O Γιώργος Αλκαίος στο gossip-tv : «Υπάρχει μνήμη ακόμα... Αυτή θα μας σώσει όλους»
Η σχέση μου με τον Γιώργο Αλκαίο μετράει πολλά, πολλά χρόνια. Ήταν ένας από τους καλλιτέχνες που γνώρισα στα πρώτα μου βήματα και από την πρώτη κιόλας στιγμή γνωριμίας μας, «αγαπηθήκαμε».
Η στιγμή της συνεργασίας μας δεν άργησε να έρθει. Μία συνεργασία που γέννησε μία μεγάλη και δυνατή φιλία που κρατάει μέχρι σήμερα, μία σχέση γεμάτη αγάπη. Τον θαυμάζω, όχι μόνο για το ταλέντο του αλλά και για τη στάση ζωής του. Δίπλα στον Γιώργο έμαθα πολλά. Έμαθα να βλέπω τον καλλιτεχνικό χώρο από μία άλλη οπτική πλευρά.
Περάσαμε ατελείωτες ώρες σε στούντιο, σε πρόβες, γελάσαμε και γελάμε πολύ, ξημεροβραδιαζόμασταν σε ατελείωτες συζητήσεις με τους φίλους μας (ακόμη το κάνουμε), ήμουν μάρτυρας σε μελωδίες ή στίχους την ώρα που οδηγούσε, κλάψαμε, συγκινηθήκαμε και ζήσαμε στιγμές μοναδικές (και θα ζήσουμε άλλες τόσες σίγουρα). Ο Γιώργος ξέρει τα περισσότερα μυστικά μου και εγώ τα δικά του. Αυτό ήταν που έκανε ακόμη πιο δύσκολη τη στιγμή αυτή της συνέντευξής μας. Τί να τον ρωτήσω αλήθεια;
Σκεφτόμουνα μέρες πριν τον συναντήσω. Το ίδιο αναρωτιόταν και εκείνος κάθε φορά που μιλάγαμε και τα γέλια μας και τα πειράγματα δεν σταμάταγανε. Όταν βρεθήκαμε στην Αυτοκίνηση, λίγο πριν την πρεμιέρα του με την Έλντα Πανοπούλου, κρύψαμε κάπου το τηλέφωνο που κατέγραφε τη συνομιλία μας και απλά αρχίσαμε να μιλάμε, όπως κάνουμε κάθε φορά που συναντιόμαστε, γιατί μόνο έτσι θα μπορούσε να βγει αυτή η συζήτηση.
- Γιατί με την Έλντα;
Με την Έλντα είναι καρμική η σχέση μας, από το 2004. Εγώ την Έλντα την ξέρω από εκεί που δεν με θυμάται εκείνη. Ήμουν 15 χρονών και είχα πάει στο θέατρο στην Λ. Αλεξάνδρας να την δω και την πέτυχα έξω από το θέατρο την ώρα που έφευγε και της ζήτησα αυτόγραφο. Αλλά ήταν μικρή και αυτή. Δεν το θυμάται. Της το έχω αναφέρει. Από τότε γούσταρα την Πανοπούλου. Μετά γνωριστήκαμε μέσω τηλεόρασης που είχε την εκπομπή. Αγαπηθήκαμε πάρα πολύ γιατί είχαμε την ίδια συναίσθηση για τα πράγματα. Το 2004 δεν έκατσε για διάφορους λόγους να συνεργαστούμε και μετά χαθήκαμε. Μετά μου είπε ‘’έλα στον Ακάδημο να κάνεις την μουσική για το έργο που ανεβάζω’’ και κάναμε ωραία πράγματα και εκεί. Μου λέει κάποια στιγμή φέτος: ‘’Πάμε Αυτοκίνηση;’’ Και είπα αμέσως πάμε.
- Ξέρω όλα αυτά τα χρόνια ότι έχεις δεχτεί πάρα πολλές προτάσεις και τις έχεις απορρίψει όλες. Γιατί είπες ναι σε αυτό το μουσικοθεατρικό πάντρεμα;
Γιατί δεν έχει γίνει ξανά κάτι τέτοιο. Ο μόνος που είχε κάνει με απόλυτη επιτυχία ήταν ο Γιώργος Μαρίνος. Δεν έχει ξαναγίνει αυτό το πράγμα. Δεν είναι η φάση τύπου είμαστε στα μπουζούκια και σταματάει η πρώτη φίρμα και βγαίνει ένας ηθοποιός, παίζει ένα νούμερο με τον κόσμο ένα τέταρτο-20 λεπτά, γελάνε και φεύγει από τη σκηνή. Εδώ είμαστε και οι δύο από την αρχή του προγράμματος. Θα δει ο κόσμος πώς βγαίνουμε, τί λέμε, τι ξεφτίλα θα γίνουμε. Θα γελάσουμε, θα τραγουδήσουμε, θα περάσουμε καλά.
