Βρεττός: «Η Αναστασία με έβλεπε παλιά και δεν με άντεχε, της ήμουν αντιπαθής»

Ο λόγος για τον Ηλία Βρεττό και την σύζυγό του, Αναστασία. Οι δυο τους σε πρόσφατη κοινή τους συνέντευξη μιλούν για τη γνωριμία τους αλλά και πώς έγινε η πρόταση γάμου.

Η.Β.: Θα δώσω τη σύντομη εκδοχή γιατί είναι πραγματικά μεγάλη ιστορία. Τη γνώριζα τέσσερα χρόνια, δούλευε σε ένα μαγαζί στο οποίο πήγαινα για καφέ και φαγητό γιατί ήταν φίλος μου ο υπεύθυνος. Είχα προσέξει πόσο όμορφη είναι, αλλά ήταν σε σχέση. Τον τέταρτο χρόνο, έχοντας μόλις βγει ζωντανός από το ατύχημα που είχα και το οποίο με είχε ταρακουνήσει συθέμελα, θεώρησα πως ο Θεός μού έκανε ένα πολύ μεγάλο δώρο που με άφησε να ζήσω εκείνη την ημέρα. Όλες οι πιθανότητες ήταν εναντίον μου. Αποφάσισα να εκμεταλλευτώ αυτήν τη δεύτερη ευκαιρία ώστε να γίνω καλύτερος ως άνθρωπος, ως σύντροφος, ως σύζυγος -γιατί έφερε και την Αναστασία στη ζωή μου όλη αυτή η εμπειρία- και ως τραγουδιστής. Έχοντας πάρει λοιπόν την απόφαση να μη σκορπίζομαι πια και έχοντας μείνει μόνος για να βρω τον εαυτό μου και τα θέλω μου, πιστεύω πως έδωσα την ευκαιρία στον Θεό και στο σύμπαν να φέρουν στη ζωή μου το σωστό άνθρωπο. Όταν δεν σπαταλιέσαι ερωτικά, μπορείς να καταλάβεις τι είδους άνθρωπο συναντάς. Αντίστοιχα και μια γυναίκα, όταν σε βλέπει από εδώ και από εκεί, θα σχηματίσει αρνητική εντύπωση. Η Αναστασία με έβλεπε παλιά και δεν με άντεχε, της ήμουν αντιπαθής. Την τέταρτη χρονιά, λοιπόν, αποφάσισα να τη διεκδικήσω. Πρέπει να ταιριάζει και το timing δύο ανθρώπων για να είναι μαζί. Καταφέραμε να έρθουμε κοντά και, στους πρώτους δυόμισι μήνες της σχέσης μας, της έκανα πρόταση γάμου. Έκανα πολύ γρήγορα βήματα, η οικογένεια και οι φίλοι μου είχα θορυβηθεί, αλλά εγώ έβλεπα πολύ καθαρά. Ήμουν σε θέση λόγω εμπειριών αλλά και λόγω momentum να καταλάβω από νωρίς ότι είναι η γυναίκα της ζωής μου. Της είπα: «Είναι αναμενόμενο ότι κάποια στιγμή στο μέλλον θα παντρευτούμε, αλλά θέλω να ξέρεις ότι γνώριζα από την αρχή πως είσαι η γυναίκα τής ζωής μου».

Α.Δ.: Έκανε την πρόταση γάμου στα γενέθλιά μου. Δεν το περίμενα. Μου έφερε μια τούρτα πάνω στην οποία ήταν γραμμένo «Will you?». Σκέφτηκα «ή δεν ξέρω αγγλικά ή κάτι θέλει να πει». Στράφηκα να τον κοιτάξω και τον είδα στα γόνατα με το δαχτυλίδι. Το μόνο που έκανα ήταν να κλάψω και να πέσω πάνω του. Ήταν τόσο έντονο όλο... Έπειτα από λίγες ημέρες έφυγα γιατί εκείνη την εποχή δούλευα σεζόν στη Μύκονο

Πηγή Hello