατείας και στα μαγαζιά. «Φλοράλ» για ζεστό νες, «Διπλό» για κλασικό φραπέ, «Studio» για επιτραπέζια, «Φοιτητικό» για κουβέντα και βαρύ ελληνικό, «Underground», όπου μετρούσαμε τα άδεια μπουκάλια mules, «Σταυρός του Νότου» και «Αρχιτεκτονική», «Πράσινη Τέντα» στον Λυκαβηττό, με παγωμένες μπίρες και θέα τα μαγικά φώτα της πόλης και τον κόκκινο κονδυλοφόρο ακοντιστή της «Ελευθεροτυπίας».

«Είμαι πτυχιούχος ιταλικής φιλολογίας του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Αφορμή για να ξεκινήσω τις σπουδές μου στάθηκε ένα ταξίδι στη Φλωρεντία και η φυσική ανάγκη να κατανοώ τους στίχους των κλασικών μουσικών κομματιών»

Πηγή Τηλέραμα