- Το κοινό είναι έτοιμο να δεχτεί αυτό το πάντρεμα;
Ready or not, here I come. Δεν μπορώ να περιμένω. Είμαι 52, δεν μπορώ να το κάνω στα 60 μου. Το κοινό είναι πανέτοιμο γιατί τα έχει δει όλα. Γιατί οικονομικά δεν είναι καλά τα πράγματα, οπότε για τη διασκέδασή του, θα το σκεφτεί πάρα πολύ.
- Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε τα νεότερα ονόματα να συνεργάζονται με μεγάλους καλλιτέχνες, με πολλές επιτυχίες γράφοντας στα δελτία τύπου, οι Μέλισσες για παράδειγμα υποδέχονται τη Δέσποινα Βανδή, την Καίτη Γαρμπή κλπ. Αυτό το «υποδέχονται» πώς ακούγεται στα αυτιά σου;
Δεν μου ακούγεται εύηχο για να πω και την αλήθεια. Αλλά αν θέλουν έτσι να το κάνουν, ας το κάνουν. Όταν μπαίνεις σε μία διαδικασία να μην παραδεχτείς για ποιο λόγο θα έχεις μαζί σου τον τάδε καλλιτέχνη, εκεί χαλάει όλο το πράγμα. Δηλαδή δεν είναι ότι δε θα έρθει ο κόσμος για τον τάδε και θα έρθει για τους νέους. Είναι ότι θέλουν τη βοήθεια σε κάποια πράγματα από τους πιο παλιούς.
- Το ρεπερτόριο…
Το ρεπερτόριο, φυσικά. Ρεπερτόριο πλέον έχουν λίγοι, 20 άτομα το πολύ.
- Γιατί ξαναζούμε τις επιτυχίες της δεκαετίας του ‘90 και του 2000 σε διασκευές; Δεν υπάρχουν νέα τραγούδια πια;
Γιατί το σύστημα από το 2002 και μετά τελείωσε τους αυτόνομους συνθέτες. Δηλαδή, αυτή τη στιγμή ξέρω εταιρεία που έχει στο δυναμικό της συνθέτη αποκλειστικά για την εταιρεία. Δεν είναι αυτόνομος ο συνθέτης και ό,τι βγάζει είναι στο ίδιο στυλ. Αμ, αυτό πού το πας ότι είναι στο ίδιο στυλ;
Στην εκπομπή του Γιώργου Λιάγκα ανέφερες ότι έχεις 262 επιτυχίες. Πώς γίνεται ξαφνικά το 2008 να σταματάει να παίζει ο Γιώργος από τα ραδιόφωνα;
Γιατί έφυγα από τη Sony. Έφυγα από την πολυεθνική και πήγα σε μία ελληνική εταιρεία που δεν είχε την ίδια δυναμική που είχε ένας κολοσσός.
Tώρα παίζουν ‘80s και ‘90s. Αυτά τώρα τι είναι; Μπαγιάτικα; Άρα είναι φρέσκα ακόμα
- Ο κόσμος δε γνωρίζει τι γίνεται και απλά λένε στις παρέες «χάθηκε ο Γιώργος». Γίνεται να χάνεται έτσι ένας καλλιτέχνης; Τι έχει συμβεί και πόσο το ραδιόφωνο το άλλαξε όλο αυτό;
Το ραδιόφωνο άλλαξε ρότα. Με τις playlists, με τις πληρωμένες ακροάσεις, με όλο αυτό που γίνεται, μπήκαν οι πιο σύγχρονοι συνθέτες να κοπιάρουν το προηγούμενο. Η διαφορά με τη δεκαετία του ‘90 είναι ότι δεν αντέγραφαν τους πριν από αυτούς. Τα ραδιόφωνα άλλαξαν ρότα για να πάνε στα πιο φρέσκα. Έτσι έλεγαν τότε. Ενώ τώρα παίζουν ‘80s και ‘90s. Αυτά τώρα τι είναι; Μπαγιάτικα; Άρα είναι φρέσκα ακόμα.
