Λουκίλα Καρρέρ: «Ο Μίμης έχει περάσει από σαράντα κύματα αλλά δεν φοβάται να κολυμπήσει στα βαθιά»
Τον Μίμη Πλέσσα, έναν από τους μεγαλύτερους μελωδούς μας, τίμησε το βράδυ της Κυριακής (14-01) το «Μουσικό κουτί»
Ο Νίκος Πορτοκάλογλου και η Ρένα Μόρφη υποδέχτηκαν τη Λουκίλα Καρρέρ-Πλέσσα, η οποία είχε να πει πολλά για τη ζωή με τον Μίμη Πλέσσα.
«Ο Μίμης έπαιξε στο πιάνο της γιαγιάς του μια θεία του ένα κομμάτι που είχε τον αυτοσχεδιασμό και τη ρώτησε τι είναι και του είπε τζαζ. Από αυτή τη θεία τη μακρινή, από 5 χρονών έπαιζε στο πιάνο πράγματα που άκουγε, άκουγε δυο καμπάνες να χτυπούν και έβγαζε στον ήχο. Είναι αυτοδίδακτος. Σίγουρα μεγάλο σχολείο ήταν τα χρόνια στην Αμερική που σπούδασε χημεία. Εκεί έπαιζε με τους μεγάλους τζαζίστες. Δεν ήθελαν οι γονείς του να γίνει μουσικάντης. Και αρίστευσε στη χημεία, ο πατέρας του είχε εργοστάσιο με καπέλα και δεν είχε επαφή με τον χώρο. Στην Κατοχή η οικογένεια πέρασε δύσκολα. Παίζοντας σε κάποια κλαμπ το βράδυ ζούσε την οικογένεια. Έπαιζε βράδια γιατί έπρεπε να ζήσει. Έχει περάσει από σαράντα κύματα. Αλλά δεν φοβάται ο Μίμης να κολυμπήσει στα βαθιά. Σου λέει είμαι ικανός θα τα βγάλω πέρα!».
«Ξέρετε τι “ξύλο” έχω φάει σαν αυτοδίδακτη; Επειδή ο Μίμης όταν ήθελε να διευθύνει μια συμφωνική δεν διάβαζε νότες, ήταν όλα στο μυαλό. Όταν είχε να ετοιμάσει κάτι μεγάλο, διηύθυνε στον ύπνο του. Κάποια στιγμή μετακόμιζα γιατί λέω θα έχουμε Ηρώδειο. Το βράδυ μελετούσε στον ύπνο του! Δεν ξεκίνησε να πάει σε ένα Ωδείο να μάθει μουσική αλλά αργότερα τον έβλεπες πάνω στο πιάνο να γράφει. Είχε τον χώρο του και το μπουζούκι. Ο Μίμης λέει πάντα ότι μπορεί ο κόσμος να τον αγαπάει σαν συνθέτης, αλλά αυτό που πιστεύει ότι είναι, είναι ενορχηστρωτής».
«Δεν είχε δει καμία ταινία που αφορούσε τα τραγούδια του. Στην καραντίνα τις είδαμε όλες που αποκτήσαμε και τηλεόραση. Δεν είχαμε ούτε τηλεόραση! Εγώ έχω κρατήσει αρχείο ως ερασιτέχνης. Στην καραντίνα πήραμε μια μεγάλη τηλεόραση και βλέπαμε τις ταινίες. Πολλές φορές κλείνει τα μάτια του, έριχνε ματιές. Έκλεινε τα μάτια του και διηύθυνε! Έκανε διάφορα σχόλια, και θετικά και αρνητικά. Αλλά πραγματικά σαν μικρό παιδί, τις βλέπει τώρα».