Διαφωνώ και με το political correct σαν λέξεις. Ποιος θα διορθώσει ποιον; Και από πού θα ξεκινήσει αυτό;
- Τα τελευταία χρόνια από το #metoo και μετά, υπάρχει ένα politically correct. Πρόσφατα έκοψε τη λέξη «χοντρή» η Πρωτοψάλτη από το τραγούδι του Σταμάτη Κραουνάκη. Νομίζεις ότι ξεφεύγει λίγο το πράγμα;
Για το συγκεκριμένο θέμα ξεφεύγει. Υπάρχουν άλλα πράγματα που είναι πολύ σοβαρά. Αλλά έχει να κάνει με το έργο. Αν προσβάλλει το έργο θα μπούμε σε άλλη κατάσταση. Αλλά διαφωνώ και με το political correct σαν λέξεις. Ποιος θα διορθώσει ποιον; Και από πού θα ξεκινήσει αυτό; Γιατί αν ξεκινήσει αυτό, πρέπει να ξεκινήσει από ψηλά, όχι από χαμηλά. Οπότε οι μεγάλοι να δείξουν την αλλαγή τους για να συνεχίσουν οι υπόλοιποι.
- Εσύ έχεις δεχθεί bullying από το χώρο;
Από το χώρο; Εντάξει, ναι, για τα κιλά μου, σε διάφορες στιγμές, όπου τους αντιμετώπιζα πάντα με χιούμορ. Δηλαδή είχε έρθει ένας επιχειρηματίας στα Αστέρια και με ήθελε για τον χειμώνα. Και μου λέει ‘’Γιωργάκη αν χάσεις 8 κιλάκια το χειμώνα θα είσαι με την τάδε σε εμένα’’. Και του απάντησα: ‘’Κύριε τέτοιε μου τρώω, δεν μπορώ’’.
- Στην Eurovision γιατί έχασες τόσα πολλά κιλά;
Για να μπορέσω στο μέλλον να έχω ένα βίντεο με τον εαυτό μου ότι προσπάθησα να το κάνω και να το πετύχω. Πλαισιωνόμουν από χορευτές που ήταν πάρα πολύ γυμνασμένοι. Δεν μπορούσε να βγει στη μέση ο χοντρούλης.
- Στη Eurovision βίωσες ηλικιακό ρατσισμό;
Εννοείται. Σου λέγανε ‘’τί θέλει παιδιά ο 40άρης;’’. Σιγά ρε παιδιά! 40 ήμουν.
Έχω το δικό μου story board και το κάνω με αυτό τον τρόπο που μπορώ να το κάνω
- Εσύ πώς υπάρχεις χωρίς stories;
Γιατί είμαι ένα στόρι μόνος μου. Η ίδια μας η ζωή είναι το στόρι. Έχω το δικό μου story board και το κάνω με αυτό τον τρόπο που μπορώ να το κάνω. Όχι σόσιαλ, πάντως, γιατί μόνο σόσιαλ δεν είμαι. Ακόμη και η λέξη σόσιαλ δεν είναι σόσιαλ.
- Τι είναι;
Αυτοαπασχολούμαστε. Αλληλοϋπάρχουμε. Ανεβάζεις, για παράδειγμα, εσύ καλημέρα με ένα κρουασάν και ένα καφέ. Δεν υπάρχει λόγος να το κάνεις αυτό το πράγμα. Δεν υπάρχει πραγματικά κανένας λόγος.
- Σε λίγες ημέρες έχεις γενέθλια. Αν σε πήγαινα πίσω στο 2010 θα ξαναγυρνούσες στην Μήλο;
Ακριβώς τα ίδια θα έκανα. Η Μήλος είναι η καλύτερη κίνηση που έχω κάνει στη ζωή μου.
- Αν σε γυρνούσα το 1992 τί θα άλλαζες μέχρι το 2010 που έφυγες για Μήλο;
Χμ… Ωραία ερώτηση. Νομίζω ότι θα ακολουθούσα το ίδιο πράγμα, μόνο που μερικά εγωιστικά «όχι» της ηλικίας, θα ήταν «ναι».
- Γιατί είσαι ακόμη στην Ελλάδα; Είναι μία ερώτηση που στην κάνω κάθε φορά που συζητάμε κάτι επαγγελματικό.
Μου την κάνεις 20 χρόνια, όντως, αυτή την ερώτηση. Γιατί βρισκόμουν σε σύγχυση τότε που έπρεπε να φύγω για εξωτερικό. Πάντα με τραβούσε το εξωτερικό επαγγελματικά. Επειδή είχα την επιτυχία εκείνα τα χρόνια, θα ήταν λάθος να φύγω. Τα επόμενα χρόνια δεν μπόρεσα να συνεχίσω αυτό που ήθελα να κάνω, οπότε έχω πάρει τα μηνύματα του εξωτερικού όπου μου έρχονται συνέχεια και απανωτά και νομίζω ότι, χωρίς να είμαι μάντης, μου επιφυλάσσει κάτι το εξωτερικό. Ό,τι έχω κάνει στο εξωτερικό, δεν το έχω κυνηγήσει. Ξαφνικά ερχόταν ένα μέιλ ή ένα τηλεφώνημα και ήθελαν κάποιο τραγούδι μου. Ότι ονειρευόμουν να δουλέψω στο εξωτερικό, ναι, με εξιτάρει σε σχέση με την Ελλάδα.
- Αν ήταν άλλος στη θέση σου, όσα είχε κάνει θα τα είχε διατυμπανίσει. Το Opa, για παράδειγμα, είναι το βασικό soundtrack στους τίτλους αρχής της ταινίας My big fat Greek weeding 3 και εσύ δεν έβγαλες ούτε μία ανακοίνωση. Το είδαμε στο τρέιλερ. Κάθε φορά έλεγες το ίδιο πράγμα. Δεν είναι ώρα ακόμη να το πούμε…
(γέλια) Καλά, δεν κάνω και πυρηνική φυσική. Μουσική κάνω. Καλλιτεχνία ακολουθείς και σου βγαίνουν μερικά πράγματα. Το να το διατυμπανίζεις είναι μέρος του εγωιστικού σου ελαττώματος. Πρέπει να δείξω ΕΓΩ το ποιος είμαι. Το να ξεκινάει μία Χολιγουντιανή ταινία η οποία είναι box office με ένα ελληνικό τραγούδι, το οποίο είναι δικό σου, δε χρειάζεται να μιλήσεις εσύ. Μιλάει το τραγούδι.
- Μα ένας καλλιτέχνης δεν επιζητά την αναγνώριση; Το «εγώ» του δεν είναι πάλι;
Όχι δεν είναι το εγώ του είναι η δουλειά του. Αν το κάνει με το εγώ του σταματάει να είναι πρώτη είδηση η είδηση και το «εγώ» του είναι μπροστά σε όλα.
- Με μπέρδεψες τώρα…
Όταν κάνεις κάτι, αντί να μιλήσει η δουλειά σου, μιλάς εσύ ενώ πρέπει να μιλήσει η δουλειά σου. Προτιμώ για παράδειγμα να είναι το «Δεν είμαι καλά» νούμερο 1 στη Σουηδία για 4 μήνες, παρά να βγαίνω σε όλα τα κανάλια και να λέω «στη Σουηδία είμαι νούμερο 1 για 4 μήνες».
- Γιώργο θα ξαναφύγεις;
Για Μήλο, όχι. Αλλά να φύγω ξανά για λίγο, μπορεί.
- Έτσι μου είχες πει και πριν 13 χρόνια, ότι θα φύγεις για λίγο στη Μήλο και έμεινες 10 χρόνια…
Αλήθεια είναι αυτό (γέλια). Άμα μου τύχει αυτό που θέλω, θα φύγω. Με τη Universal και την Focus είμαστε σε εξαιρετική συνεργασία. Αλλά θα πρέπει να υπάρχει πλάνο.
- Εσύ έχεις δουλέψει με τον εαυτό σου;
Στην Μήλο τι έκανα;
- Μέχρι τη Μήλο; Έχεις φάει καταπίεση;
Πολλή καταπίεση.
- Είσαι καλά τώρα;
Πάρα πολύ καλά. Περνάω πολύ ωραία με τον εαυτό μου. Έχω βρει μία πολύ καλή ισορροπία και πιστεύω ότι θα έρθει μία πολύ ωραία 5ετία.